Soul Mate ʚɞ - BakuTodo

21

Oy verip yorum yapar mısınız acaba earkdşlr? ☺️

Gece olduğunda beklediğim cama tıklama sesi sonunda geldiğinde rahatlamış hissettim. Neden olduğunu bilmesem de içimde 'ya gelmezse ' diye bir his vardı ve o his korku, gerginlik, hayal kırıklığı duygularına dönüşüyordu yavaş yavaş.

Tabii o bu varsayımları boşa çıkararak, gelmişti. Gerçi şimdi de sinir ve kırgınlık hissediyordum. Ne olursa olsun istemediğim bir duyguyu hissettiriyordu bana. Ama yine de onu gördüğümde rahatlamadan da edemedim.

Kapıyı hafif araladım. "Yarın da gelebilirdin biliyorsun değil mi?"

"O kadar bekleyemem."

Kaşlarımı çatmamla soğuk rüzgar yüzümü yalayıp geçti. Hafifçe titredim. "Zaten istediğin an buraya gelebilirsin, ne diye camı tıklatıyorsun?"

"İzin alıyorum."

Ah. Şimdi anladım izin verdiğimi söylemesinin nedenini. Bu adamın dünyasında insan ilişkilerine dair hiçbir şey yok muydu?

"Aman, centilmen erkek." dedim içeri geçmesi adına yana çekilirken. Hafifçe sırıttı ama yüzünü çevirdiği için pek net göremedim.

"Hâlâ aynı şeyi mi söyleyeceksin?"

"Dediğim gibi, beni affetmeni istiyorum."

"Ya reddersem?" duraksadı.

"O zaman ölmeden önceki son istediğimi gerçekleştirmemiş olursun."

"Ne ölmesi ya? Ölmeyeceksin!" sinirim tüm vücuduma yayıldığında sesimi yükselttim.

"Unuttun mu? Beni reddettiğini ölmek zorunda kalacağım." buruk bir gülümseme ile bana baktığında iç çekip yüzümü ellerimle kapattım.

"İşleri zorlaştırıyorsun Katsuki! Ölmeni istemiyorum ama beni zorlamanın da istemiyorum."

"Ne demek istiyorsun?"

"Off!" yatağa oturdum ellerim hâlâ yüzümü kapatır bir haldeyken. "Ne diye böyle bir şey yaptın ki!? Tam da bu durumu kabullenmeye başlamışken yüreğimi korkuyla doldurdun. Neden her şeye zorla sahip olmaya çalışıyorsun?" gözlerimin dolmasına engel olamadım. Hem kızgınlık hem de üzüntüden dolayı.

Şaşkınlık da onun yüzünü esir ederken yanıma oturdu. " Shoto. Gerçekten özür dilerim. Yapmamam gerekiyordu ama yaptım. Doğru düzgün bir açıklamam da yok ne yazık ki. Sadece o aptalın dolduruşuyla ve sinirle hareket ettim. Bunun mantıklı bir sebep olmadığının farkındayım. Sizin dünyanızda bunun nasıl karşılandığının da farkındayım. Üzgünüm. Ben kendimi kaybettim. "

" Ryuunosuke ile mi konuştunuz? " dedim tüm söyledikleri arasında buna takılırken.

" O aptalın çok yoğun bir manipüle yeteneği var. Kendi düşüncelerimle, onun dedikleri arasındaki farklı anlayamadım ne yazık ki. Ama cezasını çekti. "

" Ne? Ne yaptın ona?"

" Orası seni ilgilendirmez. Artık kendi ruh eşini bulmalı." kaşlarımı çatıp ona baktığımda ellerini, dizlerimin üzerindeki ellerimin üzerine koydu."Beni affettiğini duymak istiyorum. Eğer şimdi hazır değilsen bir süre bekleyebilirim, ama biliyorsun ki bu süre kısıtlı. Lütfen." bu sözleri söyleyip beni yine yalnız bıraktı. İç çektim ve kendimi yatağa attım.

Saçma bir şekilde tavana bakarken ne kadar süre geçtiğini bilmiyordum. Beni o halden kapımın tıklama sesi çıkardı. Ardından kapıyı aralayarak kafasını içeri sokan ablamı gördüm.