Galata Kulesi'ndeyim.
Gözlerimin içine baktı ve " Dünyanın en güzel kızı" şarkısını söyledi.
O bir sokak sanatçısı ben bir dansçı...
Ve o sokak sanatçısı bana bir teklifte bulundu.
#mavigri-1
#galatakulesi-3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya:Alp&Göksu
(temsili bu fotoğrafın vibenı verdikleri için koydum.)
7 Ay önce:
Alp Soylu'dan:
Korel'le senenin başından beri tanışıyorduk.O bir üst dönemde olduğu için anca bu sene rastgele tanışmıştık.Beraber bir müzik grubu kurma hayalimiz vardı çok büyük bir şey değildi sadece kendi geçimimizi sağlamak içindi.Şimdi ise bir kafe'de Korel ve yeni grup üyesi adayımız gelicekti.Yani yeni bir kişi fikri kulağa pek hoş gelmiyordu senenin başından beri alıştığım bir kişi vardı.Şimdi yeni biri demek farklı bir kafa farklı bir düşünce yapısı demekti.Kapıdan bakışlarımı çekmiyordum gelecek kişiyi merak ediyordum acaba anlaşabilecekmiydik,ya da en başta sormam gereken sorulardan biri tanıyor muydum?
Kapıda beliren tanıdık yüze iyice dikkat kesildim.Korel ve hemen arkasından bir kız girmişti.Bu kız o kızdı.Konuşmaya çalışıp bir türlü konuşmadığım kızdı.Şans ilk kez yüzüme gülmüştü.
Gelip masaya oturdular.Kız çok çekingen duruyordu.
"Kardeşim bu Göksu,Göksu buda Alp."
"Merhaba."deyirek elimi uzattım.
"Merhaba."deyip uzattığım elimi tuttu.
"Kardeşim Göksu seninle aynı sınıfta ilahi görmüşsündür."
Şuan ne demeliydim?Biraz duraksadım.
"Evet birkaç kere görmüştüm."
"Göksu baterist,seside güzel."
"Bence olur."Hızlıca onaylamamamla ikisininde gözleri beni buldu.
..
Göksu bizle çalmaya başladığından beri yakınlaşmıştık ama sanırım Korel'i abisi gibi gördüğü için benide öyle görüyordu.Şimdi hastanedeyiz ve Göksu bıçaklanmıştı ama sadece bıçaklanma olmadığına o kadar eminim ki.Çünkü odaya girdiğim gibi sarılmak istedim ama o dokunmamdan korkmuştu.Benim dokunamadığım kıza insan olduğundan şüphelendiğim varlıklar neler yapmıştı.
Göksu asla konuşmuyordu ne benimle ne Korel'e.
..
Korel'in hastalığından dolayı Ahenk ile beraber hastanede kalıyorlardı ben ve Göksu evdeydik.Yemek hazırlamaya çalışıyordum pek beğendiğim söylenemezdi.Makarnayı karıştırırken biranda üstüme dökülen kaynar su ve makarnayla yerimden sıçradım.
"Hay ben böyle işin amınakoyim!"Sanırım kendimi feci yakmıştım merdivenlerden hızlı adım sesleri geliyordu sanırım Göksu aşağı iniyordu.
"Alp iyi misin?"Endişeliydi eli üstümdeki tişörte gitti yavaşça sıyırıp üstümden tamamen çıkarttı."Nasıl becerdin ya resmen yakmışsın kendini.Krem sürmemiz gerekiyor."Hemen arkasını dönüp dolapları karıştırmaya başladı.Bana döndü daha önce kimse kendini yakmayınca yanık kremi almamıştık eve."Krem bulamadım sen koltuğa uzan bekle ben eczaneden alıp geliyorum."Elimi tutup salona çekiştirdi koltuğa doğru gidip beni yavaşça oturmam için itti.Hemen üstüne ceket ve parasını alıp evden çıktı.
