Tahsin'in gözünden;
Gelen telefonla ayağa fırladım ve Tunahan'a baktım. "Seansımızı biraz erken bitirmemiz gerek tuna cok acil yatan hastama gitmem gerekiyor." Endiseyle telefonumu ve anahtarlarımı önlüğümün cebine koydum. "Söz veriyorum bidahakine daha uzun konusuruz." Onay vermesini beklemeden odadan çıktım.
Her şey benim yüzümden. Aptalsın Tahsin ne diye saçma salak şeyler yüzünden cekip gidiyosun ahmak! Duygularını sikeyim senin..
Odasına koştum ve onlara baktım. "Ne oldu ona?" Mert "anlık kriz geçirip bayıldı ilacı veremek için gelmiştim benden tam şansa." Başımı salladım ve dışardan tekerlekli sandalyeyi alıp yatağa yaklaştırdım. "Sergen'i oturtalım buna öyle gidelim tomografiye." Sergen'in yanağını saniyelik okşadım. "İyi misin?" Sergen kötülüğünü saklamaya çalışarak başını salladı. Onu yavaşça kaldırıp sandalyeye bindirdim. Mert geçmemiz için kapıyı tutarken onu asansöre sürdüm. Fazlasıyla vicdan azabı yaşıyordum.
Bundan sonra işine duygularını katmayacaksın seni aptal. SEN HASTANEDESİN ESRA EROL'DA DEĞİLSİN.
Gözlerim dolarken hızlıca kimseye çaktırmadan elimin tersiyle sildim ve sandalyeyi tomografi odasına sürdüm. Mert Sergen'i makinaya yerleştirip odadan çıktı. "Tahsin sakin ol ona bir şey olmayacak. Hocanın ruhu bile duymaz şşş arkadaşım çekiyo filmi saklarız."
Sikerim hocasını ya ona bir şey olmasın nolur...
Başımı sallamakla yetindim ve yere çöküp dalgınca duvarı izledim. Kendimi suçlamaktan başka bir şey gelmiyordu elimden. Mert filmden sonra Sergen'i odadan çıkarttı. Sergen'in beni boyle gormesini istemediğim icin hemen toparlandım. "Sonuçlar ne?" Mert elindeki belgeyi salladı ve bana verdi. Bir hışımla belgeyi açıp incelemeye başladım. "Anksiyete krizi gibi duruyor.." derin bir nefes aldım. "İlaclarla bunu hallederiz."
=&=
Tahsin'in iç dünyasını falan bi tık yansıtmak için böyle bölümcük yazdım <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikolog || TahSer
FanfictionOnu kaybetmekten cok korkuyordum. O karanlığımdaki güneşimdi etrafımı aydınlatmış görebilmemi sağlamıştı ve ben o karanlıga geri dönmek istemiyordum.
