(⁠ᗒOWNERᗕ⁠)

0.3

Bölüm bekliyen çok oy veren yok

Oy verin beeee

...............................................................................

Namjoon takım elbisesini giydikten sonra çocuklara bakacak birini bulması gerektiğinin farkındaydı. Ne kadar büyümüş olsalar bile hala yaramaz oldukları gerçeğini değiştirmiyor.

Gelen oda servisiyle çocuklara seslenerek uyanmalarını bekledi. Uyanan ufaklıklar ise uykulu ve boş gözlerle sahiplerine baktılar.

Saat sabahın 8.30'du ufaklıklar bu saate uyanmanın pek mantıklı olduğunu düşünmüyorlardı.

İlk ayılan seokjin olmuştu. Seokjin sahibiyle uyumak için akşam gizlice yatağına girerek sahibinin geniş göğüslerine sarılıp uyumuştu.

Uyandığında ise yatakta sahibi dışında beş kardeşini yatakta görünce sinirle kardeşlerine bağırmıştı
"Neden yatağıma girip uyudunuz?"

Seokjin'in bağırmasıyla jungkook ve hoseok korkuyla oldukları yerden sıçrayarak yataktan kalkmışlardı.

Seokjin ise onu umursamayan kardeşleri yüzünden yataktan çıkarak, barkonda tek başına kahvaltı yapan sahibinin yanına ilerledi.

Namjoon sesizce kahvaltı yaparken bir yandan çocuklara bakıcılık yapa bilecek birini arıyordu. Aniden belinde his ettiği kolarla irkilip telefonu elinden düşürünce sırtına sıkıca sarılan tilkiye seslendi.

"Seokjin yüzünü yıka ve gelip kahvaltı yap bir tanem"

Seokjin sonda aldığı iltifatla hızla banyoya koşarak yüzünü yıkamaya gittiğinde sıraya dizilmiş olanları görünce onları takmayıp yüzünü yıkayan kook'u köşeye itip yüzünü hızlı hızlı yıkayıp sahibinin yanına koşacaken yüzüne gelen bir avuç simle sinirle taehyung'a döndü.

"Senin böyle bir adilik yapacağını bildiğim için yanıma sim aldım"
"Seni varya.."
Seokjin tam taehyung'a saldıracaken yoongi araya girerek sinirli olan tilkiye gülümseyerek imayla konuştu

"Ne fena mı oldu seokjin? Ben bir yıldızım diyip duruyordun. Tae sana parlaklık verdi artık tamamen bir yıldız oldun"

.........................................................................................

"Ah jenn gerçekten teşekkür ederim"

"Joon artık lütfen gider misin? Teşekkür etmeyi de kes artık dostlar bu günler için var. Hem zaten benim işim yoktu evde boş boş oturacağıma çocuklarla uğraşmayı tercih ederim"

Namjoon minetar bir şekilde jennie'ye bakıp dışarı çıkmıştı. Onca işi arasında dinlenmek yerine çocuklara bakmayı kabul ettiği için genç kadına minetardı.

Jennie ufaklıklarla bakmak için arkasına döndüğünde korkuyla yerinden sıçramıştı. Ufaklıklar hepsi arkasına dizilmiş bir şekilde onu izliyordu bu biraz ürkütücü gelmişti.

"Bize sen mi bakacaksın"

Jennie kendisine yöneltilen soruyla sırıtı.
"Evet"
"Biz yeterince büyümedik mi?"
Jennie, kucağındaki peluş civciv'le kendisine kocaman gözlerle bakan soru soran ufak kediyle ağzından 'uwu' sözcüğü istemsiz bir şekilde çıkmıştı.

"Hayır tatlım siz hala ufaksınız. Büyümek için namjoon kadar olmalısınız"

Jenn küçüklere açıklama yaptığında seokjin kaşlarını çatarak başka soru yöneltti kadına
"Eyer namjoon kadar olmazsam onla evlenemez miyim?"