Bu gürültü resmen beynimi yerinden oynatacaktı.
"İyi misin sen!?"
Baygın gözlerle Cenk'e baktım ve usulca evet anlamında başımı salladım.
Kafamı geriye yasladım,gözlerimi yumduğumda önüme gelen o resimler sol gözümden yaşı akıtmaya yetmişti.
Neden bunları yaşıyordum ben?
Neden?
Mutlu olmak isterken neden sürekli üzülüyorum?
Beynimde ki düşünceleri kovmak için kafamı sallayıp yerimden kalktım.
"Lavaboya gidiyorum!" Cenk'e sadece bunu söyleyip lavaboya adımladım gözlerim bi yandan kızlara kaydı hâlâ dans ediyorlardı.
Lavaboya girer girmez burnuma gelen kokuyla klozete koştum ve midemi boşalttım.
Bu nasıl kokuydu be!
İçim dışıma çıktı resmen!
Kirli fayansları aldanmadan oturdum ve daha fazla tutamadığım hıçkırıklarımı bıraktım.
Bacaklarımı kendime sarıp ağladım ne kadar ağladım bilmiyorum ama telefonumun titremesiyle göz yaşlarımı elimin tersiyle sildim. Tuvalete girdiğim sırada fırlayan çantamı elime aldım,zar zor telefonu çıkardım.
Alpay arıyordu.
"Ne var!?" Diye açtım.
"Nerdesin?"
"Sanane!" Diye bağırdım.
Derin bir nefes alış sesi duydum ve ardından konuştu.
"Yurda git Aleyna!" Sesi tehditkardı.
Histerik bir kahkaha attım.
"Piç herifin tekisin! Orospu çocuğu!"
"Dua et sarhoşsun,yurduna git güzelim.
"Ben senin güzelin değilim,hiç bir şeyin değilim adi herif!" Diye çığlık attım.
"Siktirtme bana kendini Aleyna,git şu yurda!" Artık o da bağırıyordu.
"Bağırma bana." Dedim,göz yaşlarım daha çok aktı. Kalbim acıyla kasıldı.
"Özür dilerim,seni kırmak istemiyorum ama beni zorluyorsun."
Zorlayan ben miydim?
Tüm bunların sebebi benmişim gibi davranıyordu...
"Beni anlamıyorsun." Diye fısıldadım ve midemin yanmasıyla inledim.
Tanrım,bu acı neyin nesiydi!?
"Aleyna,yavrum konuşacağız tamam mı? Halledeceğiz."
Hallolur muydu ki?
Yapabilir miydik tekrardan?
Bu soruların cevabını o kadar merak ediyorum ki...
Keşke halledebilsek be Alpay...
Keşke...
"Alpay..." Devamını getiremeden kulağım uğuldamaya başladı,gözüm kararırken tek duyduğum Alpay'ın dağları yıkan sesiydi;
"Aleyna neler oluyor!?"
Başım yere çarptığında gözlerim kapandı.
