Soul Mate ʚɞ - BakuTodo

17

Oy verin yorum yapın dövcem

"Ne?" dedim anlamayarak.

"Çok basit. Ruh eşin mi ailen mi?" sakince söylediğine karşı hafiften sinirlendim.

"Benimle dalga mı geçiyorsun? Saçmalamayı kes de bırak beni. Katsuki'yle konuşmam gerek daha." dedim etrafıma bakıp çıkış tarzı bir yer ararken.

"Bu benim görevim Todoroki Shoto. Aynı sana sorduğum soruya cevap verme görevin olduğu gibi bu da benim görevim. Ruh eşini yaşatmak istersen ailen ölecek, aileni yaşatmak istersen de ruh eşin."

"Şaka yapıyor olmalısın! Böyle bir seçim yapamam ben. Kimsenin ölmesini istemiyorum. " dedim sinirle. Ama o hiç aldırmışa benzemiyordu.

" Beni zor durumda bırakıyorsun... " dedi ve bir süre düşündü. " O zaman soruyu biraz değiştirelim. " dedi gözümün önüne ailemin yansımasını getirirken. " Ailenin yaşamasını istiyorsan Bakugou Katsuki ölecek. Ailenin hayatına karşılık tek bir can alacağım ve bu burada bitecek. "

Birden karşımdaki insanların nefesi kesildiğinde korkuyla ona baktım." O kadar zamanım yok, çabuk karar ver."

"Ya kabul etmezsem?" yüzündeki ifade hiç değişmedi.

"O zaman ruh eşin yaşar ve ailen ölür."

"Bunun ilk sorudan ne farkı var!?" o kadar sinirlenmiştim ki hafiften bağırdım.

"Pek yok." benimle dalga geçiyordu bu adam.

"Sen delirdin mi!? Kimse ölsün istemiyorum ben!"

"Bana verilen emri uyguluyorum. Uzatma da seç artık birini. Ailenin yaşaması için ruh eşinden vazgeçiyor musun?" önümdeki bedenler nefes almaya çalışır bir şekilde yere yığıldığında ona baktım yapmaması adına.

O kadar ciddiydi ki gerçekten öldürecek gibiydi. Bunun gerçek olup olmadığını bilmiyordum ama çok gerçekçi duruyordu.

Bir de Katsuki'ye baktım. Sakin görünüyordu ama bir yandan da yüzünde hafiften üzüntü var gibiydi. Başını iki yana salladı ve bir şeyler söyledi karşısında konuşana. Her kimse.

Stresle iki yerde de de gözlerimi gezdirdim. Ailemin daha çok acı çektiğini gördüğümde gözlerimi kapattım. Birazda kalbimi dinleyerek derin bir nefes alıp yüksekçe itiraz ettim.

"Hayır! Hayır bunu yapamam! Ailem için başkasının canına kıyamam." dedim bir çırpıda.

"Ne?"

"Herkesin hayatı önemlidir. Kimse için birinin hayatını elinden alamam."

"Bu nasıl bir cevap böyle?" dedi başını hafiften sağa yatırarak.

"Onu bunun için öldüremem diyorum."

"Yani ailenin ölmesi seçeneğini kabul ediyorsun?" gözlerim dolduğunda bakışlarımı ondan çekip başımı salladım onaylarcasına.

"Tamam o zaman." dedi iki görüntü de önümden silinirken. Şaşkınlıkla ona baktım ama benim aksime farklı bir yöne bakıyor, bir şey düşünüyordu. "Burada herhangi biri olsa yine aynı cevabı verecekmişsin gibi geliyor bana ama söz söylemek bana düşmez. Bağınızı ölçecek kişiler konsey. Her neyse, hoşça kal Todoroki Shoto."

Bir anda yok olduğunda şaşkınlıkla kaldım. Son söylediği benimde aklıma takılsa da sonrasında düşünmek adına geriye attım.

Her şey yok olup da aynı yere geri döndüğümde Katsuki'yi beni beklerken buldum. Onun iyi olduğunu gördüğümde bir nefes verdim.