Hikayemin en güzel yanı cinayetten alındığım karakolda ailemi bulmak ve orada başlayan serüvenimle bir kaymakama kapat atmak oldu. Konya'nın eli baltalı kaymakamı ile iki işi bir araya getiremeyen Sakızı bir araya gelir, şok şok şok devamı hikayeye...
Üstümü değiştirip krem rengi, balon kol ve oldukça bol bir elbise giydim. Başıma da şalımı atıp kendime baktım. Aşağıda misafirler cenk ediyor ben burada kombin yapıyorum. Ama üstüm batmıştı. Hem ayağım iyileşti ve yürümenin verdiği şükürler ile tatlı tatlı giymek istedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odanın kapısına gidip merdivenlere doğru yürümeye başladım. Kendimi zorlamayıp korkuluklara tutunarak iniyordum. O sırada aşağıda gelen seslere kulak verdim. Kapıdan giren genç kızlar da mantolarını çalışanlara verip girdiğin de merdivenin sonuna geldim.
Okunan duadan sonra çoğu yemek yiyip, çay içip gitmişti. Ev ahalisi ve bir ya da iki aile kalmıştı.Bazıları bahçede, bazıları avluda ve bazıları da içeri de oturuyordu. Ufak adımlarla yürümeye başladığımda içeride bir kaç kadınla oturan neneye doğru ilerlerken bahçeye baktım. Yeşillikler içerisinde kocaman bir masa kurulmuştu. Mangal ve çeşitli yapanlara bakarken gülümseyip başımı çevirdim. O an camın ardında elinde içeceğiyle duran adamları gördüm.
Demir, Barat, Pedar ve Salih sohbet ediyorlardı. Bir şey diyeyim mi? Şu genç kızların içeriye cilveli cilveli girmesine hak veriyorum. İçeride başı boş bırakılmış füze var. Allah'ım imha et yoksa içeride herkes eriyip kül olacak.
Hele bir de....bir de Barat...onca insan arasında ay gibi parlıyordu. Evet bir sürü insan var ve o tam karşıda hareketleri, duruşu ve tipiyle ay gibi parlıyordu. Siyah gömlek, siyah pantol giymiş ortamın aurasını tek başına yükseltiyordu.
Kuzenim olduğu için bir daha söylenesim vardı ama o bana bakıyordu. Of ya şuradaki kızlar gibi hayal kırıklığı yaşayacağım aklıma gelmezdi.
Ne? Barat bana mı? Ay yakalandım! Bana mı bakıyor? Rezil oldum!
Gözlerimi hızla çevirip yanında duran adama baktığımda o da bakıyordu. Ahh cümleten herkese rezil oldum. Eee kamera yok mu açık alenen herkese gösterelim. Rezil oldum!
Çaktırmayıp elimi kaldırıp Demir Bey'e el salladığımda göz ucuyla Barat'a döndüğüm hala o mavileri üzerimdeydi. Ehil ehil elindeki bardağı ağzına götürüp yudumladığında su misali ben de akıp gidiyordum.
"Kızım gel bak kiminle tanıştıracağım!"
Duyduğum sesle gözlerimi o mavilerden aldım ve karşımda duranlara baktım. Bir kaç kadın ve babaanne hanım duruyordu. Ayh biraz durur musunuz? Derince nefes alıp aşağıya doğru inip babaanne hanıma doğru gittim. Niye her şeye beni çağırıyorlar? Görende kocaman aile olduk sanır.
Tepelerinde durup onlara bakarken bir kadının bana alıcı gözü dediğimiz gözle baktığını gördüm. Çekik gözleri ile baştan aşağıya süzerek "Bak kızım seni tedavi eden Demir oğlumun annesi"dedi. Aha vallaha mı? Şaşkınca başımı çevirdiğim de kadın çoktan gülümsemişti.
