Dudaklarımda ki titreme bütün duygularımı ele veriyor gibi hissediyordum.
"Cidden böyle mi düşünüyorsun?"
"Evet." Ben buydum çünkü. Ona karşı bir gün hislerim olacağını asla tahmin edemezdim. Bu yaşadıklarım bir histen çok daha fazlasıydı ama ben bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Akalp Demir
Selamlar, keyifli okumalar dilerim. Buraya bir kalbinizi alabilir miyim🤍
-
Benan'ın Ağzından;
"Sare, dikişim açılmış." Elimdeki tişörtle karnımı tutmaya çalışıyordum. Kötü hissetmeye başladım. Bir şey olmayacağını bilsem de kafamdaki ses canımı sıkmıştı.
"Benan ne yaptın, çok kanamış. Berk arabayı hazırla, hastaneye gidiyoruz."
Berk koşarak içeri girmişti. "Yenge, iyi misin?"
"Yenge mi?" diyerek Berk'e bakış attım, en garibinden...
"Şey, Benan demek istedim. Hadi hastaneye, hemen."
Telefonumu alması için işaret edip kapıya yöneldim. Berk, telefon da Akalp'e haber veriyordu. Hastane çok yakında olduğu için kısa sürede varmıştık.
Hemşire karnımdaki kanamayı görünce hızlıca yanıma geldi. "Sedye getirin, hemen!"
"Yok yok, öyle kötü bir şey değil, dikişim açıldı sadece."
"O zaman sizi şuna alalım," deyip tekerlekli sandalyeyi getirdi. Basık, karanlık bir odada dikişlerimi kontrol edip düzeltirken bir yandan da serum takılmıştı.
Akalp'in geldiğini görünce oturur pozisyona geçmeye çalıştım. "Benan, iyi misin?"
Güldüm. "Hadi çıkalım, serumda bitti zaten, çok daraldım."
Başını sallayınca odadan çıktık. Çıkış işlemlerini de halledip arabaya yöneldik. "Burada ayrılıyoruz," dedi Sare. Akşam gideceklerini bilsem de Sare ile oturup düzgünce konuşamadığım için mutsuzdum. Vedalaştıktan sonra arabaya binip eve doğru yol aldık.
-
Hava kararmıştı, Akalp yemek hazırlıyordu. "Sana çok yük oldum."
"Sen bana yük olmuyorsun Benan, bir görebilsen aslında senleyken nasıl olduğumu, kendinde yük demezsin. Ayrıca..." Elindeki yemek kaşığını bırakıp yanıma geldi. "Bütün yüklerini taşımaya hazırım."
Başımı eğdim, utanmıştım. Akalp'e haddinden fazla alışmıştım. Alışkanlığın ötesinde bazı hislerim vardı ama bastırmak zorunda olduğumu biliyordum. Masaya oturdum, kendimi yemek bekleyen küçük çocuklar gibi hissetmiştim. "Çok iyi bir aşçısınız Akalp Bey."
"Teveccühünüz Benan Hanım."
Çorbadan bir kaşık alıp "Ben hala Sare ile Berk'in sevgili olduğuna inanamıyorum. Sare, Berk'in ne kadar sevgilisi, flörtü olduğunu gördü, hayır bir de neler yaşadığını biliyor."
