Özel- Tom Marvolo Riddle

Lydia ve yemekk

Ben yemek yemezsem bayılan bir insanım. Bünyem zayıf...
Derse başlamasına beş dakika kala gözlerim kararmaya ve bulanık görmeye başladım.
"Cho! Nerdesin ya! "
Birine çarptım. Yere düştüm ve sonrası karanlık. Gözlerimi revirde açtım. Yanımda Cho vardı.
"Herşeyi anlat" dedim Cho'ya dönüp.
"Riddle'a çarpıp düşmüşsün ve bayılmışsın. Prf. görmüş ve Riddle'a seni buraya getirmesini istemiş. Şimdi sen neden bayıldın? söyle bakalım "
"Yemek yemeği unuttum"
"Umarım bilerek yememezlik yapmadın"
"DERS! dersim var benim! " ayağa kalkmaya çalıştım.
"Dersin başlamasına beş dakka var ama izinlisin"
"Yetişirim benn"
Ayağa kalkıp sınıfa gittim. Sınıfta yerime oturdum.
"Demiştim Cho"
*Ders bitimi*
Bahçeye çıktım. Daha ders yoktu. Resim çizmeye başladım. Yanıma bir kız oturdu. Ona baktım. Sarışın mavi gözlüydü. Hey bu Luna değil mi?
"Selam ben Luna Lovegood, sen? "(Soyadı yanlış olabilir)
"Lydia Chang"
"Tanıştığımıza memnun oldum"
"Bende"
Biraz sohbet ettik. Luna gidince kütüphaneye gittim. Kayıt defteri ordaydı. Masa bulup oturdum. Ona bakmaya başladım. Daha önce tanımak hoşuma gidiyor.
"Merhaba"
Hemen kitabımı kapattım. Karşıma Harry oturdu.
"Selam sen Cho'nun kardeşinin değil mi? "
"Evet, Lydia Chang, tanıştığımıza memnun oldum"
"Bende Harry Potter, seni korkuttum galiba? "
Beni ne sanıyor bu? En ufak şeyden korkan mı? Görmesin diye kapattığımı anlamıcam kadar saf mı bu?
"Hayır korkutmadın"
"Eee müsait misin? "
Tabi ya! Bu Cho'yu seviyo o yüzden  konuşmaya çalışıyor!
"Aslında sonra konuşsak daha iyi gibi"
"Ah, peki sonra görüşürüz"
"Görüşürüz"
Gittiğinde kayıtlara devam ettim. Cho zaten çoğu kişiden bahsetti. Ama bazı bilgiler var burda. Fotoğrafik hafızam var. (Gördüğünü unutmama) Bu işime geliyor. Kayıt defterini kapattım. Arkamı döndüm. Biri vardı. Bu... Marvalo? Bana nefretle bakıyor.
"Onlarla ne yapıyorsun? "
Hey! Bu zihin okuyabililiyordu! Zihnimi kapattım hemen.
*Riddle*
"Beylere ne yapıyorum? " dedi. Salağa yatıyor. Bende sinirleniyorum! Kolunu sertçe tutup sıktım.
"Beni bırak! Hemen! Pişman olursun! "
"Hah? Napıcaksın bakalım? "Dedim ve daha fazla sıkıtım.
Bağıra bağıra konuşmaya başladı.
" HEY! MARVALO, İNSANLARA ŞİDDET UYGULAMAK YASAK SANIYORDUM. YENİLİYOR MUYUM? SİZE AYRICALIK Mİ VAR YOKSA? " diye bağırdı. Herkes bize baktı. Prf. bizi gördü. Bende bıraktım.
"Ne yapıyorsun sen?! " dedim sinirle ama sessiz dedim.
"Ceza almanı sağlıyorum Marvalo" dedi ve göz kırptı. Kolunu tutup okşamaya başladı.
"Tom, buraya gelir misiniz? "
İkimizde prf. ün yanına gittik.
"Kolunuzumu sıktı? " dedi kıza. İsmini bile bilmiyorum.
"Evet prf. "
"Kolunu görebilir miyim? "
Kolunu açtı. Kıp kırmızı olmuştu. Biraz daha olsa morarıcak gibiydi. Bu kadar fazla yapmamıştım. Kızın zihnine girmeye çalıştım  ama kapalıydı.
"Tom, bir açıklaman var mı? "
'Sustum. Ne dıcektım ki? Kayıtlara bakıyordu kimi baktığını sordum söylemedi kolunu sıktım' mı dicem?
"Cezalısın Tom. Cezan kütüphaneyi temizlemek ama akşam yap. Az kişi yada hiç kimse olmasa daha iyidir. Yasak saate yapma ama" dedi ve prf. gitti.
"Cevabını almışsındır Marvalo“ dedi göz kırptı ve bir masaya geçti. Bende karşısına geçtim.
"Buna pişman olucaksın Chang "
"Tanışmadık. Ben Lydia Chang. Sende Tom Marvalo Riddle. 'Tom' ismini sevmiyorsun. Herkes senden korkuyor. Başarılı bir öğrencisin. Bende başırılıyım ama" dedi ve ders çalışmaya başladı. Bunun cezası olucak!
"Pişman olucaksın Chang. _Görülşücez_
Bana biraz yakşatı ve sessizce konuştu.
"_Görüşelim_ Marvalo"
Yanından gittim. Bahçeye çıktım. Çok sinirliydim. Yanıma bir sürü kız vardı. Bıktım şunlardan ya! Odama gittim.
*Lydia*
Marvalo'yu sinir ettim. Çok iyi. Artık bir düşmanım var. Her an beni gebertebilecek bir insan düşmanım. Eee bir El-Fatiha okursunuz artık. Ders çalışmaya devam ettim.
Hepsini bilmeme rağmen! Olsun zarar gelmez. Akşam daha sinir olmasını sağlicammmm. Eğer ölmezsem.