cry baby • yeonbin

14

"Neyin var senin?"

Karina'nın omzundan dürtmesiyle kafasını çevirdi ve arkadaşına döndü. "Nasıl yani? Gayet iyiyim ben."

"Emin misin?"
"Emin değilim S-"
"Tamam sus anladım gelecek espriyi."

Soobin Karina'ya gülüp önüne döndü ve okul bahçesinde futbol oynamakta olan öğrencileri izlemeye devam etti. Karina bir sorun olduğunun farkındaydı ancak bunu sürekli dile getirmek istemiyordu. Soobin'i bir şeylere zorlayınca kendini tamamen kapatıyordu, anlatmak isterse anlatırdı.

Karina elindeki çikolatayı ikiye böldü ve yarısını Soobin'e uzattı. En sevdiği çikolatanın kendisine uzatıldığını gören Soobin neşeyle gülümsedi ve çikolatadan bir ısırık aldı. Soobin'i güldürmeyi başaran Karina sevinçle yumruğunu havaya kaldırdı.

"Hatırlat bir sonrakini ben ısmarlayayım."
"Saçmalama aşırı pahalanmışlar. Ama dondurma ısmarlayabilirsin."

Karina'nın göz kırparak söylediği cümleye kahkaha attı ancak duyduğu çığlıkla kahkahası yarıda kesildi ve gözleri hızla sahaya döndü.

"Daha sert itseydin yeri kırsaydı çocuk!"
"Ya mal mısın bilerek mi ittim sanki?"
"Kanka görmedik mi sanıyorsun amına koyayım? Resmen dirsek attın çocuğa."

Karina'nın kafasını çevirmesiyle endişeyle yerinden kalkıp sahanın ortasına koşması bir olmuştu. Çünkü nasıl gerçekleştiğini göremeseler de Jeongin boylu boyunca yerde uzanıyor ve acı dolu bir ifadeyle bacağını tutuyordu. Beomgyu ise Jeongin'i ittiğini düşündüğü çocukla kavga ediyordu.

Karina endişeyle Jeongin'in yanına koştu ve canının yanıp yanmadığıyla ilgili çeşitli sorular sormaya başladı. Soobin ise ona kıyasla daha sakindi ve olayın doğrusunu öğrenmek üzere sahaya adımlamaya başladı.

"Beomgyu sakin ol. Bir de bana anlatın bakayım şu olayı." Bunu söyler söylemez anında pişman olmuştu çünkü kavgayı yeni bırakmış olan ikili tekrar birbirine girmişti.

"SUNGHOON JEONGIN'İ ÖLDÜRMEYE ÇALIŞTI!"
"AZ DAHA ABART AMINA KOYAYIM!"
"ÇOCUĞUN BACAĞI KIRILDI SENİN YÜZÜNDEN FARKINDA MISIN? YA HAYATININ GERİ KALANI BOYUNCA YÜRÜYEMEZSE? ALABİLİR MİSİN BUNUN SORUMLULUĞUNU?"
"SANA NE İÇİRİYORLAR AQ?"

İki elini de birbirine bağırıp durmakta olan ikilinin dudaklarına kapatıp tek kaşını kaldırarak susmalarını bekledi. Bir süre sonra her ikisi de senkronize bir şekilde kafasını sallayınca ellerini çekti.

"Burada bir oyun oynanıyordu ve nasıl olduğunu bilmesek de Jeongin yere düştü, ki bu oynadığınız oyuna göre gayet sıradan bir olay. Ayrıca bildiğim kadarıyla Jeongin ve Sunghoon tanışmıyordu bile ve skora bakılacak olursa zaten öndeler, bu da Jeongin'i itmesi için ortada bir sebep olmadığını gösteriyor."

Konuşmaya ara verip her ikisinin de kendisini dinlediğine emin olduktan sonra devam etti ancak Beomgyu her an ısrar edebilirmiş gibi duruyordu.

"Yine de Sunghoon bilerek itmese bile Jeongin bir çarpışma sonucu düştüğünden, onu revire götürmemize yardım edecek. Böylece her iki tarafın da gönlü olur. Anlaşıldı mı?"

Konuşması ikili üzerinde büyük bir etki bırakmış olacak ki tek kelime etmeden yalnızca kafalarını sallamakla yetindiler ve Sunghoon Soobin'i takip ederek yerdeki Jeongin'in yanına gitti. Soobin ve Sunghoon Jeongin'i iki kolundan tutarak yürümesine yardımcı olmaya çalışıyor, Karina da onları yalnız bırakmamak için peşlerinden yürüyordu. Arkadaşlarını gerçekten önemserdi ve kıllarına zarar gelse ortalığı ayağa kaldırabilirdi.