12.Yeniden

42 11 19
                                    

"Noluyor burada?"dedim hafif yüksek çıkan sesimle Alp ve Göksu hemen bize fark ettiler.Göksu hemen yanıma gelip bana sarıldı ve ağlamaya devam etti.

"Canım ne oldu hadi anlat telaşlandırma beni."dedim Göksu'nun sırtını okşarken.

Alp bir anda ayağa kalkıp Korel'in yakasına yapıştı ve sarsmaya başladı."Sen nasıl yaparsın lan bunu!"dedi benim merakım iyice arttı.

"Ellerini çek lan ne yapmışım söyleyin."dedi Korel sinirle Alp'in onun yakasında olan ellerini tutup üstünden çekti.

Göksu kollarımdan ayrıldı ve Korel'e doğru gidip ağlarken aynı zamanda göğsünü yumrukluyordu.

"Bize hasta olduğunu neden söylemedin!"diye bağırdı.Basimdan aşağı kaynar sular döküldü.Yanlış anlamış olmalıydım zaten böyle bir şey olsaydı Korel bize söylerdi herhalde.

"Ben-"dedi sadece bu doğru demekti ama ben inanmak istemiyordum.

"Ne beni doğru mu duyduklarım?"diye bağırmıştım kendimden bu kadar ses çıkacağını beklemiyordum.

"Doğru."istemsizce gözümden yaşlar akıyordu bunu gözlerim yanmaya başlayana kadar fark etmemiştim.

"Nasıl söylemezsin bize kardeşim."dedi Alp sesi artık kısık çıkıyordu.

"Benim için üzülmenizi istemedim."dedi nasıl böyle düşünebiliyordu aklım almıyor.

"Bize bunu söyleyecek değeri göstermedin ama üzülmenizi istemiyorum diyorsun öyle mi?"Ben hala bağırıyordum.Gözlerimden yaşlar son hızda akmaya devam ediyordu.

Bir anda bana yaklaştı ve bedenimi kollarıyla cüsseli bedenine hapsetti.Beni sardığı kollarının arasında hıçkırarak ağlamaya devam ediyordum.Ne kadar süre öyle durduk bilmiyorum en son ağlamam durulmuştu hafif geri çekildim.

"Oturun her şeyi anlatıcam."dedi.

Hep beraber koltuklara geçtik Alp ve Göksu aynı koltuktaydı ama aralarında baya bir mesafe vardı.

"Bende seninle evleneceğimiz günün sabahı öğrendim.Sonra seninle evlenmekten vazgeçicektim ama sonra senide yarı yolda bırakmak istemedim.Kan kanseriyim ve daha 1.evrendeyim.Amcam rutin kontroller için ısrar etmeseydi belki çok geç fark edecektim."

Pür dikkat onu dinledik.Göksu hala burnunu çekiyordu.

"Siz nasıl öğrendiniz?"diye soru yönelti Korel.

"Kardeşim bilgisayardan film izleyecektik.Senin doktorun gönderdigi dosyalar açık kalmış gözümüze takıldı.Öyle öğrendik yani."dedi Alp.

*
Bir saat durgun bir şekilde oturmuştuk biz asla kabulenememiştik.Hâlâ morallerimiz sıfırdı.Kimse konuşmuyordu.Saat iyice akşama gelince.Korel Galata Kulesine gitmemiz gerektiğini söylemişti.Ne kadar istemesekte onunda moralini daha fazla düşürmemek için kabul ettik.

Ben dans edeceğim için üstüme siyah sweatshirt altımada yine aynı renk eşofman giydim ve hafif bir makyaj yaptım.Saçlarımı açık bıraktım.Göksu son yaşadığı olaylardan sonra sadece eşofman takımları giyiyordu kendisini dar ve hatlarının belli olduğu kıyafetlerde güvende hissetmiyordu.Bizde sudanlık üstüne gitmiyorduk ama bir psikolog ayarlamak şart olmuştu.Göksu'da hazır olunca beraber aşağı indik Korel ve Alp bizi bekliyordu.Hep beraber çıktık.

*

Yine Galata Kulesinin önündeyim.Yine bana büyülü yerdeyim.İz ekibi yine yerlerini almışlardı ve benim dans edeceğim şarkıyı çalamaya başlayacaklardı.Yermide hazırlandım.Sarki başladığı dans etmeye başladım.Etrafımız kalabalıklaşıyordu anlık gelen fikiri hiç düşünmeden yapmak istiyordum çünkü üstünde düşünürsem vazgeçeceğimi biliyordum.Hemen koşup Korel'i elinden tutup kaldırdım.Göksu ve Alp'e elimle işaret edip şarkıyı değiştirmelerini istedim.Hemen Korel'i kalabalığın ortasına sürükledim ve hemen ritme uyarak dans etmeye başladım önce bir şaşırmış olsada bana ayak uydurarak dans etmeye başladı.Telefonların flaşları açılmış etrafımız iyice kalabalıklaşmıştı.Dans ederken yavaş bir dans müziği çalınca Korel bana elimi tutup beni kendine çekti.Kollarıyla belimi sardı ve bedenlerimizi iyice birbirine yaklaştırdı.Bende hemen kollarımı boynuna doladım.Etrafimizdaki insanlarda bize ayak uydurmuş çiftler halinde dans eden bir kalabalık vardı.

Korel'e döndüğümde bana gülen bir çift kahve gözle bakıyordu.Kulağıma eğildi sıcak nefesi boynuma çarpıyordu.Bu benim heyecanımı artırmak dışında hiçbir şeye yaramıyordu.

"Benimle bu gece Galata Kulesine çık."dedi ve yavaşça geri çekilip gözlerime baktı.Cevap bekliyordu ama bana kal gelmişti.

Kafamda sadece bir cümle tekrar ediyordu.'BENİMLE BU GECE GALATA KULESİNE ÇIK.'demişti.Bana da kal gelmişti.

Bölüm Sonu!
--------------------------------------------------------------

Nasildiii?

Sizce neler olacak?

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.

Tiktok:bulamadikbe

Galata KulesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin