Hikayemin en güzel yanı cinayetten alındığım karakolda ailemi bulmak ve orada başlayan serüvenimle bir kaymakama kapat atmak oldu. Konya'nın eli baltalı kaymakamı ile iki işi bir araya getiremeyen Sakızı bir araya gelir, şok şok şok devamı hikayeye...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DNA
"Beni niye kaçırıyorsunuz? Ya konuşsanıza ay yoksa bizim Neriman gibi diliniz mi küçük diliniz şişti? Bak şimdi sirkeli bir karışım var onun tarifini vereyim hemen geçer. Önce yarım bardak sirkeye yarım bardak su ekleyin sonra-"
"Bahar hanım dilimiz şişmedi ama kafamız şişti!"
O zaman beni bırakın! Ayrıca bahar mı dedin? Bana bahar diyen tek kişi o neneydi ve sanırım ben şu an tam olarak onlar tarafından kaçırılıyorum! Hem de emliyetin önünde alındım. Ne olacak ya bunlar yoksa dede torun ayağına kimsesizleri alıp organları mı çalıyorlar?
Kafamın içerisine üşüşen tuvalet sinekleri birden yerini aldığında sinirden " O nene ve dede yaptırdı değil mi? Belliydi zaten ayılıp bayılıp ortalığı karıştırdı herkes ona yöneldi sonra da beni kimse farketmeden aldınız! Ay yoksa sizin bunlar.....bunlar organ mafyası mı? İnanmıyorum! Siz ne biçim insanlarımız ya! İmdaaaatttt nolur kurtarın beni!!!!"dedim. Beni bırakın ya Eda kaldı onu almazsam ben kahr olurum.
Ellerimi önümde birleştirip "Bakın beni bırakırsanız size...size Konya'dan Mevlana şekeri yollarım!"dedim. Kafamda sadece acilen buradan inmek vardı. Bana gülen adamlar resmen dalga geçiyordu. Size verebilecek başka bir şeyim yok ki.Ahh en iyisi o bey amca ve ayıkana gazoz bayılana limon teyzeyi bekleyeyim. Ayıldı mı acaba?
Uzun bir yol boyu gitmiştik. Sonunda bir yere geldiğimiz de birden araçtakiler indi ve bana baktılar. Size o gülmeyi ödeteceğim! Kaşlarım çatılmış inmeye başladım. Ayaklarımı arabadan sarkıtıp indiğim de gördüğüm bina ile ağzım açık kaldı. Burası...burası İstanbul'un en iyi oteli ama burada ne işimiz var?
Gözlerim açılmış korumalardan birine baktım ve "Benim dedenin ensesi kalın galiba"dedim. O an bana gülmüştü. Uzun yoldan beri bana gülen tek kişiydi. Elleri arkada bağlanmış halde bana dönüp "Bak sakin kal çünkü sadece DNA testi yapılacak bu hem senin hem arkadaşın hem de buraya kadar gelen aile için en iyisi olacak"dedi. Arkadaşım ne alâka? Ah yoksa Eda'yı onlar mı tutuyor? Tabi ya beni kaçıran onlara ne yapmaz ki!
Hızla onun üstüne yürüdüm. Elim ayağım dolaşmış vaziyette "Eda iyi mi? Bak sana yalvarırım beni ona götür!"dedim. Ellerimi birleştirip ona yalvarırken gözlerini kaçırmıştı ama kendini toparlayıp "Yapamam....efendim.Benim tek görevim sizi buraya sağ salim getirmek ama nacizane tavsiyem denileni yapın"dedi. Zaten yapmazsam Eda...Eda var arada o ne olacak!
Ona bomboş bakarken birden arkamızda bir araç durmuştu. Birden yanımdaki korumalar ayrılmış hızla kapılarını açmışlardı. Evet pek bir zenginler. Onları izlerken nene hatun ayılmış halde tekrar yanıma gelip koluma girdi ve "Hayde gel gidelim"dedi. Geleceğimi biliyorlardı. Çünkü enayi ben ilk dakikadan ailemin yanına gideceğim deyip Eda'yı açık etmiştim. Kafamı hangi duvara vursam aklımı kaybederim acaba? Gerçi çoğu strafor duruyor.
