Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
💖💖💖
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
💖💖💖
I know when Brett got out of the car carrying me in his arms.
Sinadya kong isubsob sa dibdib niya ang mukha ko. I couldn't look at anyone. Nagtulog-tulugan ako.
Hindi ko iniisip na ngayon ako susunduin ni Brett at iuuwi sa bahay niya.
Ilang ulit na akong nakatakbo at nakatakas sa kanya.
True that sometimes nakukuha niya ako pero nakakaalis pa din ako kapag nalilingat siya. At hindi ako nahihirapan gawin iyon.
I was expecting that now would be the same.
I hope so.
Although this time was a little bit different from before. For one, ngayon lang siya nagsama ng security na sinundo ako mula sa eroplano at inihatid sa kanya.
That never happened before.
Madalas ay naghihintay lang siya sa lalabasan ko at sasalubungin ako para hindi ako mag-eskandalo o sumigaw.
Ang totoo, bakit naman ako mag-I-eskandalo? Wala naman akong karapatang tumakbo. And yet, he allowed me to.
Nagulat ako nang marinig ko ang boses ng babae na nagsalita.
"Brett! What did you do to her?"
"Nakatulog lang siya, ma."
Huh! Si Mama Emma! Where was I?
"Nakatulog mula noong sunduin mo sa airport? Hindi ba siya nakatulog sa eroplano?"
"She's probably exhausted from all the running."
"I don't know if it is a good idea that you brought her here."
"This is the right idea. Had been all along. Dapat ay noon ko pa ginawa."
I felt us moving at nawala si Mama Emma.
Ibig sabihin ba dinala ako ni Brett sa bahay ng parents niya. Bakit?
