2028: Çetelerin Gölgesinde Bir Ülke
Ülkemiz artık devlet tarafından değil, çeteler tarafından yönetiliyordu. İnsanlar, kendi kurallarını koyarak mafya gibi çeteler oluşturuyorlardı. Masum insanları kendi saflarına çekmeye çalışıyor, etrafa korku sal...
Yeni bölümle karşınızdayım. Biraz rahatsızlandığım için bölüm geč geldi.
Çok fazla dondurma yediğim için bu sıcakta boğazım şişti ve hiç halim yoktu.
Bu yüzden biraz geç geldi. Aslında bu hafta bölüm atmayacaktım. Ama sizi kırmak istemedim.
Geçmiş olsun dileklerinizi duyar gibiyim. Teşekkür ederim düşünen herkese.
Sizi bölümle bırakayım.
İyi okumalar dilerim.🥰✨
}•{
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hadi bir mum da sen söndür.🕯️
⚕️
◾13.BÖLÜM: İsyanın Kızı◾
Karanlıkta eteklerini çekiştirerek hızlı hızlı yürüyen genç kadın, arkasını dönerek kimsenin gelmediğine emin olduktan sonra koşmaya başladı. Kimse tarafından görülmemesi gerekiyordu. Görülse bile artık kimsenin ona yetişemeyeceğini biliyordu. Ayağındaki topukluları, koşarken bir yerlere fırlattı ve daha da hızlandı.
Yağmur yağdığı için toprak çamur içindeydi. Yeşil elbisesi çamurlara bulanmıştı. Ağzında bir şarkı geveledi.
'Ben annemin vahşi kızıyım.'
Daha da hızlandı ve yüzüne değen yağmur damlalarıyla yüzünde gülümseme oldu. Söylediği şarkıya devam etti.
'Yalınayak koşan.
Keskin taşlara küfür eden.'
Karanlık orman o şarkı söyledikçe aydınlanıyordu. Geçtiği çamurlu yollardan taş yollara geçiş yapmıştı. Artık yetişebilirdi, Kara Melek’in ağlayarak tanrıya dua ettiği ağaca.
Hep bu günü beklemişti. Şarkısını söylemeye yeminli gibi yeniden başladı söylemeye.
'Ben annemin vahşi kızıyım.
Saçımı kesmeyeceğim.
Sesimi alçaltmayacağım.'
Ayaklarına batan kıymıkları düşünmeden ağaca yetişmeyi umuyordu. Geçtiği taş yolların bitmesine çok az kalmıştı. Ağaçların sıklaştığından, yaklaştığını anlıyordu.
