Saçımda gezinen parmaklarla gözlerimi zor da olsa açtım.
Neredeydim ben?
Bakışlarım bulunduğum yerde gezindi.
Hastaneydi burası.
"Kızlar." Dedim yorgun çıkan sesimle.
Ayşe oturduğu yerden hızlıca kalkıp yanıma geldi.
"Aloşum nasılsın?"
"İyiyim." Dedim sadece.
Melek anlıma öpücük bıraktı ve o da yanıma oturdu.
"Niye bizden sakladın bunu?"
Ayşe'ye anlamsızca baktım.
Ardından Melek söylendi;
"Ah be kızım! Bi de o kadar içtin!"
Neler oluyor?
Neyden bahsediyor bunlar ya!?
"O çocuktan mı? Şu Alpay dediğin adam?"
İkiside bi cevap bekliyordu ama ben konuyu hiç anlamamıştım.
"Kızlar siz neyden bahsediyorsunuz?"
"Ne demek bu Aleyna? Sen bilmiyor musun?"
Gözlerimi kapatıp sakinleştikten sonra ikisinde gözlerim gidip geldi.
Sanki pot kırmış gibi gözlerini kaçırdılar.
"Evet?" Dedim sabırsızca.
Yerimden doğrulup sırtımı arkaya yasladım.
"Aleyna sen..." Melek sustu.
"Çabuk söyleyin neler oluyor!?"
"Hamilesin."
Hamile mi?
Ne?
Nasıl yani?
Ellerim istemsizce karnıma dokundu.
Ben hamile miydim?
"Aleyna bak..." Elimi kaldırıp susturdum Ayşe'yi.
"Çıkın lütfen."
"Ama..." Diye itiraz etselerde onları çıkarttım.
Cenin pozisyonunu alıp kendime sarıldım. Elim hâlâ karnımın üstündeydi. Göz yaşlarımı serbest bıraktım,ben anne olacaktım daha sonumuzun ne olacağını bile bilmediğim bi adamdan hamileydim..
