"Alpay?"
"Efendim güzelim?" Gözleri yoldan kısa bir an ayrılıp bana baktı.
Vicdansız adam ne de yakışıklı olmuştu be...
"Şey...bakma öyle ya!"
Kahkaha attı." Nasıl?" Dedi ve yine aynı bakıyordu bana.
"Böyle işte." Diyip sustum ve;
"Aşık gibi." Diye fısıldadım.
Niye bana öyle bakıyordu ki?
Aşk mıydı bu?
Yoksa bi anlık heves miydi?
"Aklından neler geçtiğini az çok tahmin ediyorum Aleyna ama inan bana sen beni yanında istediğin sürece ben senin yanında olmaya devam edeceğim. Ben duygularımdan eminim hem de hiç olmadığı kadar ama senin de kararın ne olursa olsun ben saygı duyarım."
"Teşekkür ederim." Diye mırıldandım.
Elini uzattı,kafamdaki soruları kenara iteleyip elini tuttum ve elimin üstüne öpücük bıraktı.
"Zamanla anlayacağız güzelim,biz anı yaşayalım olur mu?"
Gülümseyip başımı salladım.
Haklıydı zamanla olacaktı.
Zamanla anlayacaktık birbirimize iyi gelip gelmeyeceğimizi...
Ama yürekten istiyordum beni sevmesini aşkın en saf hali ile,yalansız dolansız gerçek bir aşk yaşamak istiyordum onunla...
