Galata Kulesi

23.İtiraf

(Oy ve yorumlarınızı bekliyorum<3)

Telefona bakışlarımızı çevirdiğimizde ekranda 'Amcam' yazısını gördük açması gerektiğini düşündüğüm için ondan ayrıldım ve telefonu alıp Korel'e uzattım.

Gözlerimin içine bakıyordu iyi hissedip hissetmediğimi kontrol ediyordu sanki."Sonrada konuşabilirim şimdi senden daha önemli bir şey yok."İstemsizce yüzümde küçük bir gülümseme yer edindi.Nasıl mutlu edeceğini iyi biliyordu.Ellerimi yüzüme götürüp yanaklarımdaki ıslaklığı sildim.

"İyiyim ben hadi aç."İkna olmamıştı ama amcası pek aramadığından olsa önemli olabileceğini Korel'de biliyordu.Amcasını sadece şirket partisinde görmüştüm Korel ile araları iyiydi ama birbirlerinin geç bulmalarından olsa gerek çok samimi değillerdi.Korel telefonu açıp kulağına götürdü.

"Efendim amca."Sadece Korel'in söylediklerini duyarak kafamda bir konuşma diyaloğu oluşturacaktım.Hoparlöre al desem alırdı ama işin eğlencesi buydu.

"İyiyim,sen nasılsın?"

"Özür dilerim amca gerçekten seni boşuna endişelendirmek istemedim."Neden böyle söylemişti? 

"Nasıl ben bir açıklama yapmadım.Nerden öğrenmişler?"

"Tamam gönderiyorum şimdi."

"Görüşürüz."Telefonu kapattığı gibi bana baktı.

Merakıma yenik düştüm yine."Ne olmuş kötü bir şey mi var?"

"Amcam kanser olduğumu öğrenmiş."Zaten amcasının zorunlu yaptırdığı rutin kontroller sayesinde öğrenmemişmiydi?

"Nasıl bilmiyor muydu?Zorunlu yaptığı rutin kontollerde öğrenmemiş mi?"

"Doktor zaten amcamın arkadaşı beni de yıllardır tanıyor rica ettim kendim söyliyeceğim diye kırmadı beni."Ben ona şüpheyle bakınca devam etti."Öyle bakma sevgilim söylemeyecektim evet ama endişelendirmemek için."Bizede söylememişti ama amcası kanından birisiydi ona kesinlikle söylemesi gerekiyordu.Bunları bir kenara bırakıp en çok merak ettiğimi soracaktım.

"Nasıl öğrenmiş?"

"Bu hastane amcamın yani beni herkes tanıyor hastanede.Yatırıldığımı gören doktorlar geçmiş olsun mesajı atmışlar öyle öğrenmiş."

"Amcan geçmiş olsun mesajlarıyla mı öğrenmiş.İnanmıyorum ya."Ne kadar kırıldığını tahmin edemiyorum.

"Hasta kimliğimi istedi çevresine haber verecekmiş."Amcasını söylediğine göre geniş bir çevresi vardı ve uyumlu ilik bulunma şansı artıyordu.Aklıma bir fikir gelmişti ne kadar çok kişi o kadar çok şans değil miydi?Sevdiğim adam için sınırları zorlamam gerekiyordu ne kadar o istemese bile.

"Sevgilim."Yanına yaklaştım ve kollarımı boynuna doladım bazen cilve yapmam gerekiyordu gerçi bu benim içinde bir zevkti.Parmak uçlarımdan yükseldim yüzümü yüzüne yaklaştırmak için Korel cidden çok uzundu bende kısa bir kadın değildim ama sevdiğim adamın yanında çok kısa kalıyordum.Bana yardımcı olmak için hafif eğildi şimdi nefeslerimiz birbirine karışacak kadar yakındık.Dudaklarımı yanağında gezdirdim ama öpmedim yanağından kulağına doğru uzandım sessizce kulağına fısıldadım."Je veux juste être à toi."Kulağına söylediğim şeyi anlamamıştı geri çekilip yine yüzlerimizi karşı karşıya getirdim.

"Ne söyledin?"Meraklanmıştı acaba kafasını daha çok karıştırmasam ne yapardı,denemeden öğrenemeyiz değil mi?

Bu sefer dudaklarına doğru fısıldadım."Ich möchte einfach nur dein sein."Beklemediğim bir şey oldu gülümsedi.Bir dakika ne olmuştu.