Özel- Tom Marvolo Riddle

ÖZEL BÖLÜM

Carol'u bırakmaya gelmiştik.
"Kızım, kendine orda dikkat et annecim" dedim ona sarılarak. Onu özleyecektim...
"Bir şey olursa da bize haber ver" dedi Marvolo. O da Carol'a sarıldı. O sırada Cho, Ced ve Emma geldi. Cho ile aynı zamanda doğum yaptığımızdan kızlarımız yanı yaştaydılar ve şimdi ikisi birlikte Hogwarts'a gidiyorlardı...
Cho ve Ced de Emma ile vedalaşmaya başladılar.
Daha sonra biz Emma ile vedalaşırken, Cho ve Ced ise Carol ile vedalaştı. Tren geldiğinde ikiside gitmişti...
"Ne kadar da büyüdüler" dedi Cho gözleri dolarken.
"Asıl biz ne kadar büyüdük... " dedim. Aklıma Hogwarts'ta olan bütün anılarım geldiğinde gülümsedim.
"Şşşh, yapma böyle güzelim" dedi Marvolo bana sarılırken.

Neler yaşamıştık. Orası her zaman bizim bir evimiz olucaktı. Acısıyla, tatlıysıyla bir sürü anımız vardı. O anıları hiçbir zaman unutamayacaktık. Şimdi ise çocuklarımız yapıcaktı. Onlar gidicektim ve onlarda bizim gibi olucaktı...

"Neyse, hadi gidelim" dedi Marvolo bana bakarken. Ağlamamı, üzülmemi istemiyordu. Çoğumuz olunca benden ilgisini alır diye düşünüyordum fakat öyle olmadı. Hem bana olan ilgisi arttı ve kızına da çok ilgi verdi...

Eve geldiğimizde Marvolo ile zaman geçirdik. Fakat Carol'un yokluğu belli oluyordu. Carol arada bize mektup yazıyordu. Bizde ona yazıyorduk. Carol doğmadan önce nasılsak gene öyle olmuştuk. Tüm zamanımızı birbirimize verip eğleniyorduk. Carol'un olmaması canımı sıkıyordu ama yapıcak bir şey yoktu. Marvolo ona okula gitmeden büyüleri öğretmeye başlamıştı. Bende onları tatlı bir tebessüm ile izlmeştim. Kızımızda babasına çekmişti. Dış özelliklerini benden, karakterini ise Marvolo'dan almıştı.

"Bizim hikayemiz...bitti Marvolo"
"Hayır güzelim, bizim hikayemiz bitmedi, bitmicek ve bitemez de" diyip bana sarıldı. Annemin yanına ziyarete gittik. Cho ve Ced de geldi. Cho, Ced, ben ve Marvolo birlikte vakit geçirdik sonrasında. Kızlarımızın olmaması bizi üzsede yapıcak bir şey yoktu...
Benim mide bulantılarım olunca Marvolo endişelenip doktora götürmüştü. Hamile olduğunu öğrenmiştim. Bu bizde şok etkisi yapsada çok sevinmiştik.
"Şimdi tüm ilgini benden alırsın" demiştim Marvolo'ya.
"Senden mi? Hiçbir zaman almıcam karıcığım" dedi bana sarılıp saçlarımı öperken. Cholara, annemlere haber verdik. Carol'a da mektup yazmıştı.

Bize burda öğrenip, onların yabında olmadığı için yakınıp durmuştu mektupta. Ayrıca sevindiğini de söylemişti.

Kıskanacağını düşünüyordum ama öyle olmadı.
Kızımızı iyi eğitmiştik. Şimdiki çocuğumuzu da iyi eğiticektik.

Cinsiyeti henüz belli değildi. Fakat bizim için bu da önemli değildi. Sağlıklı olsun yeterdi.
Ben doğum yapınca, Marvolo izin alıp Carol'u getirtti. Bir oğlumuz olmuştu. Carol kardeşini sevdi. Onunla ilgilendi. Marvolo dediği gibi benden sevgisini, ilgisini azlatmadı. Çocuklarımıza da verdi...

Herşey için sizlere teşekkür ediyorum.

Mutlu kalmanız dileğiyle ile...
Sonraki yazdıklarıma bakarsanız, orda görüşmek dileği ile, görüşürüz...