Laçin /Gerçek Ailem ( Gerçek Serisi 1. Kitap.)

36-✈️ Rusya✈️

Laçin Aden Faris ( Soyadını değiştirsem mi ki ya?)

Yatakta boş boş uzanıyorken bir anda kapı açıldı. İçeriye giren Afrin ile boşboş bakmaya devam ettim.

İfadesizce bakıyordum. Boş. Bir o kadar da duygu yüklü. Ama anlayana.

"Laçin?"diyerek yaklaştığında hızla geri kaçtım.

"Yaklaşma!"diye bağırdığımda ellerini beni sakinleştirmek istercesine havaya kaldırdı.

"Sakin ol. Benim,Afrin Sina."dediğinde durdum ve kaşlarımı çattım.

"Kimsen kimsin, banane!"diye bağırarak sırtımı duvara yapıştırdım.

"Benim Laçin, Afrin. Korkmana gerek yok. Sana zarar verecek son kişi bile değilim."diyerek bir adım daha attığında yatağın yanında duran çekmecenin içinden minik makası aldım.

"Yaklaşma dedim!" diyerek makası ona doğrulttum.

Bu hareketim ile güldü.

"Neye gülüyorsun? Komik birşey varsa söyle,bizde gülelim!"diye çıkıştım.

"Sen beni o elindeki makas ile mi korkutmaya çalışıyorsun?"diyerek bir adım daha attı.

"Evet! Herkes ölümden korkar!"diyerek makası daha sıkı kavradım.

"Ben hariç küçük hanım."diyerek bir adım daha attı.

Bir adım daha.
Bir adım daha.
Ve bir adım daha.

"Yaklaşma dedim! Valla sokarım ha!"diyerek makası işaret ettim.

Sırıtarak daha da yaklaştı.

"Denesene."diyerek tek gözünü kırptı.

Makas elimden kayıyor gibi olduğu için ucunu kendime doğrultarak düzelmeye çalıştığım da Afrin bir anda bağırdı.

"Dur!"dediğinde ilk başta ne olduğunu anlamadım.

Sonra anladım ki, demek bana zarar gelmesinden korkuyor.

Makası tamamen doğrultarak ucunu kalbime hizaladım.

"Yaklaşma! Ciddiyim, kendime saplarım."dediğimde durdu.

Yüzündeki sırıtma soldu,gözleri endişe ile doldu.

"Tamam,yaklaşmayacağım."diyerek geri adım attı.

" Hatta bak geri gidiyorum."

"Git."

"Tamam ama o elindeki makası bırak."dediğinde alayla gülümsedim.

"Hıııı... Bırakayım da geri yaklaş dimi? Pışııık yağlı gaşşık."dediğimde dudağının kenarı kıvrıldı.

"Hafızanı kaybedince orijinaline dönmüşsün."

"Çık dışarı!"diye bağırdım ve makası göğsüme yasladım.

"Tamam! Tamam,çıkıyorum."diyerek kapıyı açıp dışarıya çıktı.

Tam makası geri yerine koyuyordum ki kapıdan içeriye kafasını uzattı.

"Şimdi kovdun diye gidiyorum ama, geri geldiğimde kovamayacaksın."

Elime geçen yastığı kapıya doğru attığımda kafasını hızla çekip kapıyı kapattı.

"Deli."diye mırıldanarak çekmeceye makası geri yerleştirdim.

Yastığı gidip aldım ve yatağa yatıp gözlerimi kapattım.

Umarım uyuyabilirim.

***

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama gözlerimi açtığımda gün batmak üzereydi.