Dudaklarımda ki titreme bütün duygularımı ele veriyor gibi hissediyordum.
"Cidden böyle mi düşünüyorsun?"
"Evet." Ben buydum çünkü. Ona karşı bir gün hislerim olacağını asla tahmin edemezdim. Bu yaşadıklarım bir histen çok daha fazlasıydı ama ben bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Akalp Demir
-
Akalp'in Ağzından;
Yumruklarımı vücudumdan bağımsızca savururken, ruhumdaki bütün kirleri temizliyormuş gibiyim. Ben bu değilim, değildim, olmayacağımda. Şu an içinde olduğum bu durum beni kısa sürede nasıl içine çekti anlayamıyordum.
Kendimi durduramıyorum. Biri beni durdurmalı artık.
Hande'nin çığlıkları farklı bir boyut aldığında ona doğru döndüm. Zihnimin sarsıldığını hissettim. Beyninden vurulmuşa dönmüş tabirini şu an tam anlamıyla yaşıyordum. Benan bayılmıştı. Kafasından ve burnundan gelen kanı görünce Benan dışındaki bütün görüntüler zihnimde bulanıklaştı.
"Benan, Benan kalk güzelim, uyan." Yüzüne nazikçe vurdum ama hareket etmeyince kendime olan sinirim ve halihazırda olan paniğim daha da artmıştı.
"Ne bakıyorsunuz aptal aptal çekilin şuradan!"
Benan'ı kucağıma alıp hızlı adımlarla revire doğru yürüdüm. Yol o kadar uzun gelmişti ki, geri geri yürümüş gibi hissettiriyordu.
Benan'ın masum ifadesine bir bakış attım. "Geçecek, geçecek." Bunları Benan'a değil de kendime teselli amaçlı söylüyordum sanki. "Bir şey olmadı, tamam mı? Geçecek."
Geçer miydi, bilmiyordum ama tek bildiğim beni duyduğuydu.
Benan normalde böyle olmazdı, nefes alamazdı ama düzelince nefesi, iyi olurdu. Bu hep böyleydi. Burnunun kanaması kafasını çarpmasıyla alakalıydı diye yorum yaptım içimden.
Kendime hâkim olsaydım bunların hiçbiri olmazdı. Ben hâkimiyetimi elden bırakmazdım. Bana ne olmuştu bilmiyorum, artık ölçemiyordum hiçbir şeyi. Kendime yabancılaşıyorum. Bütün duygularım, davranışlarım evriliyor. İyiye mi, kötüye mi bilmiyorum.
Kafamda sürekli bilgisayarda gördüğüm siyah ekran ve yazılar geliyordu ve ben düşüncelerime hakim olamıyordum. Revire sonunda geldiğimizde, normalde hiçbir hastayla düzgünce ilgilenmeyen, bakmayan doktor panik olmuş bir halde yanıma koştu.
"Ne oldu Akalp? Nasıl oldu bu, panik atak değil gibi?" Doktor ara sıra şahit olduğu panik atakları iyi bir şekilde yönetmesi için Benan'a destek olmuştu çoğu zaman. Şu an farklıydı, Ayşe Doktor bile kendi paniğini yönetemiyor gibiydi.
"Panik atak geçirdi, tam nefesi düzene girince ben" Kan içinde olan elime bir bakış attım. "Ben tutamadım aptalın teki-" Nefes aldım. "Neyse sonra bayılınca kafasını çarpmış ambulans geliyor mu, nerede?"
"Tamam çağırdık, bırak ben gideyim belki seni istemeyebilir Akalp. Sen iyi misin, böyle bir çocuk değildin sen, bir şey oldu değil mi?"
