Gerçekler hep bu kadar acıtıyor muydu?
Yoksa ben şuan mı fark etmiştim? Hiçbir şey bilmiyordum ben bu adamla evliydim ama o başka bir kızı seviyordu benimle evliyken başka bir kızın hayalini kuruyordu.
Yanıma geldi yatağın ucuna oturdu ve ellerimden tuttu beni oturur pozisyona getirip gözlerimin içine bakıyordu gözlerinden hüzün geçiyordu bana acımıştı bu benim zaten yanan canımı daha çok yaktı.Yüzüne bakmıyordum sadece biran için gözlerine bakmıştım sonra bakışlarımı yine aşağı indirdim hemen.Parmakları çeneme uzandı ve çenemden tutup yavaşça yukarı kaldırdı yüzümü.Göz göze geldik.
"Ahenk sana yalan söylediğim için özür dilerim."dedi Korel.
"Sevdiğim bir kız yok demiştin Korel."dedim düz bir sesle belli etmemeye çalışıyordum gerçekten neler hissettiğimi belli ediyor muydum orası meçhul.
"Hayatıma yeni girmiştin ve söyleyip söylememek arasında kaldım."dedi pişman olduğunu belli eden bir ses tonuyla.
"Birbirimize yalan söylersek nasıl güveneceğiz birbirimize."dedim yine duygusuz bir ses tonuyla konuşmaya çalışarak.
"Hatalıyım kabul ediyorum bir daha sana yalan söylemeyeceğim."dedi Korel bu sefer bana umutla bakıyordu.
"Söz mü?"diye sordum ona bakarken.
"Söz."dedi net bir sesle.
"Affediyorum."dedim ve kollarımı açtım affetmek bahaneydi son kez ona sarıldım sonuçta başkasını seven bir adama dokunamazdım.Kollarımı açtığımda birkaç saniye tereddüt etti ve sonra sarıldı kafam tam göğsünün üstüne geliyordu çenesini başımın üstüne koymuştu sonra ise ordan kaldırım omzuma koydu ve biraz boynuma sokuldu birkaç saniye sonra hemen geri çekildi sanki bunları yapan o değilde bir başkasıydı benden ayrıldıktan sonrada eski Korel yerine geliyordu.
"Teşekür ederim."dedi ve devam etti "Hadi uyu artık yarın sabah okula gideceğiz erken kalkmamız gerekiyor."dedi Korel ve kendisi koltuğa geçti ve ben tek başıma uyuyamadığımı hatırladım.Korel unutmuştu onada söyleyip zorla çağırıyormuş gibi olmasını istemediğim için birşey söylemedim.İki saat geçmişti ve ben hâlâ yatakta dönüp duruyordum ve aklıma travmalarım geliyordu ama düşünmemeye çalışıyordum pek başarılı olduğum söylenemezdi.Birden bir el omzuma dokundu ve ben yerimden sıçramıştım korel hemen beni tutup "Sakin ol Ahenk benim."dedi.Kafamı olumlu anlamda salladım ve sordu "Neden uyumuyorsun bir sağa bir sola dönüp duruyorsun?"dedi Korel.
"Ben tek başıma uyuyamıyorum."dedim hâlâ gözlerine bakıyordum.
"Hatırladım kusura bakma aklımdan çıkmış sen bunu bana söylemiştin."dedi Korel.
"Sıkıntı yok hatırlamak zorunda değilsin zaten 3 ay sonra beni unutacaksın."dedim hâlâ ona bakarken.
"Ben seni asla unutmam."dedi Korel gözlerine yerleşen duyguyu anlamaya çalışıyordum.
"İlahi unutursun daha tek başıma uyuyamadığımı hatırlamıyorsun?"dedim alaylı bir gülmeyle karışık ama içimde kalbim parçalanıyordu.İlk görüşte aşka inanmayan ben birkaç gündür tanıdığım adama aşık oldum.Hayat bu kadar da saçmaydı gerçekten.
"Haklısın unuturum."dedi Korel sesi kısık çıktı.Durgunlaştı ne düşündüğünü tahmin bile edemiyordum.Sonra kendisi topladı ve bana baktı.
"Yanına geleyim istersen tek uyuyamıyorsun zaten."dedi düz bir sesle.Kafamı olumlu anlamda salladım koltuktan yastığını ve battaniyesini aldı ve yatağa koydu ve yanıma uzandı.Artık rahat uyuyabilirdim elime telefonumu aldım ve sabah saat 6.00'ya alarm kurdum sonra ikimizde birbirimize arkamız dönük bir şekilde uyuduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Galata Kulesi
Teen FictionGalata Kulesi'ndeyim. Gözlerimin içine baktı ve " Dünyanın en güzel kızı" şarkısını söyledi. O bir sokak sanatçısı ben bir dansçı... Ve o sokak sanatçısı bana bir teklifte bulundu. #mavigri-1 #galatakulesi-3
