Monoton bir bir hikayemi istiyorsunuz? O zaman bu kitaptan hemen çıkın! Çünkü burası hayatı hem yalan hemde macera ile yaşayan Laçin'in evreni.
Hayattan ümidini kestiği an kitapları ve müziği bulan,
Acılarını içine gömen,
Yaralarını sarmayı kendi öğ...
Laçin Aden Faris Akşam AVM'de eğlendikten sonra kapandığında başka bir mekana geçmiştik. Ve bu söyleyeceğim ama söylemesi bile kötüyken Asel ile İzem'in yapmıştı. İçmişlerdi. Onları zorla mekandan çıkartıp kendi evime getirmiştim. Hani şu Faris'ler ile yaşamaya başlamadan önceki evim.
Şimdi ise odamda burada olan eşyalarım ile kombin yapıyordum. Bir yandan da şarkı söylüyordum.
"Başın öne eğilmesin Aldırma, gönül, aldırma Başın öne eğilmesin Aldırma, gönül, aldırma Ağladığın duyulmasın Aldırma,gönül,aldırma Aldırma, gönül, aldırma Gönül,aldırma"
"Kız noluyor?! Neredeyiz biz?!"diye bağıran Asel ile şarkı söylemeyi bırakarak aşağıya indim. İçine sinmese bile koltukta yatırmıştım onları. Bir de sarhoş halleri ile üst kata mı çıkarıcaktım onları? Kendileri içmişlerdi, ceremesini de çeksinlerdi.
"Benim evimdesiniz."dediğimde bana döndü. Kaşlarını çatarak konuştu. "Senin ne zaman dan beri evin var?" Söylediği şeyler gözlerimi devirdim.
"Yaklaşık bir yıldır."dediğimde durdu. Kaşları eski halini aldı ancak gözleri fal taşı gibi açıldı. "Abbbaaaovvvv! Sen hangi parayla aldın bu evi?! Kötü yola mı düştün sen? Aaaa!"diye bağırması ile İzem sıçrayarak uyandı. İzem'in bir şeyler mırıldanması ile Asel'e elimi kaldırarak 'dur' işareti yaptım.
İzem'e yaklaşarak konuştum. "Ne dedin İzem?" "Dedim ki; Kötü yolda yakışıklılar varsa, o yola götürün beni."dediğinde Asel ile birbirimize şaşkınca baktık.
"Çapkınsın anladıkta, daha dün seni sevdiğin çocuk red etmedi mi? Hemen eskiye dönmüş gibisin."
İzem, Asel'in söylediklerine gülerek kalktı. "Kızım bizim acımız yeni yakışıklılar görene kadar. Kapişş!"diyerek tek gözünü kırptı ardından kalktığı yerdeki örtüyü düzelttim geri oturdu. Asel de aynı şeyi yaptığında koltukta oturup boş boş birbirimize bakmaya başladık.
10 dakika öyle kaldıktan sonra bir anda ayağa kalkıp zıplamaya başladı İzem. "Laçin hadi bize evini gezdir."diyerek elimden tuttu. Beni sürüklerken odanın kapısına gelince durdurdum onu.
"Siz oturun ben sizin baş ağrınıza iyi gelecek bir şeyler yapayım."diyerek mutfağa gittim. Sonra dan fark ettiğim şey ile durdum. Kızların üstünde hala akşam ki kıyafetleri vardı. Hızla salona geri döndüm.
"Kızlar gelin size kıyafet vereyim önce." dediğimde ikisinde bana bakmaya başladı.
"Senin kıyafetlerin bize olmaz ki?"diyen İzem ile Asel güldü. "O bulur bize bir şeyler."diyerek yukarı giyinme odama çıktık. Onlara kombin seçenekleri gösterdim. İzem kendi gibi tatlış bir kombin seçti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asel ise rahat ol olması ve Adana sıcağında kavrulmamak için kısa ama rahat şeyler seçmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bende yaralarını saklamak için daha kapalı bir şeyler giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pek benim tarzım değildi. Çünkü çok açık renkliydi. Ama bu sıcakta Güneş'i kendime çekmek istemiyordum.
