Uyanana kadar onu izledim. Melek gibiydi. Gülümsedim ve başını omzuma koyup yanağını okşadım. "Ah Sergen Ah..." gözlerini yavaşça açıp bana boş gözlerle baktı. "Sen gitmemiş miydin?"
Yanağını okşadım. "Gidip geldim." Kollarını bana sardı ve gözlerini geri kapattı. "O zaman artık hiç gidemezsin." Gülümsedi ve göğsüme sokuldu. "Gitmiyorum zaten kovsanda." Gülerek belini okşadım "özür dilerim dün sana sert davrandığım için Sergen." Alnını optüm. Sergen sadece başını sallayıp gülümseyerek anın keyfini çıkartıyordu.
Örtümüzü düzeltip saate baktım. "Kahvaltını getirmek icin gidebilir miyim?" Sergen başını iki yana salladı. "Kıyamet kopsa göndermem." Gülümsedi ve yanağımı uzunca öptü. "Ama ilaç içme saatin geldi." Yanaklarını sıktım. "Hadi gidip geleyim dur."
Yataktan kalkıp gerindim. "Yatağın rahatmış he." Gülerek mutfağa indim ve kahvaltısını aldım. Kendime ise sadece kahve aldım cünkü tüm gece vicdan yapıp uyumamıştım. Odaya giderken biri omzumdan sertçe tutup kendine çekti. O an neye uğradığımı şaşırmıştım. Takım elbiseli bir adam dövecekçesine yüzüme baktı. "Sen misin Sergen'in doktoru?" Başımı sallamamla kolumu sertçe yakalayarak beni sürüklemeye başladı.
"Bırak lan beni." Kolumu kurtarmayı denedim ama başarısızdı. "Kes sesinide yürü yoksa başına seni öldürene kadar bela olurum." Zaten korkudan ölmek üzereydim pek bi vakti yoktu. Hastaneden çıktık ve ara bir sokağa girdik her saniye kolumu daha çok sıkıyordu. Kafamda bin bir tane senaryo geziyordu. Korkuyla gösterdiği siyah araca bindim.
Bir kadın karanlık bir asaletle karşımda oturuyordu. Kan kırmızısı rujunu tazelerken gülümsedi. "Hoşgeldin doktor." Aynasını bırakıp bana alaycı bi gözle baktı. "Ya da asgari ücretli süpermen mi demeliydim?" Elim acıyan omzuma gitti ve ovarken kadına baktım. "Evet benim bir sorun mu var?" Koluma bakıp alt dudağını sarkıttı. "Benlik yok ama senin sorunun var gibi duruyor ve işimizi engellemeye devam edersen daha çok sorunumuz olacak."
Sinirle kadını izledim. "Ne bekliyorsunuz ya benden? Illegal işlere bulaşıp mezuniyetimi mi yakayım? Sergen benim mezuniyet hastam!" Kadın göz devirdi. "Tamam işte doktor daha ne istiyorsun? Hem sen mezun olacaksın hem biz Sergen'i alacağız."
Dilara yanındaki takım elbiseli adama bir şeyler fısıldadı ve iç çekti. Cevabımın olumsuz olduğu açık ve netti. Bu onları sinirlendiriyordu. "Doktor Sergen benim için çok önemli. Gerekirse seni öldürtürüm yine de onu çıkartacağım." Yanındaki adam ayağa kalktı ve kolumdan yakalayıp arabadan aşağı itti. "Sen biraz düşün doktorcuğum. Ben yine geleceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikolog || TahSer
FanficOnu kaybetmekten cok korkuyordum. O karanlığımdaki güneşimdi etrafımı aydınlatmış görebilmemi sağlamıştı ve ben o karanlıga geri dönmek istemiyordum.