Laçin Aden Faris
"Çok afedersiniz ama anam ağladı!"diyerek kendini koltuğa attı Bera.
Şimdi diyeceksiniz ki siz enson korku tüneline giriyordunuz, ne oldu?
Efes, Alar ve İzem'e kal gelmişti. Valla bildiğiniz inme indi çocuklara.
Karşılarına tavanda asılı duran ceset düştü ve canlandı. Yani onlar öyle sandı. Ama çok korkuyorlardı zaten normal kal gelmesi.
Haklısın Mia.
Thank you."Sana noldu lan?"diyerek kendini Bera'nın yanına attı Alar.
"Ders çalışayım dedim, işin içinden çıkamadım."diyerek koltuğun yanındaki sehpanın üstündeki cam su şişesinden bardağa doldurdu.
Tam suyu içicekti ki önünden geçen Alaz suyu elinden aldı ve tekli koltuğa oturarak suyu içti.
"Ya abi ya!"dediğinde Alaz ona dönüp konuştu."Teşekkürler kardeşim. Doğdun doğalı ilk kez işe yaradın."
"Ben bu evde dışlanıyorum ya! Valla zorbalık yürüyorum yeminle!"diyerek bir sinirle kalkıp sehpanın üzerindeki şişeyi Alaz'ın kafasından aşağıya boşalttı.
"BERA!"diye gürleyerek ayağa kalktı Alaz.
"Yaz kızım. Bera Faris kendi cenaze törenini düzenledi."diyerek kısık sesle konuştu Asel.
"Hep mi böyleler?"diyerek yanımda oturan Efes'e döndüm. Telefonda olan bakışlarıyla kafasını salladı.
"Hep böyleler. Ama sonucunda ikisinde annemden terlik yiyor."dediğinde güldüm.Bile bile ölüme yürüyorlardı.
Acılara yürüyor korkmuyorum...
Korksalar iyi olur.***
"Ah! Yeter! Canım acıyor!"
"Ama çok zevkli!"Yanlış anlamayın. Fesatlar. Cık cık cık. (Kınayıcı teyze bakışları atan emoji.)
Kime diyon kız?
Okurlarımıza.
Delirdi kaçın!Ne mi oluyordu?
Mercan anne, ilk önce Alaz ve Bera'yı dövmüş sonra da yorulduğundan işi Efes'e devretmişti. Pars ve Afşin evde olmadıkları için evdeki en büyük oydu.
"Ben gidiyorum."diyerek ayağa kalktım. Asel 'nereye?' dercesine bakınca tekrar konuştum.
"Yoruldum biraz odama çıkıcam."dediğimde Asel yanağını öptü ve Alar'a döndü.
"Alar abi, benimle eve kadar gelir misin?"cilveli bir şekilde konuşması ile kaşlarını çattım.
ABİME Mİ YÜRÜYO BU?!
Ne ara abin oldu lan?! Sana ne imalar yaptı hatırlamıyor musun mal?! Salak valla yemin ediyorum salak!Mia'nın dedikleri ile yutkundum. Tam kapıdan çıkarken, Alar'ın ;
"Tabi ki de gelirim Asel."dediğini duydum.Yavaş ve üşengeç adımlarla odama çıktım.
Üstümde bir yorgunluk,bitkinlik vardı. Regl günüm mü yaklaştı acaba?
Ya da hasta mı olucam?
Aklıma bir teyzeden duyduğum laf geldi.
' Yarın ola,hayır ola.'Odaya girer girmez yüzüme vuran sıcak hava dalgası ile ofladım.
Adana sıcağında kavrulmayan anlamaz beni ya!
Camları açarak etrafı havalandırdım. Ve odamdaki balkonun kapısını açtım. Yorgun adımlar ile giyinme odama giderek siyah şort-askılı bluz olan bir saten takım giydim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Laçin /Gerçek Ailem ( Gerçek Serisi 1. Kitap.)
HumorMonoton bir bir hikayemi istiyorsunuz? O zaman bu kitaptan hemen çıkın! Çünkü burası hayatı hem yalan hemde macera ile yaşayan Laçin'in evreni. Hayattan ümidini kestiği an kitapları ve müziği bulan, Acılarını içine gömen, Yaralarını sarmayı kendi öğ...