Psikolog || TahSer

=7=

       Bir anda irkildi ve yüzüme baktı. "Napıyon Tahsin?" Gülmeye başladım. "Ay korktun mu sennn!" Yüzümü omzuna koyup gulmeye devam ettim. "Korktum tabi bea ben yapsam hoşuna gider mi?" Masumca yüzüne baktım ve başımı salladım. "Gider." Sergen alnıma garip garip baktı. Yeni farkediyordu. "Bu ne alnında? Kimle dövüştün?"

       Yanına oturdum ve sırıttım. "Senin için adam dövdüm." Sergen'in kaşları çatılırken omzuna hafifçe vurdum. "Şaka yaptım canım senden sonra terapiye gittiğim  hasta şizofreni nöbeti geçirdi. Eline geçeni fırlattı." Bi anda beni göğsüne çekip sıkıca sarıldı. "Çok ciddi bir zarar vermedi değil mi?" Dudaklarını büzdü. "Keşke göndermeseydim seni hiç." Gülümseyerek onu izledim. "Bundan sonra göndermezsin yandık." Birbirimize bakarak güldük o sırada ani bi hamleyle yaramı öptü. "Anne öpücüğü kadar iyileştirici mi bilemem ama."

       Anlık irkildim ama çok belli etmemeye çalışarak geri çekildim. "Öyle olduğuna eminim." Ensemi kaşırken puzzlea baktım. "Deseni ne güzelmiş bunun." Sergen çocukça bi sevinçle başını salladı. "Çekmecede buldum." Gülümseyerek başımı salladım. "Kolay gelsin bakalım." Saatimi kontrol ettim. Garipti belki ama buradan gitmek istiyordum. İç çekerek çantamı omzuma astım.  "Okulda işlerim var yarın gelemeyebilirim." Alnimdaki sargıya dokundum ve cama baktım. "Mesaimde doldu gitmem gerek." Sergen dudaklarını büzerek bana bakıyordu.

       "Ama çok kısa kalıyorsun ben sıkılıyorum tek başıma." İç çektim. "Bi dahaki gelişimde daha uzun kalırım söz." Saçlarını elimle dagıtıp sırıttım. "Hadi görüşürüz." Hastaneden çıktım ve arabama yürüdüm o öpücükten sonra kendimi garip hissetmeye başlamıştım. Arabayı eve sürerken aklımda sadece Sergen vardı. Eve girdiğimde odama gidip direkt yatağıma uzandım. Arkadaşça bir öpücüktür yaa diyerek aklımdaki soru işaretlerini def etmek istemiştim ama pek mümkün durmuyordu.

        Oflayarak ellerimi yüzüme bastırdım ve alnımın acısıyla irkildim. "Ay ben kafayı yiyorum sanırım." Ayağa kalktım ve odada dolanmaya başladım. "Çok tatlı çocuk ama bilmiyorum ya eşcinselse ve bu türden bir sevgiyse.. onunlayken bende garip hissediyorum bende mi eşcinselim??" Dudağımı ısırarak odada tur atmaya devam ettim.

---
=Ertesi Sabah=

      Okula uğrayıp hocalarımla görüştüm. Son finallerin tarihini alıp hastaneye koyuldum. Mezun olmama çok az kalmıştı. Dünden beri bir garip hissetsemde bitiyor olmasi beni mutlu etmişti. Arabamı parkedip indiğimde yaptığım ilk şey istemsizcede olsa Sergen'in odasına bakmak oldu. Bu gün ona hiç görünmek istemiyordum. Biliyordum o benim hastamdı ama ne bileyim yanlış şeylere bulaşmak onu umutlandırmak istemiyordum.