Hikayemin en güzel yanı cinayetten alındığım karakolda ailemi bulmak ve orada başlayan serüvenimle bir kaymakama kapat atmak oldu. Konya'nın eli baltalı kaymakamı ile iki işi bir araya getiremeyen Sakızı bir araya gelir, şok şok şok devamı hikayeye...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giriş 9
Ağustos 2023'te yazdığım kitabımı 19 bölüm sonra düzenlemeye aldım🥰
"Çekil!!!"
Ahh güzel İstanbul, varlığım yokluğum senin elinde oldu. Hayata gözlerimi açtığım andan itibaren senin nemli havanla şıppır şıppır terledim, o oksijensiz hava sahanda nefes aldım, hele trafiğin...ah o trafikte kaç derse geç kaldığımı hatırlamıyorum. Ama güzeldin hem de çok güzeldin. Bugün seninle son günümüz olacak çünkü ben salak gibi aldığım güzel puanı harcayıp Urfa, Malatya, Konya, Kayseri tercihi yaptım ve bana da şahlanarak Konya geldi! Helal be kızım Konya ya Konya! Allah'ın dağı!
İç çekip ayağa kalktım ve hemen yan taraftaki son gece eğlencesine gidecektim. Eda nerede kaldı ağaç oldum? Elime telefonu alarak Eda'nın numarasını çevirdim. Allah Allah ne demeye açmıyor? Oysa aynı eve döneceğiz burası olmazsa illa ki seni evde haşlarım yani hiç sıkıntı değil.
Yürümeye başlamıştım. Yeni adımlar atarak, derin nefesler alarak ve yeni hayata baş- "Ay Allah kahretsin ya bu sakızı kim attı?" Ya Allah'ım tamam ben sevdiğin bir kulun değilim bunu anlamak için dahi olmaya gerek yok ama bak Yetimhanede beri namazımda niyazımda, yardımsever ve dürüst bir insan oldum ama hala buruğum.
Neden mi? Gelin bir de benim bu "gebersede yaşamasaydı" dedirten hayatımı okuyun.
Daha üç günlük bebekken ailem İstanbul'a geliyor. O sırada araba kazası sonucu...ki hala şahibeli olan bu kazada annem ve babam ölüyor ve hala şahibeli olarak ben de bir çöpün yanında el kadar halimle can vermeyi bekliyorum. O sırada bütün şansımı kullarak bir adamın karşısına çıkmışım o da beni yetimheneye bırakmış. Sonra kimsecikler gelmedi. O sokakları aradım, ulaşmaya çalıştım ama kimse beni almaya gelmedi ve sonra Eda ile tanıştık. Hayatınıza bakın kızım dedik ve öğretmen olmaya karar verdik.
Evet bu iki asalak bir de öğrenci yetiştirecek! Ne ironi ama!
Lise son sınıfta kuran kursuna başlamış ikimiz de tesettüre girmiştik. Allah vergisi sıfır zekâ ile hobi edinelim derken yanlışlıkla öğretmenlik sınavını kazandık. Ben resim öğretmeni olmayı, Eda ise sınıf öğretmeni olmayı seçmişti. Hadi resim neyse ama sınıf öğretmenliği benim bu telefonuna bakmaya aciz arkadaşımın neyine?
Diğer bir ironi ise çalıştık çabaladım okulu bitirip 26 yaşında ikimizde atandık! Yesss biz atandık!!!! Demek isterdim ama şimdi ya başka yerler çıkarsa diye korku sarmıştı. Aslında şöyle bir söz verdik kim kazarsa onun şehrine gidecek ve orada çalışacak olmuştu...çünkü biz 18 yaşında yurttan ayrılınca birbirimizin ailesi olduk. Ev tuttuk, devletin 18 yaşında yetimhanede ayrılanlara boş kalmamaları için iş imkânı veriyordu. Bize verdiği memurluklarda çalıştık.