Şimdi siz merak ediyorsunuzdur. 'Bu kız bu sıcağa nasıl dayanıyor' diye. Bende demir,B12 ve C vitamını eksikliği ve yeme bozukluğu var. ( Yeme bozukluğu ne alaka bilmiyorum ama belirtmek istedim.)
"Hadi gidelim."diyen Asel ile kaşlarımı çattım. "Ne bu acele?"demem ile güldü. "Azar yiyeceğiz. Ne kadar erken gidersek o kadar az azar yeriz."
2 saat sonra "Az azar yeriz demiştim dimi ben?"diye fısıldıyarak eğik başını başıma yaklaştırdı. Ne kadar görmeyeceğini bilsemde kafa salladım. "Evet." "Ben onu diyen dilimi sikeyim."diye fısıldadı sitemle.
Haklıydı küfür etmekte. Çünkü yaklaşık 1 saattir aralıksız azar işitiyorduk. En çok azar yiyen kişinin ben olmama rağmen sadece benim başım dikti.
Şimdi size olayı özetleyeyim; Biz taksi ile Farislerin evine geldik. Tüm herkes buradaydı. Gelir gelmez bizi sorguya almış gece partiden kaçışımız, AVM'ye gidip onlara haber vermememiz, üstüne üstlük İzem ve Asel'in içmesi ama benim onları durdurmamam yüzden yaklaşık bir saattir azar işitiyoruz.
"Ben sıkıldım."diyerek ayağa kalktı Efes.
O konuştuğunda anlamıştım büyüklerin dışarı çıktığını. Dalmışsın. Yüzme pek iyi değildir:) Yav bir yürü git!
Asel bir anda ayağa kalktı ve konuştu. "Korku evine gidelim!"
Pars yanıma gelip bir anda beni kucağına alınca şaşırdım. Ay noluyooo
Ben onun kucağındayken salonun girişine kadar gelmiştik. "Bırakırmısın beni Pars?"diye ona hitaben konuştum. Kafasını bana çevirerek konuştu. "Olmaz küçük. Hem uykun var hemde başın ağrıyor. Belli."diyerek alnından öptü.
Çok fazla temas ediyor! Farkındayım ama kokusu mayıştırıyor.
Başımın ağrısının iyice artması ile kafamı göğsüne gömerek mırıldandım. "Sensin küçük."
Güldüğünü hissetmiştim.
Bu da iki dakikada eridi. Sen de tırt çıktın ve Laçin.
"Abi nereye götürüyon kardeşimi ya!"diyen Efes'i duydum. Sonra yanımaza yaklaşan ayak sesleri. Saçlarımdaki el. Ve Asel'in kokusu.
"Pars abi, yanından ayrılma olur mu? Çünkü uykusunda kesin kabus görecek. Uyanınca yalnız olmasın."dediğini duymuştum. Zar zor.
"Merak etme Asel. Ayrılmam."diyen Pars ile iyice göğüsüne gömüldüm. Başımın ağrısı her bir kelimede artıyordu.
Sonra harekete eden Pars, bir kaç dakika sonra açılan kapı sesi. Beni yatağa yatırıp belimdeki korseyi ( belki de adı bu değil bilmiyorum) çıkardığını hissettim. Rahat edeyim diye yapmıştı büyük ihtimalle.
Sonrası ise karanlık.
(^O^)v
Aslında bölüm böyle değildi. Korku evine gidiceklerdi. Ama ağrıyan başım daha da ağrımaya başlayınca böyle oldu.
Baş ağrımı Laçin'e de bulaştırdım :)
Bölüm nasıldı?
Siz nasılsınız?
Okulun açılmasına bir ay falan kaldı ama ben bu yaz hiç dışarı çıkmadım ki :(
