Hikayemin en güzel yanı cinayetten alındığım karakolda ailemi bulmak ve orada başlayan serüvenimle bir kaymakama kapat atmak oldu. Konya'nın eli baltalı kaymakamı ile iki işi bir araya getiremeyen Sakızı bir araya gelir, şok şok şok devamı hikayeye...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍬Şikayet🍬
Dede bey ile şikayetçi olmaya karar vermiştim. Araca binip akşam vakti yola koyulmuştuk. Dakikalar dakikalar geçmişti ve bacağım için aldığım konforlu değneye yaslanarak emliyetin önünde durmuştuk. Dede bey tek kelam etmeyip emliyete yürürken peşinden gidiyordum.
Kendi kafamda kurduğum plan tıkır tıkır işliyordu. Dede beyin peşine takılmıştım. Şu an her şey sıkıntısız ilerliyordu. Dede bey tanıdığı bir komserin odasının yolunu tutmuştu. Sessiz sakin onun peşinde ilerleyip etrafa bakınıyordum. Herkes işinde gücünde bense şeytanlıklar peşinde duruyordum. Gelen arama sesleri, telsiz sesleri yoğunlukla koridorlarda taşıyordu. Oradan oraya koşan insanlar vardı. Benim gibiler yüzünden millet koşup duruyor. Ah ah size de biz çile verildik ne yaparsınız.
Etrafı inceleyerek giderken dede bey bir kapının önünde durdu ve kapıya tıklatıp bekledi....o sırad agel sesi ile sonunda odaya girdiğimiz de bir adam masa başında çalışma yapıyordu. O sırada dede beyi görünce hızla ayağa kalkıp el sıkışmak için masasının ardından çıkmıştı. Elini uzatarak gelip dede beyle el sıkıştılar.
Polis abi elini indirip tekrar yerine geçerek"Hayır ola vekilim sizi burade gördüğüme şaşırdım doğrusu"dedi. Niye onun sıkıntısı derdi yasası olamaz mı? Polis dedeme korku ve endişeyle bakarken dede bey iç çekip durumu anlatmıştı. Evet kıssadan işte şikayetçi olmamı söylüyordu. Ben de araya kaynak yapıp ufaktan derdimi polise anlatmış ve gelip özür dilerse sorun olmayacağını ve getirmelerini söylemiştim. Fakat polis memuru şaşkındı. Dedeme baktı ve sonra telefona baktı. Ne oldu be altı üstü arayıp çağıracaksınız!
Dede bey başını sallayıp "Gızım içi irahat edecekse arayın"dedi. Dede bey bana sonsuz itimat edercesine bakıp polise aratmıştı. Evet aramıştı. Elleri önünde dedeme bakıyordu fakat sessizlik odanın içinde hüküm sürüyordu.
"Ah kusura bakmayın ben...ne içersiniz "diyen komser telefona sarılmıştı. Daha sorunun cevabını alamadan iki kahve bir de soğuk su rica etmişti. Allah Allah buranın polisleri de bir tuhaf davranıyor.
Elim önümde bekliyordum. Dede Bey bana bakarken ben Eda'ya mesaj atmıştım. Bugün onu hiç görmemiştim. Heyecanla beklemek mi yoksa olacaklar mı bilmem ama içimde huzur vardı. Sırıtmaktan ağrıyan çeneme inat hala sırıtıyordum. Kopsun ya boş ver sen gül yeter.
Birden açılan kapıyla gözüm o tarafa dönmüştü ama elinde tepsiyle giren adamı gördüm. Kahveymiş ben de o geldi sandım. Heyecanla kapıyı izlemek ne kadar kötüymüş. Samanyolunda buharlar içinde anasını babasını bekleyenleri şimdi anladım.
Önümüze konan kahveler ile dede bey ve polis memuru sohbet ediyorlardı.Adam nasıl böyle bir şey olduğunu, niye orada dolaştığımı ve şimdi mi aklın başına geldi dercesine neden sabah şikayetçi olmadığımı soruyordu. Sabah baygınken bile bayıldım abi sen ne diyorsun?
