28 reasons ' Taegyu

Make your dreams come true

🧷

INCEPTION
Ateez
00:00 ●──────────────── 04:35
⇆ㅤㅤㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷

Gözlerimi yavaşça araladığım da göremediğim beden ile kaşlarım çatılmıştı. Doğrularak odanın başka yerlerine göz gezdirdiğimde yine bulamamıştım. İçimdeki endişeye ben bile anlam veremiyordum. Ona gerçekten güvenmiyorum. Odadan çıkıp ben dışında herkesin oturduğu kahvaltı masasına baktım. Görmek istediğim beden burda da olmayınca ellerimi saçlarıma attım. Ben saçlarımı çekiştirirken diğerleri de neden bu kadar endişeli olduğumu anlamaya çalışıyorlardı.

"Sakin ol ablası aradı o yüzden gitti." Sakinleşsem de kötü hissetmemi sağlayan bir şey vardı. Aramız yeni düzelmişken yeniden bozulmasından deli gibi korkuyordum.

Herkes kahvaltısını güzel bir şekilde yaparken ben de onları izliyordum. Sabah uyandıktan sonra hemen bir şey yiyemediğimi bilen arkadaşlarım da beni rahat bırakmayı uygun görmüşlerdi.

Sıkıldığımı fark ederek Taehyun'a mesaj atmak için telefonumu açtım.

Beomgyu

Taehyun

Nereye gittin

Sabah seni göremiyince korktum

Taehyun

Bir işim çıktı.

Ayrıca bana olan güvenin de gözlerimi yaşarttı

Beomgyu

Farkındaysan aramız yeni yeni düzeliyo

Sana uzun süredir aşık olmam güvendiğim anlamına gelmiyo taehyun

Taehyun

Güvenmiyorsan çıkmasaydın benle

Malum sahte senaryolar kurmada bir numarasın

Kaçtığımı falan düşünmüşsündür

Beomgyu

Kavga etmek istemiyoeum

Sonra konuşuruz.
*Görüldü*

Hali hazırda belli olan gerginliği benimde gerilmeme sebep olmuştu. Cidden kavgasız tek bir günümüz bile geçmiyordu. Dediği gibi başlamıştım sahte senaryolarıma şimdi. 2 güne ayrıldığımızdan tut beni yumrukladığı bir sürü yer açılmıştı beynimde. İlk öpüştüğümüz karlı geceye gitmek istedim o an.

🪐

Koskoca bir gün geçmişti en son konuşmamızdan. Yani sayılırdı. Akşam olmuş ve karlı sokaklar beni yeniden düşünmeye itmişti. Evde yalnız olmamın da katkısı vardı bunda. Yanlış yaptığım şey neydi? O kadar çok düşünmüştüm ki bunu kafede bir çok siparişi yanlış yapmama neden olmuştu. Elim çenemde dirseğim masada evin camlarla kapalı olan balkonunda oturuyordum şimdi. Camlar kapalı olmasına rağmen soğukluk aralardan bile girerek serinletmişti evi. Sokağın ışığıyla aydınlanıyordu balkon. Hiçbir yerin ışığını açmamıştım. Karanlıktan korksam da şuan karanlıkta oturmak istiyordu canım. Sokağın sarı ışığı bana çok yardımcı olmasa da hoş bir ortam yaratıyordu. Ortamın hoşluğuna karşıt bir şekilde karamsardım yine. Gelen araba sesiyle yumduğum gözlerimi açtım. Her gelen sese bir umut Taehyun'dur diyerek bakıyordum ama nafileydi. Yarım saattir olan bu döngü bozulmamıştı halen. Arabanın sürücü tarafından inen kıza baktım. Gri uzun saçları vardı ve epey kısa biriydi. Kedi gözleri ile dikkatimi üzerine çekmeme neden olmuştu. Onu kafede görmüştüm. Yan koltuktan inen kişiyi görünce ise gözlerim faltaşı gibi açılmıştı. Bu Yuqi'ydi. Yanındaki kız da kafede sürekli anlattığı Soyeon olmalıydı. Evet, Yuqi kafede benimle birlikte çalışan çok tatlı bir kızdı. Her gün Soyeon Soyeon diyerek başımın etini yemişti.