"Tamam sağolun, biz geliyoruz birazdan alırım anahtarı."
Alpay bi kaç gün yanımda kalacaktı ve o yüzden ev tutmuştu. Ben de yurttan izin işini halletmiştim. Kızlar bana küçük valiz yapıp getirdiler,kendime iyi bakmamı söyleyip gittiler.
O sırada doktor geldi. Alpay telefonu kapatıp yanıma yaklaştı.
"Nasılsınız Aleyna Hanım?"
"Midem çok bulanıyor ama onun dışında iyiyim."
Doktor gülümsedi,galiba bu iyi bir şeydi.
"Merak etmeyin bu haftalarda çok normal,ikinci ayınız biterken mide bulantılarınızda azalacak."
"Teşekkür ederim." Dedim ve Alpay konuştu.
"Bebek nasıl peki?"
"4 haftalık bebeğiniz ve simdilik çok iyi hiç endişelenmeyin fakat Aleyna Hanım,kanınız da yüksek dozda alkol tespit ettik lütfen kendi sağlığınız ve bebeğiniz için kullanmanızı önermiyorum."
Bilsem içer miydim?
Usulca karnımı okşadım.
"Teşekkür ederiz Doktor Hanım,eşim bilmiyordu hamile olduğunu o yüzden ama tekrarı olmayacak." Diye açıkladı Alpay.
Eşi mi?
Alpay'ın sonradan cümlelerini idrak ediyordum.
Gerçek bi aile olur muyduk?
Bunu çok isterdim ama Alpay tekrar yapabilir mi bunu işte bilmiyorum...
"Kontrolleri aksatmayın ve lütfen şu yazdığım vitaminleri kullanın,tekrar geçmiş olsun." Diyip çıktı. Alpay reçeteyi cebine koydu sonra benim kalkmama yardım etti.
Sonunda çıkış işletmelerini de yapıp hastaneden ayrıldık.
"Kusura bakma sana da bir sürü masraf çıkardım." Diye mırıldandım.
Ev kiralamıştı,araba kiralamıştı ve üstüne üstlük hastane masraflarını karşıladı simdi de ilaçları alacaktı.
Bunlar bana çok fazlaydı,kendimi yük gibi hissetmemi sağlamıştı. Çok mahcup hissediyordum ona karşı...
"Saçma saçma konuşma Aleyna,bu tarz söylemler duymak istemiyorum."
Kafamı salladım ve eve kadar dinlenmek için gözlerimi kapattım.
En son Alpay beni kucağında taşıyordu.
Sırtım yatağa değince mırıldandım;
"Alpay..."
"Şstt yavrum kapat gözlerini yanındayım." Dedi ve uzanıp sarıldı bana. Elleri karnıma dokundu. Uykulu halde gülümsedim.
Alpay o sırada bir şeyler mırıldandı;
"Teşekkür ederim Allah'ım bana iki tane mucize bağışladığın için..."
