Tahsin'in gözünden;
Dosyaları inceledim. "Bunlar ne Sergen?" Dosyalar hep pozitif sonuçluydu ve gelecek tarihliydi. "Kim verdi bunları sana?" Sergen mahcupca başını eğiyordu. "Bunlarla kimi kandırabilirsin sonuclarını yirmi kişi beraber inceliyoruz." Çok sinirlenmiştim o da bunun farkındaydı ve gelip elimi tuttu. "Sizi kandırmaya çalışmadım.."
Elini bırakıp dosyayı aldım. "Senden beklemezdim." Sergen yanaklarını silip elimi tekrar tuttu. "Ben yapmadım Tahsin.. yapacak olsam bu kağıtlar yırtılmış mı olurdu? Ya da böyle ortalık yerde mi olurdu?" Ona üzülüyordum ama bu yaptığı affedilemezdi. "Anlat olayı o zaman baştan." Koltuğa oturdum ve kollarımı bağdaştırıp ciddiyetle ona baktım.
"Tahsin beni bu gün ilk kez görüşe biri geldi. Dilara liseden arkadaşım. Elinde bu dosyalar vardı dedi seni çıkarayım bunları yap hatta bu hastaneden bi hemşire onun adamıymış." Dudakları titriyordu. "Ama bende senin gibi düşündüm yemin ederim yırttım sonrada."
Mimikleri yalan söylemiyor gibiydi. Ofladım ve ayağa kalktım. "Peki Sergen." Dosyayı parçalara böldüm ve çöpe doldurdum. "Hemşirenin yaka kimliği var mıydı?" Başını salladı. "İsmi Sude'ydi. Esmer kısa boylu bi kızdı." Dudaklarını büzdü. "Gitme biraz benle kal.." başımı iki yana salladım ve odadan cıktım. Başhekimliğe yürüdüm sinirle. "Bu ne ya normal bi gün geçirmek haram mı bana?"
Odaya girdim. "Görüşme odasındaki görüntüleri izleyebilir miyim?" Başhekim şaşkındı. "Neden?" Olayı Sergen'in adını vermeden kısaca açıkladım. "Resmen hastamı kaçırmayı denemişler ama odaya girdigimde kağıtlar yırtılmıstı. Hastam saçma bulup yırtmış." Başhekim kayıtları açtı ve beraber izledik. "İşte bakın şu kadın." Başhekim not alıyordu kağıda. "Demek Sude.." Asistanını çağırdı ve kağıdı verdi.
"Bana bu hemşireyi getir bakayım." Yanağımın içini ısırarak onları izledim. "Sakin ol Tahsinciğim halledicez." Asistan hemşireyi odaya getirdi ve başhekim ayağa kalktı. "Bir hemşire ne yapar Sude?" Sude anlam veremiyordu olanlara. "Hastalara ve doktorlara yardım eder ilaçları düzenler vesaire değil mi? Senin sayende bu tanımlara hasta kaçırmakta dahil oldu." İmayla gülümsedi ve yanına gitti.
"Random bir insanla işbirliği yaparak hasta kaçırmaya çalışanlara üstün hemşire diyoruz hatta." Sude kendini savunmaya çalışırken daha çok sinirleniyodum. "Ee..yeter be! Hastama sahte pozitif test sonucları veren köydeki dedem miydi Sude parçalarım seni!"
Başhekim o sırada masasına oturdu ve temiz bir a4 kağıdı çıkarttı. "Sakin ol tahsin ben bu durumu kurula bildireceğim. Mesleğinin son anlarını güzel geçir kızım." Dilekçe yazmaya başladı Sude ağlıyordu. "Yemin ederim hataydı! Bir daha yapmayacağım!" Sinirle ayağa kalkıp omzuna yapıştım. "Sus yalancı timsah gözyaşlarını sakla kurulda lazım olur." Onu yavaşça itip dosyalarımı aldım. "Ben cıkabilir miyim yoksa deliricem burda." Başhekim kağıdı imzalattı ve odadan çıktım.
Sergen'e de sinirliydim. Biliyorum masumdu ama ne diye yüz verdi o aptallara. İlaçlarını aldım ve odasına gittim. Battaniyeyi kafasına çekmiş ağlıyordu. Dudaklarımı büzerek onu izledim bir süre. Çok mu sert davranmıştım. Ama kim olursa öyle yapardı ki iş başka aşk başka.
Battaniyesini yavaşça açtım ve kıpkırmızı olan yüzünü avuçlarının arasına aldım. "Özür dilerim Sergen." Yüzünü geriye çekip bana sırtını döndü. "Git yanımdan."
"Gidemem.." yatağın diğer tarafına geçip elini tuttum. "Ben o an ne yapacağımı bilemedim.. Sana güveniyorum ama bilmiyorum o an gözüm döndü işte." Sergen bana sinirle baktı. "Ben kötü bir insanım Tahsin bırak beni işte. Beklemeyeceğin şeyleri yapıp hayal kırıklığına uğratıyorum seni." Battaniyeyi kafasına çekti ve tırnaklarını avucuna batırdı. Yanına uzanıp ona sıkıca sarıldım ve battaniyeyi açtım. "Sergen yapma şöyle kurban olduğum."
Sergen benden kurtulmaya çalışıyordu ama sıkıca sarılıp engel oldum. "Ne olur bebeğim.. sakin ol." Sergen avuçlarını kanatmıştı. Basını boynuma goturup aglamaya devam etti. "Ben seni üzmek istememiştim Tahsin.." çaktırmadan cebimden şırıngayı çıkarttım.
"Tamam bebeğim geçti her şey." Ignenin korumasını tek elle açıp diger elimle belini okşadım. O hala ağlıyordu. İğneyi yapıp ona sıkıca sarıldım kalkamaması için. "Seni seviyorum Sergenim." Yanağını uzunca öptüm ve mayışmasını bekledim. "Seni üzmemeye çalışırken daha çok zarar veriyorum.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikolog || TahSer
FanfictionOnu kaybetmekten cok korkuyordum. O karanlığımdaki güneşimdi etrafımı aydınlatmış görebilmemi sağlamıştı ve ben o karanlıga geri dönmek istemiyordum.