Psikolog || TahSer

=4=

Sergen'in gözünden;

   Sargılarımı izledim ve burukça gülümsedim "acaba hemşirelik deneyimide mi var ne güzel sarmış." Oflayarak başımı yastığıma gömdüm.

   Kendi ellerimle kendimi şu hapise gömdüm ne gerizekali herifim ben ya..

     Televizyondan random bir müzik kanalı açtım ve gözlerimi kapatıp onu dinledim.

|| ..Yetmiş kilo derdim var
Baba bana kavun al
Kavunu da hiç sevmem
Sen bunu bilir misin? Dinlemiyor insanlar, bence anlatamadım Derinimde yaram var, bence saklayamadım.. ||

     Gözyaşlarımı sildim ve kanalı kapattım. "Her şey bana mı karşı bu dünyada? Şarkılar bile.." Banyoya gidip ılık bi duş aldım. Üstümü giyinirken icerden kapı sesi geldi. Tahsin olduğunu umarak banyodan çıktım ama onun bu gün olmadığını unutmuştum. "Sergen özen değil mi?"

     Başımı salladım. "Test için değil mi?" Gülümsedi "evet çok uzun sürmeyecek merak etme." Başımı salladım. "1 saate maç var o zamana yetişir mi?" Doktor gülmeye başladı. "Fenerli misin Galatasaraylı mı?" Hafifce gülümsedim. "Fenerliyiz bea." Doktor kolunu  omzuma sardı ve güldü. "O zaman yetişemeyiz Sergenciğim çünkü ben galatasaraylıyım."

      İstemsizce gülümsedim. "Söz ver doktor." Doktor gülmeye devam ediyodu. "Söz söz hadi oyalanma o zaman." Odadan çıktım ve test odasına yürüdüm. "Sen şu Tahsin'in arkadaşısın demi?" Başını salladı ve kağıtları hazırlayıp önüme koydu. "Ne bu lise dejavusu mu yaşatcanız bana." Oflayarak kagıttaki sorulara baktım

      Testler bittiğinde maçın yarısıda bitmisti. Doktora göz devirdim ve odama girip televizyonu açtım. Üstelik iki tane gol yemiştik. "Ya offff! Bir kerede su hayat benim yüzüme gülsün ya! Bi kere lan bi kere!" Sinirle televizyonu kapattım ve saate baktım. "Burada yapacak başka aktivitede yok." Masadaki  kağıt kalemi aldım ve bir şeyler çizip geri koydum.

=====Timeskip=====

Tahsinin gözünden;

     Hastaneye girip ntörn odasına gittim. "Benim hastanın sonuçları bunlar mı?" Mert'in onayından sonra koltuğa oturdum ve sonuçlarını hür dikkatla inceledim. "Hmmm.." çağatay'ı yanıma çekip sonuçları gösterdim. "Sence ilaçların dozunu arttırayım mı?" 

      Çağatay'ın sonuçları incele- mesini beklerken kendime kahve yaptım. "Yani kanka arttirirsan ona zarar verir bence. Bir süre sonra eğer azalma olmazsa arttır." Başımı salladım ve kahvemi içip çantami aldım. "Ben bi gidip bakayım durumu nasıl." Odadan çıktım ve yanına gidip gülümsedim.

   "Burda sıkılıyor olmalısın, ne tür okuyosun bilmiyorum ama sana kitaplığımdan bir kaç kitap getirdim." Gülümseyerek kitapları ona verdim. "Okuduktan sonra senle kitaplar hakkında tartışabiliriz." Sergen gülümseyerek kitaplara baktı. "Teşekkür ederim.. daha dün burda çok sıkılıyorum diye düşünmüştüm."

     Masadaki kağıdı bana verdi. "Pek güzel olmadı büyük ihtimalle ama seni çizdim. Burda tanıdığım tek kişi sensin. Bana ömrüm boyunca bu kadar iyi davranan tek kişide sensin. Belki görevin bu olduğu için olabilir ama yinede teşekkür etmek istedim." 

Resmi inceledim. "Yaaaaa şaka yapıyosun sen bu nasıl pek güzel değil?? Bu resmi saklayabilir miyim?" Gülümseyerek başını salladı. "Beğenmene sevindim, genelde yaptığım şeyleri kimse beğenmez." Resmi dikkatlice defterimin arasına yerleştirdim ve gülümsedim. "Ben çok beğendim üstelik beni kaç gündür tanıyorsun ki yüzümü bu kadar net hatırlayasın. Muhteşem yaa... ben sana surpriz yapayım dedim seninkinin yanında sönük kaldı." Dudaklarımı büzdüm ve ona baktım. Sergen oldukça mutlu gözüküyordu.

     Elini tutup ona baktım. "Sen muhteşem bi insansın Sergen. Sadece kör insanlara gökkuşağını tarif etmeye çalışmışsın senelerce ama bak gökkuşağına beraber bakabildiğin insanların yanında ne kadar mutlusun." 

     Sergen bana hak verircesine başını salladı ve bana sarıldı. "Teşekkür ederim, teşekkür ederim." Gülümseyerek saçlarını okşadım. "İlaçlarının saati geldi." Sergen geri çekilip verdiğim ilaçları içti. "Aferin.." gülümsedim. "Şimdi ben gideyim." Sergen hızlı davranıp elimi tuttu. "Biraz daha kalsan olmaz mı?"