(⁠ᗒOWNERᗕ⁠)

1.2

Oy ve yorum pls
...................................................................................

Namjoon dosyalarla ilgilenirken yoongi'nin çığlıklarını duyunca eleriyle başını tutarak sabır diledi. Ne kadar büyülerse büyüsünler hala 5 yaşındaki çocuktan farkları yoktu.

Namjoon odadan çıkarak bir alt katta inerek bağırış seslerinin geldiği odaya girdiğinde, neden bağırdığını anlamıştı

Bogum...

"Size kıskançlık istemiyorum demedim mi?"

Yoongi sinirden dolan gözleriyle sahibine dönerek ağlamaklı sesiyle konuştu, konuşmak bile onun için zordu şuan

"H-hyung hoseok benim"

Namjoon gördüğü dolu gözlerle iç çekti. Kesinlikle bebeklerine koyamıyordu, onları üzülürken görmeye gerçekten dayanamıyordu.

Namjoon ilerleyip beyaz kedisine sarılıp onu sakinleştirdi.
"Yoon bebeğim hoseok tabiki senin bogum sadece sizin amcanız. Hoseok'u senden alacak değil ya"
"Heey"

Namjoon sinirle bogum'a döndüğünde bogum susmak zorunda kalmıştı.
"O zaman hoseok'u işaretliye bilir miyim?"
Yoongi sahibinin kaslı kolları arasında zorla hareket edip yüzünü sahibine döndürdüğün de, sahibinin sinirli bakışlarıyla karşılaştığında yutkundu

"Bunun cevabını net bir şekilde biliyorsun yoon!"

Yoongi göz devirip sahibinin kolları arasından çıkıp, sevgilisinin yanına ilerlerken kuyruğunu hızlı hızlı salayarak bogum'un yüzüne çarpmasını sağladı.

"Bu arada seokjin nerede?"

....................................................................................................

Seokjin, namjoon'u aramak için şirketin koridorlarında dolaşırken kaybolmuştu.

"Burası neden bu kadar büyük yaa?"

Seokjin isyan ederek etrafta gezinmeye devam ederken, çarpıştığı kişi yüzünden poposunun üstüne düşerek canının yanmasına sebep olmuştu. Dün yaşadığı ateşli saatlerin acısını şuanda çekmeye başladı.

"Önüne baksana hayvan herif!"

Seokjin sinirle karşısındakine çemkirdiğinde karşıdan gelen kahkaha sesiyle kaşlarını çattı, başını kaldırıp çarpıştığı kişiye ,baktığında karşısında gördüğü kırmızı kafalı adamla tüm sinirleri bir anda yok olmuştu.

Karşısındaki kişinin kafası neden kırmızıydı yoksa oda mı melezdi? Seokjin adamın arkasına bakmak için başını eğdiğinde genç adamda onla birlikte başını eğerek nereye baktığına, baktı.

Adam arkasında bir şey göremeyince az önce ona sinirle bağıran melez o değilmiş gibi şuanda kendisine şaşkınca baktığı için onu şirin bulmuştu.

Seokjin ise adamda kuyruk veya kulak göremediği için hala şaşkınca adama bakıyordu.
"Kuyruğun ve kulaklarına ne oldu?"
Adam duyduğu saçma soruyla tekrar kahkaha atığın da seokjin kaşlarını tekrar çatı.

Komik olan neydi?

"Neye gülüyorsun komik bir şey mi var?"
Adam kahkahalarını durdurarak ona meraklı gözlerle bakan meleze cevap verdi
"Hayvan herif dedin de, ben gerçekten bir hayvan değilim küçük şey"

Adam karşısındaki melezin onu anlamadığını fark edince sahte bir şekilde öksürüp konuyu kapatmak için onun burada ne aradığını sordu.

Seokjin ise kaybolduğunu hatırlayınca karşısındaki sahte melezin ona yardım edebileceğini düşündü
"Kocamı arıyorum onu ararken kayboldum"