Galata Kulesi

21.HER ŞEY MAVİ

(Lütfen oy ve yorum yapmaya dikkat edelim)
..

Bende Korel'i daha önceden tanıyordum.Beril'in Korel'i araştırmasıyla yurttan çıktığı gün onu gördüğümü hatırlıyordum ama o beni nerden tanıyordu belki de o da benim gibi yurtta görmüştü beni.

"Nerde gördün?"

"Yurtta sürekli seni görüyordum ama tanımıyordum."

"Neden hiç yanıma gelmedin?"

"Abin hiçbir karşı cinsi sana üç metreden fazla yaklaştırmıyordu."

"Galata Kulesinin önünde ilk karşılaştığımızda beni hatırlamışmıydın?"

"Sen hiç bir zaman unutmadım.Yurttan çıktığımda direk çalışmaya başladım o yüzden üniversiteye geç başladım.Senide sonra bulmak istedim ama bulamadım."Durakladı ve devam etti."Ben seni bulamadım ama sen bana geldin."

"Ben sana geldim."diye söylediğini tekrar ettim.

Biraz daha sohbet edip uyuduk.Ben alarmı tam şarkının çıkacağı saate ayarlamıştım ama bizi uyandıran şey alarm olmadı.

Hastane odasında İsmail YK sesi yükseldi.

Şakası yok bu işin gör bak eriyorum
Artık tutmayın beni
Bum bum,geliyorum
Of,şekerim benim
Sizi kıtlarım yerim

Şarkının bir anda çalmasıyla yerimizden hızlıca doğrulan biz ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk.Karşımızda Göksu ve Alp zıplayarak daha doğrusu tepinerek şarkıyı söylüyorlardı.

Of of, yarim yarim
Dayanamam yandım bittim
Of,şekerim benim
Sizi kıtlarım yerim

Şarkıyı söylemeye devam ediyorlardı Korel ile birbirimize döndük kahvenin en güzel tonuyla anlamsızca bakıştık.Kapı hızlıca açılınca bizim bakışmamız kesildi.Göksu ve Alp zıplayıp şarkı söylemeyi bırakmıştı.
İçeri giren bir hemşiyerdi.

Şimdi sıçmıştık.Hala devam eden şarkıylada sıvıyorduk.

Alp'e kaş göz yapıp telefonu işaret ettim.Anlamis olacak ki hemen telefonu alıp şarkıyı kapattı.Oluşan ölüm sessizliğini bozan hemşireydi.

" Hastalarımız rahatsız olabilirler lütfen daha dikkatli olalım."Hiçbirimizden ses çıkmadı hemşire devam etti."Ben serumu çıkarmaya gelmiştim."Korel'in serumunun olduğu tarafa gelip bitmiş serumu çıkardı geri çekilirken parmaklarını Korel'in koluna sürtüp geçti ve hızlıca odadan çıktı.Korel benim fark etmediğimi düşünüyordu diğer eliyle koluna toz bulaşmışta silkiyormuş gibi elini sürttü.Sinirden delirebilirdim Göksu omzuma dokunmasıyla ona dödüm.

"İyi misin Ahenk bir şey mi oldu?" Hepsi yüzüme ne olduğunu anlamak istercesine bakıyordu.

"İyiyim bir şeyim yok." Sesim istemsizce soğuk ve sert çıkmıştı.Korel sesimden bir sıkıntı olduğunu anlamıştı aramızda anlaşmışız gibi hiçbir şey söylemedi sadece şakağımdan öptü.Onunla konuşmaya ihtiyaç bile duymuyorduk birbirimize baktığımızda zaten her şeyi anlıyorduk kahve'nin en güzel tonuyla bana bakınca aşılamayacak sorun kalmıyordu.

"Menajerlik şirketin şarkının yayınlanacağını duyurmuş görür görmez geldik yanında olmak istedik."Diyen Alp'e bakışlarımı çevirdim.

Moralimi toparlayıp anı yaşamak istiyordum."Saat kaç şuan?"Sorumla Göksu elinde tutuğu telefonun ekranını açıp bize doğru çevirdi.Ekranda 23.57'yi görmemle heyecan yapmıştım."Biriniz telefonundan açsın önceden bekleyelim."Aşırı sabırsız bir insana dönüşmüştüm dinlemeyi geçtim sözlerine bile bakamamıştım.Yataktan kalkıp üç dakika boyunca odanın içinde turlar atıyordum dakikaları mı uzatmışlardı?Neden geçmek bilmiyordu?