Tanrım,şu an yanımda daha doğrusu karşımda oturan adam gerçekti değil mi?
Beni evimden alan,hatta üstüne üstlük kapımı kendisi açmıştı inerken bile...
Onu anlatacak kelimeler bulmakta güçlük çekiyorum.
Bu adam sanki roman kahramanı gibiydi,hani şu badboy bozuntularından değil gerçek bir beyefendi idi...
İç çekip kahvemi yudumladım.
Kızlar bu halimi görse ömür boyu benimle dalga geçelerdi kesin...
"Venüsten gelmedim."
Mars değil miydi o ya?
Her neyse söylediklerine yanaklarım kızardı,utandım.Adam haklı yiyecek gibi bakmış olabilirim.
"Pardon." Diye mırıldandım.
"Bak yavrum sen bakabilirsin." Göz kırptı bana ve bu hakaret karşısında erimemi hızlandırdı...
"Çok güzelsin Aleyna."
"Teşekkür ederim." Dedim iltifatına karşılık.
"Etme." Dedi ve devam etti.
"Ben sadece olanı söyledim,belki klişe gelebilir fakat gerçekten gördüğümü söyledim."
Yutkundum.
Evet,Antalya şimdi ısındı!
Hafifçe öksürdüm.
"Sen de fotoğraflardan daha iyisin." Dedim.
Yalan yok valla adam muhteşem bi şeydi!
Konya'nın tek güzel yanı bu adamdı bence...
Hee etliekmekte ikinci hahahah
Neyse konumuz;Alpay...
Adam tam bir Türk beyefendisi be!
Kız Aleyna, Gece gibi dört ayak üstüne düştün bu sefer...
Birden ne olduğunu anlamadan masaya eğilip elbisemin üst kısmını yukarıya çekti.
"Şey hani üşürsün falan."
He tabi canım Antalya gibi bi yerde!
"Gelsene." Dedim.
İkiletmeden eğildi.
"Üşürsün falan." Diyip gömleğinin açık kalan düğmelerini ilikledim.
Son düğmeyi iliklerken elim titredi.
Sıcak nefesini saçlarımda hissediyorum.
Başımın üstüne öpücük bıraktı.
Bana müsaade...
Başımı kaldırıp gözlerine baktım.
"Ya sıkıldın mı sen de?"
"Hıhı sıkıldım senden değil de buradan. Gitsek mi?"
Bence de gidelim yoksa birbirimizin üstüne atlayabilirdik...
