Galata Kulesi

14.Denge

Ben şuan nerdeydim?
Ne yapıyorum?
Kendime şaşırıyorum.
Şuan yatakta oturmuş pijamalarımı giymiş kocamı bekliyordum.Evet kocamı.Ne olacaksa hazır değildim ama akışa bırakamaya karar vermiştim çünkü Korel'e güveniyordum.Düşüncelerimi bölen şey Korel'in lavabodan çıkıp odaya girmesiydi.Dolabın önüne geçti üstündeki tişörtü çıkardı katladı ve dolaba koydu.Neydi bu Başak burcu tavırları ben seni mi bekliyeceğim.Bir dakika üstünü çıkardı normalde çıkarmazdı.Sırt kaslarını incelerken dönüp yatağa doğru gelmesiyle bu sefer karın kasları görsel şölen olmuştu.Yatağa bana dönük olacak şekilde oturdu.

"Çok mu beğendin?"Ardından piç smile.

"Yok yani ben tek uyuyamadığım için seni bekliyordum."Tabiki istediği cevabı vermeyecektim.

"Konuyu değiştirdiğinin farkındayım güzelim."

Ne güzelim mi?Güzelinmiyim cidden diye sormamak için kendimi zor tuttum.

"Hadi uyuyalım yarın benim okulum var."Gereksiz neşeli söylemiştim.Sanırım iki haftadır okula gitmediğimdendi.

"Bende yarın birkaç şirketle görüşeceğim."

"Neden?"

"Bölüm birincisi olduğum için birkaç müzik şirketi onlarla çalışmamı istiyor."

"Tebrik ederim."Çok mutlu olmuştum.Her şey iyiye gidiyordu.Anın sevinciyle Korel'e sarıldım.Kollarım boynuna dolanmıştı.Korel'den bir süre karşılık alamayınca ayrılıyordum ki ellerini belime dollayarak buna izin vermedi.

"Teşekür ederim karıcım." Beni utandırmayı başarıyordu.Kafamı boynuna gömüp yüzünü gizlemeye çalıştım.Kıkırdadığını duymamla doğrulup ondan ayrılmam bir oldu.

"Gülmesene ya."Deyip omzuna bir tane geçirdim.

"Elinde ağırmış karıcım."Omzunu sıvazlıyordu.

"Özür dilerim.Çok acıdı mı?"Omzuna eğilip bir şey varmı diye bakıyordum.Saçlarıma konan öpücükle mest olmuştum.Kafamı kaldırdım ve Korel'le göz göze geldik.Burası bir sıcak olmuştu.Şuan utanmasam dudaklarına yapışacaktım.

"Ahenk."

"Hı."

"Seni öpebilir miyim?"

"Hıhı."Onay verdiğim gibi dudaklarıma yapışmıştı.Sert değil sanki kırılacak nadide bir parçaymışım ve kırılmasından korkuyormuş gibi öpüyordu.Dudaklarından hiç ayrılmak istemiyordum.Giderek derinleşen öpüşmemiz telefon sesiyle bölünmüştü.

İkimizde ne kadar bu durumdan hoşnut olmasakta ayrıldık.Çalan benim telefonumdu yataktan kalkıp masanın üzerindeki telefonu elime aldım.Arayan Beril'di başka biri olsa bu saate telefonu açmazdım ama en son görevde olduğu için durumunu merak ediyorum.Camın önüne geçtim aramayı cevaplayıp kulağıma götürdüm.

"Ahenk,nasılsın görevden döndümde seni arayayım dedim."

"İyiyim asıl sen nasılsın yaran falan var mı?"

"Yok sadece küçük bir sıyrık var o da önemli değil."

Beril küçük bir sıyrık diyorsa o kesinlikle küçük değildir.Beril'in sıyrık dediği şeyin çevirisi yarıktı.Benim endişelenmemi istemediği için böyle söylüyordu.

"Beril en son küçük bir sıyrık dediğindeki yaranı hatırlıyorsun değil mi?"

"Askerim ben Ahenk normal böyle şeyler hareket edebiliyorsam sıyrıktır."

"Sen öyle diyorsan,neyse üstüne gelmeyeceğim."

"Benim sahte eniştem napıyor,oyuna devamı ediyorsunuz?"

Sırıtmama engel olamadım.

"Oyun bitti."

"Ne gerçekten mi?"

Omzumun üstünden yatağa uzanmış beni izleyen Korel'e baktım.

"Her şey gerçek oldu."Geri önüme dönmüştüm.Korel'in arkamdan belime sarılmasıyla bir anlık irkilsem de kafamı göğsüne yasladım.

"Ahenk yarın size geliyorum her şeyi anlatıyorsun."

"Tamam,yarın görüşürüz,iyi geceler."

Telefonu kapatıp.Ona doğru döndüm hala kollarının arasındayım.Eğilip alnıma bir öpücük kondurdu.

"Hadi uyuyalım güzelim."

..

Gözlerimi araladığım sırada gözlerim Korel'i buldu.Kafasını boynuma gömüş.Belimi sıkıca sarmış kollarından kurtulmak imkansız gibiydi gerçi kurtulmak isteyende kimdi.Ellerimi saçlarının arasına daldırıp oynama başladım.

Her güzel anın katili Alp odaya daldı.Evet daldı.

"Günaydın çifte kumrullar!"dedi alaylı sesiyle.

Korel hemen yataktan doğruldu ben o sırada utançtan battaniyeyi kafama kadar çekmiştim.

"Amk biz evliyiz niye kapıyı çalmadan giriyorsun!"

İkisinin bağırmasıyla korkmuştum.

"Pardon ya ben o detayı atlamışım kardeşim."

"Ne oldu sabah sabah ne söylemeye geldin?"

"Kardeşim onu boşverde karın biraz daha öyle kalırsa artık bir karın olmayabilir."

Korel'in bana döndüğünü hareketlilikten hissetmiştim.

"Güzelim indir şu battaniyeyi kafandan."

Sıkı sıkı tutuyordum Alp'in yüzüne nasıl bakacaktım.Korel benim bir şey yapmadığımı görünce tek eliyle battaniyeyi üstümden çekti.

Bölüm Sonu.

Şimdi şöyle ben bu bölümü 3 kere yazdım ve az önce 1100 kelime yazdım yayımlayacaktım.Uygulama delirdi herhalde.Yarısını sildi bu 2 seferdir böyle olunca bu 500 kelime de silinmesin diye bunu atıyorum.Gerisini tekrar yazıcam artık yapcak birşey yok.Atabilirsem bugün atarım.

Yorum ve oylarınız eksik etmeyin.

Tiktok:bulamadikbe