"Öyle değil mi Taehyun?" Beni dürten kız ile daldığım yerden çıkarak silkelendim.
"Ha, evet öyle." Stresle salladım başımı. Lens olduğu oldukça belli olan mavi gözlerini bana dikdiğinde dudaklarımı yalayarak farklı bir yöne döndürdüm bakışları. "Ah, o aslında bu günlerde çok yoğun malum şirketin varisi." Bana biraz daha sırnaşarak yüzündeki tebessüm ile mikrofona doğru konuşmuştu. Bu röportajı yapmak istemiyordum hele ki Karina ile. Minik bir gülümsemeyle onayladım bende onu. Daha 18'ime bile girmemişken konuşulan konular beni germek dışında bir şey yapmıyordu. Reşit değilsen nasıl evlendin diyenler için, resmi bir şey bile değilken Karina kendini çok kaptırmıştı.
"Peki son sorumuz Kang Taehyun'a."
Hedefine bana doğru çevirdiğinde bıkkınca iç çekmeme engel olamamıştım. Alnımdan süzülen ter damlasını hızlı bir şekilde alarak bende döndüm adama.
"Babanız Kang Dae-jung'un sizi doğdunuzdan bu yana medyaya yansıtmaması hakkında. Neden böyle bir şey yaptığını herkes merak ediyor." Tam o an hiçbir şey demeden terk etmek istedim alanı. Fakat yaparsam babamdan sağlam bir dayak yiyeceğim belli olduğu için cevap vermeyi seçtim.
"Bunu neden kendisine sormuyorsunuz?"
Karşımda sabahtan beri beni sorularıyla darlayan adamın afallamış suratı sırıtmama neden olurken son kez konuştum.
"İyi akşamlar." Karina'yı arkada bırakarak gitmem bile akşam evde sorun çıkartacak olsa da usanmıştım. Karina bana her alayla konuştuğunda kuduruyordum. "Taehyun cidden odunsun." Arkamdan bana yetişerek sızlanan kızı umursamadan bizim için özel gelmiş arabaya doğru ilerledim. Bunu istemiyordum. Şöhret ya da para istemiyordum. Sadece Kore'de ablamla kaldığımız huzurlu evi ve sevgilimi istiyordum.
2 hafta olmuştu. Beomgyu hayatına devam ediyor Instagram'da gezdiği yerleri ve kendini atıyordu. Ben ise köşemden postlarını beğenmek dışında bir şey yapamıyordum. Ana hesabımdan beğeniyordum hepsini. Her yerden engellemişti beni. Ona ulaşabileceğim tek yer Instagram'ken korkudan yazamıyordum.
Beomgyu hayatına mutlu bir şekilde devam ediyor benimde şu koca şehirde günümü gün ettiğimi sanıyordu. Engellenmiyeceğimi bilsem bir an bile durmaz yazardım ona. Beomgyu'yu düşünmek kalbimde bir sızıya neden olduğunda yutkundum sertçe. İntihar edemeyecek kadar korkak ben ona yazmaya nasıl cesaret edebilirdim ki?
Camdan şehrin bol ışık kirliliği olan caddelerini izlerken elimde hissettiğim elle döndüm. Anlamsızca Karina'ya bakarken gözlerindeki anlık kırgınlığı yakalamış fakat anlam verememiştim.
"Neden beni sevmeyi denemiyorsun?"
Şaka mı yapıyordu? Beni kandırıp, zoraki bir ilişkiye atıp onu sevmeye çalışmamı falan mı? Alayla sırıtarak geri döndüm cama doğru. Sinirlerimi o kadar bozuyordu ki bu durum. Oda iç çekerek cama doğru dönmüştü.
୨୧
page.soobin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kuru götgyu ______________________________________
Beomchoi_ lan benimki kuruysa yeonjun hyungun götü yok
› yawnzznben ne alaka pic
Kngtyn ve diğer 5 kişi beğendi.
୨୧
"Kanka çocuk açıklama yapaydı." Göz devirdim. Soobin sabahtan beri Yeonjun yüzünden Taehyun'a yazmamı söylüyordu. "Açıklamasını yaptı gitti. Ayrıca dün televizyonda gayet iyiydi banane."
Bunun üzerine Yeonjun sabır çekmeye başlamıştı.
"Güzel kardeşim olay öyle değil anlamıyor musun sen?"
"Sen görüşüyor musun ki onunla?"
Daha yeni hazırladığı kahvesini alarak gelmiş ve tam karşımdaki koltuğa Soobin'in dibine oturmuştu.
"Arkadaşım ya hani Gyu neden görüşmeyeyim?" İçime sıkıntı basıyordu. Beni darlamaları Taehyun'a daha da yazmama isteği uyandırıyordu içimde.
"Madem o kadar konuşmak, kendini açıklamak istiyor o yazsın hyung? Kenarda postlarımı beğenerek mi yapacak açıklamasını?" Yeonjun ve Soobin yetmemiş gibi içeriden bir de Wooyoung'un bağırması gelmişti.
"Gerizekalı çocuk ne zaman yazsa engelledin!"
Yeonjun güldüğünde bende dudak büzdüm. Herkes aynı fikirdeydi fakat ben değildim. İlk günlerde onu aklımdan çıkaramıyordum fakat artık alışmıştım. Sınav seneme bir sene kalmışken beni terkeden birini düşünüp hayatımı mahvetmeye değmezdi. Hayat birlikte olmamızı istemiyordu. O zaman bizde birlikte olmazdık.
"Umrumda değil."
Yeonjun bıkkınca oturduğu koltuktan kalkarak yaklaştı yanıma. Yüzündeki ifade beni ürkütse de bekledim söyleyeceklerini.
"Pişman olucaksın, Taehyun'u dinlemediğin için çok pişman olucaksın Beomgyu."
Salondan çıkarken Soobin'de peşinden çıkmıştı. Yeonjun'la ne ara bu kadar yakın olduk ben bile tam kavrayamamıştım. Konuşmanın başından beri sesi çıkmayan Kai'de bana son kez bakarak çıkarak yalnız bırakmıştı beni.
O Karina denen kızda ilk günden beri iyi olmayan şeyler zaten sezmiştim. Ama Winter'ı seviyor diyerek çokta dert edinmemiştim. Kabul etmek istemesem de dün Taehyun çok isteksizdi ve bütün soruları resmen Karina denen cevaplamıştı. Onu hem dinlemek hem de bir daha yüzünü dahi görmemek istiyordum. İkisinden birini seçmek benim için oldukça zor olduğu için önemsememeyi seçmiştim. O da unuturdu elbet beni. Düşüncesi bile sızıya neden olduğunda onu unutamadığımı hissettim. Ama unutmaya çalışacaktım. Olması gereken buydu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
