Raining In Manila [COMPLETED]

13: Chasing Dreams

Raven's

Nasa rooftop kami pareho ni Prim. Tahimik lang naming pinagmamasdan ang kagandahan ng kalangitan at ang view. City lights na sinamahan ng buwan at bituin.

"Anong plano mo sa buhay?" Tanong nito sa akin.

"Hmm, actually matagal ko na rin itong gustong i-pursue pero hindi ako makahanap ng timing." Tumingin ito sa akin at saka ngumiti.

"Ang alin?"

"To be a part of k-pop idol." Sabi ko rito.

"Bakit hindi mo pinursue noon pa?"

"Marami na rin akong napag-audition-an pero hindi rin ako madalas pinapalad kaya ilang beses ko ring pinag-isipang mabuti ang desisyon kong ito. Gusto ko na ulit siya i-pursue. Gusto ko na ulit subukan."

"That's nice. Subukan mo ulit. Baka ito na iyong time na para sayo." Sabi nito. Hinawakan ko ang kamay nito at saka hinalikan.

"I'll support you." Aniya.

"Then, let's chase our dreams together." Sabi ko rito nang may ngiti sa labi.

"Yes, I'd love to do that." Sabi nito.

"So, mag a-adaudition ka sa LMD Entertainment na dito mismo sa Pinas gaganapin ang survival show?" Tanong nito sa akin.

"Yes." Sabi ko rito.

"Great."

I wanted to be a part of k-pop idol while  she wanted to be a lawyer. Bata pa lang ako ay gusto ko na maging performer kasama ang mga makakagrupo ko kung sakali. Kapag nasa harap ako ng stage ay mas lalong naboboost ang confident ko. Natutuwa rin ako. Gusto ko lang magperform at wala na akong pakielam kung may manonood ba sa performance ko o wala. Gusto ko lang gawin ang bagay na alam kong mas nakakapagbigay sa akin ng kaligayahan.

"Why do you want to be a performer?" Tanong nito sa akin.

"Because I find it thrilling. Alam ko rin na kapag naging performer ako, doon ako mas sasaya. Mula pa noong bata ako ay pangarap ko na iyan." Maikling sagot ko rito. Tumango-tango lang ito.

"Eh, ikaw? Bakit gusto mong maging isang abogada?"

"Hmm, simple lang dahil gusto kong makatulong sa mga taong naaabuso na lalo na. Mula pa bata ako, iyan na ang gusto kong abutin. Siguro kasi may madilim akong nakaraan at ayokong may ibang tao pang makaranas ng naranasan ko to the point na mawalan sila ng boses para bumoses."

"Hmm."

"Kung mag a-audition ka, anong magiging entry mo?" Tanong nito sa akin.

"Hindi ko pa alam e. Pinag-iisipan ko pa."

"Great. Goodluck! Alam ko namang makukuha ka riyan."

"Oh talaga?"

"Oo naman, babae ako e. Lagi akong tama."

Natawa kami pareho dahil sa sinabi niya. It's been a month mag mula nang tumira siya rito sa amin at sa loob ng isang buwan na iyon, masasabi ko namang mas nakilala namin ang isa't-isa. Marami na rin kaming napag-usapan tungkol sa aming dalawa.

"Do you believe na maaabot natin ang mga pangarap natin?" Biglang tanong ko rito.

"Oo naman, kung willing tayong i-pursue ito."

"Alam mo ba? Ngayon ko lang ito naranasan, to be with someone who also have plans with her future and life and not settling for what she has today. Not settling to the life she had today. She's willing to aim more, dream more and pursue those dreams that she armed." Niyakap ako nito at saka natawa na lamang.

"Ayoko kasing balang araw magsisi ka na tinulungan mo ako. Malaki ang utang na loob ko sayo dahil kung hindi dahil sayo wala ako rito ngayon, hindi ko mararanasan ang mga feelings na ito. Hindi magiging okay kahit papaano ang mental health ko. Kung hindi dahil sa pag tulong mo, hindi ko naman mapupursue abutin iyang pangarap ko e." Sabi nito. Ginulo ko ang buhok nito at saka tumingin muli sa kalangitan.

"Kaya malaki rin pasasalamat ko sayo e." Sabi nito.

"Maliit lang na bagay iyon." Sabi ko rito.

"Hindi ah. Malaki na iyon." Sabi nito.

"May sasabihin ako sayo." Sabi ko rito.

"Ano?"

"Promise me you'll achieve and pursue your dreams no matter what happen and I'll do the same." Sabi ko rito.

"Hmm." Sabi pa nito at umadtang parang pinag-iisipan nang maigi ang sinabi ko.

"Alright, I promise!" Natatawang sabi nito.

"I'll pursue my dreams as I'll pursue you too." Sabi ko rito.

"Hindi ka pa ba napapagod?"

"Hindi. Hindi ako mapapagod."

"Alam ko na anong magiging entry ko sa audition." Sabi ko rito.

"Ano?"

"Sa korean song, I love you by treasure at sa english naman ay—"

"Ay?"

"Wala pa. Wala pa akong naiisip e." Kinurot ako nito sa balikat kaya natawa naman ako. Ang cute niya kahit kailan.

"Let's whisper a wish? 11:11 na oh, sakto rin namang may mga bulalakaw. Tignan mo!" Excited nitong sabi habang nakaturo pa sa mga dumadaang bulalakaw. Napangiti na lang ako at saka pumikit.

Hindi ako naniniwala sa mga ganito pero wala namang mawawala kung susubukan ko hindi ba?

Sa unang pagkakataon ay humiling ako sa kaniya. Na sana palagi siyang maging ligtas at maabot namin parehas ang mga pangarap naming dalawa nang magkasama.

Matapos nga akong mag wish ay tumingin ako rito at mukhang hindi pa ito tapos sa wish niya dahil hanggang ngayon ay nakapikit pa rin siya.

Dahil na rin siguro sa nakakabinging katahimikan kaya nag start akong mag hum. I started humming the song "My Treasure " of Treasure. Tumingin lang ito sa akin nang matapos itong mag wish. She didn't even bother to interrupt me and just listen to what I'm humming. I'm really lucky to have this woman in my life.

"Inaantok ka na?" Tanong ko rito.

"Medyo. Bakit ka tumigil sa pag hum?"

"Tapos na rin e." Natatawa pang sabi ko rito.

"Hmm, babalitaan kita kapag nakapasok ako sa audition at makakasali sa mga magiging parte sa survival show." Sabi ko rito.

"Yep, you should do that." Sabi nito.

"Tara na?" Aya nito sa akin.

"Sige, tara na." Sabi ko naman.

Pumasok na rin kami sa loob ng bahay at saka nagpaalamang matutulog na. This is something na ngayon ko lang ralaga naramdaman at wala akong planojg pakawalan.

Bago ako tuluyang matulog ay inaral ko muna ang kantang magiging entry ko. Sana ay makapasok ako.

This is the sweetest thing that i experienced in my life so far. To be with someone who is willing to support me in my plans in life, who is willing to support me in my dreams.

Oh to have a woman like her.

The sweetest thing that i've experienced so far is to be with someone who is willing to pursue and achieve our own dreams together.