5.Affetmek

60 19 52
                                    

Kafamda binbir türlü senaryo dönüyordu doğru kararı verdiğimi düşünerek uçağa girdim yerime oturdum ve kemeri bağladım vazgeçmemem için uçağın hemen havalanması gerekiyordu.Telefonumu uçak moduna aldım.Gözlerimi kapattım ve kısa bir süre sonra uçak inmişti.Hava alanından çıktım ve taksi aramaya başladım boş bir taksi görünce hemen elimi kaldırdım taksi durdu bende bindim evin adresini verdim telefonumu uçak modundan çıkardığım gibi instagram hesabıma binlerce mesaj gelmişti mesajlardan rastgele bir iki tanesini açtım okuduğum şeylerle şok oldum.Beni hava alanında tek gören kişiler beni magazin sayfalarına atmıştı fotoğraflarımı bazıları evliliğin gerçek olmadığını,bazıları anlaşamadığımız için hemen ayrıldığımızı söylemişti. Bunları Korel gördüğünde ne yaptı acaba diye düşünüyordum ki evin önüne gelmişiz taksiciye parasını ödeyip taksiden indim ve eve doğru adımladım kapının önünde durunca zile bastım ve çok geçmeden ağabeyim kapıyı açtı ve bana sarıldı saçlarımdan öptü yavaşça ayrılırken eliyle içeri geçmemi işaret etti.Gidip hemen bir koltuğa kendimi attım.Ağabeyim'de karşımdaki koltuğa geçip oturdu.

"Ağabeycim noldu daha yeni evlisiniz bak seni üzecek bir şey yaptıysa ben yanındayım."dedi güven verici bakışlarıyla.

"Yok ağabeycim arkadaşlarıyla önceden bir planı varmış buraya gelip iptal etmek istemedi küçük bir kırgınlık sadece merak etme."dedim onu rahatlatmaya çalışıyordum.

"Bak Ahenk kırgınlıklar onarılabilirler ama bunlar üst üste gelirse çatlağa dönüşür ve çatlak o kadar kolay onarılamaz."dedi ağabeyim.

Tüm dikkatimi vererek dinlemiştim çünkü gerçekten çok mantıklı çok gerçekçi konuşmuştu.

"Ben odama çıkayım biraz uyumak istiyorum."dedim koltuktan kalkarken.

"Tamam ağabeycim bir şey lazım olursa seslen."dedi.

Kendi odama girdim ve her şey en son nasıl bıraktıysam aynen öyleydi kendimi hemen yatağa bıraktım ve düşüncelerimin kafamda serbestçe dolaşmasına izin verdim.Korel konusunda pes edecektim çünkü zorla bir şeyleri olduramazdım zaten zorladıkça olan bana oluyordu böyle düşünürken uykuya daldım.

Uyandığımda belimde bir ağırlık hissettim ağabeyim olduğunu düşünürken bu kokunun tanıdık olduğunu fark ettim bu Korel'di.Yavaşca belimdeki ağırlığa bakmak için kafamı aşağı doğru eğdim Korel'in elleri belime dolanmıştı.Ne ara gelmişti? diye geçirdim içimden sonra kendi sözüme sadık kalmak için yavaşça doğruldum ve ayağa kalkmaya çalıştığım gibi geri yatağa düştüm çünkü Korel fark etmişti ve beni belimden daha sıkı tutup çekmişti.Gözleri hâlâ kapalıydı.

"Korel rahatsız oluyorum belimden ellerini çek kalkacağım."dedim hafif yüksek sesle.

Korel gözlerini açtı ve bana baktı hemen ellerini çekti gözlerindeki duyguyu tanıyordum hayal kırıklığı vardı.

"Özür dilerim uyku sersemliğiyle fark etmemişim."dedi Korel gözlerindeki hayal kırıklığını silerken.

"Sen neden burdasın?"diye sordum ifadesiz bir şekilde.

"Haberleri gördüm ve müdahale etmeye geldim."dedi soğukkanlı bir ses tonuyla.

"Ne yapıcaksın?"dedim düz bir ifadeyle.

"Beraber buraya balayına gelmişiz gibi fotoğraf paylaşacağız."dedi Korel ve ekledi "Ağabeyine tartıştık demişsin beni aşağıda yarım saat boyunca sorguladı,uyardı."

"Senin gelmemene başka bahane bulamadım ve çiftler arasındaki olabilecek en normal şeyi söyledim."dedim.

"Anladım hadi beraber sahile gidelim hem fotoğraf çekeriz hemde aramızdaki bu kırgınlığı hallederiz olur mu?"dedi.

Galata KulesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin