TUTSAK

1- Senden Hoşlanıyorum

*Bilgilendirme: Bu bölümleri düzenledim fakat yine de pek tatmin edici olmadı, bi haylide kısa ama 3-4 bölüm okuduktan sonra düzeleceğinin garantisini veririm. İyi okumalar*

Güneşli ve serin bir hava. Kuşların sesi doldurmuş etrafı, ama bir o kadarda bunaltıcı sanki. Koskoca şehrin üzüntüsü var gibi, sanki bir derdi var ama anlatamıyor. Bütün gece boğazda Sezen Aksu yankılanmışta iki yakasının kavuşamamasına yanıyor gibi. Bir yerde şöyle yazıyordu. "Ah İstanbul, sen değil misin bir boğaz uğruna koskoca iki yakayı ayıran. Kim bilir ne sevdalıların ahı var üzerinde kavuşmuyor iki yakan.'

Kendimi bu düşüncelerden ayırdım ve adımlarımı hızlandırarak o itici yere diğer bi adıyla okula doğru gidiyordum. Bugün okula Cenk ve Miray'dan ayrı olarak yürümeyi tercih etmiştim. Hem hava almak istiyordum hemde yürümeyi her zaman arabaya tercih edebilirim. Okulu sevdiğim söylenemez fakat okul olmasa da eminim günlerim çok sıkıcı geçerdi.

Hayvanat bahçesinden bir farkı olmayan sınıfa 'günaydın' diyerek girdim. Miray ve Cenk gelmişler bile. Sınıfımızın en gevezesi ama bir o kadar da komik olan Ali atıldı.

"Hayal, bebeğim sen ağladın mı?"

Ne alaka der gibi suratına baktım.

"E hayatım bıyıkların ıslanmış."

Sırtımdaki çantayı hızla Ali'ye fırlattım.

"Şimdi o çantayı geri bana ver."

"Versem mi ki?"

"Ali uğraşmasana kızla" diye söylendi Cenk, yarı gülümser halde.

"İyi hadi al kıyamadım." diyerek Ali çantayı yavaşca bana doğru attı.

"Günaydın çocuklar. Hayal yerine geç, Miray telefonu kaldır, Osman git bi elini yüzünü yıka uykun açılsın. Bugün sizlerle 'Zitvatorok antlaşmasını ve önemini işleyeceğiz."

Tarih dersini severim bu yüzden hocayı dinleyerek yerime oturdum. Ama yarım saat sonra işemem gerektiğini hissettim.

"Hocam lavaboya gidebilirmiyim."
"Ne için."
"Rutin işlerimi halledeceğim."
"Kızım sen 1.sınıf mısın?"
"Hocam sadece 1. sınıflar mı işiyor?"

Hocanın eliyle 'git' işareti yapmasıyla benim sırıtarak sınıftan çıkmam bir oldu.

Tuvalette rutin işimi hallettikten sonra çeşmeyi açtım buz gibi suyla elimi-yüzümü yıkadım ve tam tuvaletten çıkacakken Duygu'yla karşılaştım, bana dik dik bakmaya başladı.

"Ne var?"

"Bakamaz mıyım?

"Bakabilirsin tabi de kendimi tren gibi hissettim."

"Sen bana öküz mü diyorsun?"

Kahkaham koridoru doldurmuştu. Duygu'ya samimiyetsiz bir öpücük atarak oradan ayrıldım.

Ben sınıfa çıkmadan zil çalmıştı bende geri döndüm ve bahçeye doğru yürüdüm, bahçede ilk boş bulduğum kamelyaya oturacaktım ki midemden gelen gurruk sesiyle ne kadar aç olduğumu hissettim ve kantine gittim.

Kantinde yok denecek kadar az kişi vardı, bizim kantinde böyle bir ana şahit olmak imkânsız gibi bir şeydi. Kantin kuyruğunu es geçerek çiğköfte ve ayran aldım. Parasını da ödedikten sonra kantinin en köşesindeki masaya yayıldım. Keşke yanımda Miray ile Cenk'te olsaydı. Ama onlar hayatta ilk teneffüs gelmezlerdi kantine.

Ayranımın ağzını açtım. 2-3 yudum aldım ve çiğköftemden ısırmaya başladım. Sabah sabah çiğköfte ayran harika bir seçimdi kesinlikle. O kadar midesiz bir insan oldum ki yakında kelle paça çorbasına nutellalı ekmek banarım.

Omzumda bi el hissettiğim an arkama baktım. Duygu'nun en iyi kankası olan Rüzgar'dı bu. Acaba ne işi vardı? Eminim sataşmaya veya laf çarpıtmaya gelmişti. Yüzüme hiçbir şey demeden öylece baktı.

"Daha ne kadar sürecek?"

"Ne daha ne kadar sürecek?

"Beni dikizlemen."

"Güzelliğinden dolayı böyle oldu kusura bakma."

"Pardon?"

Karşımdaki sandalyeye oturdu ve konuşmaya devam etti.

"Sahiden hiç mi fark etmedin?"

"Neyi?

"Senden hoşlandığımı"

"Bak Rüzgar önce sadede gel sonra da defol git " yüzü ciddi bir hal aldı ve gözlerime bakarak konuşmaya devam etti.

"Hayal ben ciddiyim"

Sesli bir kahkaha attım

"Seni Duygu'mu gönderdi? Sabah sabah komikliğin üstünde yine"

"İnanmıyorsan sana kendimi kanıtlayım, gel benimle" dedi ve kolumdan çekiştirmeye başladı, kurtulmak için diretsemde nafile. Acaba beni nereye götürüyordu?

Geldiğimiz yeri görünce kısa süreli bir şaşkınlık yaşadım. Noluyor lan?