Laçin Aden Faris
Şaşırmışmıydım ? Hayır. Hayat yine bana götü ile gülüyordu. Normal şeyler bunlar.Kendine gel!
Tmm.Ne yani şimdi ,ben babam ile kardeşmiyim?
He he öylesin.🙄
Adımlarını hızlandırarak odama çıktım. Kapıyı kapattığım gibi yere çöktüm.
"Normal... Olabilir... Çok doğal şeyler bunlar..."diye sayıklıyarak kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum.Bir süre sonra gözlerime ağırlık çok ve kabuslarla dolu uyku bana şeytani bir gülümseme ile kucağını açtı. Başıma gelecekleri bile bile kabul ettim ve o şeytani kolların arasına girdim.
Yazarınızdan
"Abi, siz ne yapıyorsunuz?!"diyerek ayağa kalktı Alaz. Onun bu tepkisi herkesi şaşırmıştı. Kimse böyle birşey beklemiyordu. Çünkü Alaz her zaman sessiz,sakin taraf olmuştu. Ama bilmedikleri şey Alaz'ın artık ikizine karşı olanlara sessiz kalmayacağıydı."Ne yapmışız Alaz? Sadece gerçekleri söyledik. Sen dememişmiydin,gerçekleri bilmek onunda hakkı diye?" Konuşan Alar ile Alaz dahada sinirlenmişti.
"Evet dedim! Ama bu şekilde mi söyleyin dedim?! Kızın halini görmediniz mi ya!"
"Ne varmış kızın halinde?!Sence bizi takar bir hali varmıydı?!"diyen Alar'a Afşin destek çıkmıştı.
"Açtırma ağzımı Alaz! O egolu kız bizi takar mı sizce?"
"Anlamıyorsunuz! Yıllardır beni anlamadığınız gibi onu da anlamıyorsunuz!"diye bağırarak bir hışımla kapıya yürüdü Alaz. O sırada bağırışlara gelen Mercan hanım Alaz'ın bu haline şaşırdı ve endişelendi. Ama bu endişe Laçin için değildi. Tabi ki de oğulları içindi.
"Ne oldu oğlum? Ne bu haliniz?" diyen Mercan hanıma ters ters baktı Alaz.
"Alar ve Afşin abim anlatsın."diyen hışımla dışarıya çıktı.
Onun bu haline göz deviren Alar annesine dönerek;
"Yok birşey merak etme."dedi. Alar haklıydı.Bir şey değil,çok şey vardı.
Laçin Aden Faris
Yatağan yan tarafının çökmesi ile uyanmıştım. Uykum hafifti. Çoğu zaman.
"Aden'im,meleğim. Geri döndün demek. Hemde bunca yıldan sonra." diyerek alnıma bir öpücük kondurdu. Sesin sahibini tanımıyordum.
"Bir daha asla bırakma bizi olurmu?"dedi sesin sahibi. Lan bu adam ben tanımıyor ki? Yani, ya kötü biriysem?Değilsin ama.
Emin misin?
Hayır..."Duydum ki o Alar iti ve eşek Afşin sana pis imalarda bulunmuşlar. O imaları yapan dillerini kesicem. Merak etme."diyerek saçıma bir öpücük kondurdu.
"Ve unutma, her zaman arkandayım lotus çiçeğim."diyerek yataktan kalkdığını hissettim. Birkaç adım sesi ve ardından kapının kapanma sesi geldi.Lotus çiçeği ne alaka?
Ne bileyim ben.Yatakta az önceki şahısın kalktığı tarafa döndüm.
Kokusu yastığıma sinmişti. En sevdiğim kokulardan biri olan tarçın kokusuydu. Tabi sigarayla harmanlanmış tarçın kokusu. Sigara kokusunu almam ile yattığım yerde aniden dikeldim. Ya nefret ederim bu kokudan. Ne iğrenç bir kokudur.Uykumun daha ağır basması ile uykuya daldım. Nasıl olsa yarın okul vardı. Uyu gitsin.
Sabah
Önüme gelen ceset ile bir adım geriye kaçtım. Cesetin elinde kartanesi sembolü vardı. Bir gözünün göz bebeği ve irisi yoktu. Yani gözü bembeyazdı. Ceset kafasını bana doğru çevirerek konuştu.
"Herşeyi biliyor Laçin. Ve en yakın zamanda herkes tarafından bilinecek." Ve hemen sonra yukarıdan cesetler düşmeye başladı üstüme düşün ceset ile yere yuvarlandım. Attığım çığlıkla herşey yok oldu.Rüya görmüştüm. Hiçbirşey gerçek değildi. Sakin olmalıydım.
Bir anda kapı açıldı ve içeriye ardı ardına Alaz ve Bera girdi.
"Ne oldu Laçin?! İyimisin! Bir şeymi oldu?!"diyerek yanıma koştu Alaz.
"Yok iyiyim. Kabus görmüştüm. Ondan korktum biraz."diyerek terden enseme yapışmış saçları topladım.
"Biraz mı? Bana baya korkmuşsun gibi geldi." diyerek alayla konuştu velet Bera.Bera dedikçe aklıma bear geliyor. Kelimenin anlamı tamda onu yansıtıyor zaten.
Bera'nın söylediği kelimelerden sonra içeriye diğer aile üyeleri girdi.
"Laçin! Kızım! İyimisin?!"diye koşarak bana sarıldı Mercan hanım.
"İyiyim Mercan hanım. Kabus gördüm sadece."diyerek yataktan kalktım.
"Şimdi izin verirseniz üzerimi değiştircem."dediğimde Mercan hanım beni yanağımdan öperek diğerleri ile birlikte dışarı çıktı. Bende onlar çıkar çıkmaz giyinme odasına geçip kombin yaptım.Eşyaları hazırladıktan sonra bir banyo yaptım ve üzerimi giyindim. Saçlarının fazla suyunu aldıktan sonra iyice kuruttum. Saçlarımı tepeden bir at kuyruğu yaparak çantanın telefonumu ve kulaklığımı alarak aşağıya indim.
Salona geldiğimde herkes buradaydı. Daha önce tanımadığım biri ile birlikte."Sonunda geldin kızım. Gel seni biriyle tanıştıracağız."diyerek yanındaki koltuğu pat patlayarak oraya oturmamış istedi. Ben de bu dediğine uymayarak karşı koltuğa oturdum.
"Kimle tanışıcam diye sormayacağım. Çünkü zaten belli. Peki o zaman şunu sorayım. Şuanda salonda bulunan yabancı kim?"dedim.
"O yabancı senin en büyük abin."dedi Mercan hanım. En büyük abim olan şahıs ayağa kalktı ve yanıma geldi. Elini uzattı. Bende elimi uzatarak elini tuttum.
"Ben en büyük abin Pars."
"Bende Laçin. Tanıştığıma memnun oldum."
"Bende tanıştığıma memnun oldum lotus çiçeği."^^
Nasılsınız?
Bende iyiyim sağolun.
Arkadaşlar ben bir şey fark ettim. Bizim okunma sayımız yüksek olmasına rağmen (ki bunun için çok teşekkür ederim) çok az oy ve neredeyse hiç yorum alamıyoruz. O yüzden bir karar aldım. Sınır koyucam.
Bölüm hakkında fikirlerinizi söylerseniz sevinirim.
Sınır; 30 oy, 45 yorum.
Kendinize iyi bakın. Hoşçakalın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Laçin /Gerçek Ailem ( Gerçek Serisi 1. Kitap.)
HumorMonoton bir bir hikayemi istiyorsunuz? O zaman bu kitaptan hemen çıkın! Çünkü burası hayatı hem yalan hemde macera ile yaşayan Laçin'in evreni. Hayattan ümidini kestiği an kitapları ve müziği bulan, Acılarını içine gömen, Yaralarını sarmayı kendi öğ...