3

18.6K 869 566
                                    

Umut: merhabaa🌼🌼

Ömerciğimm: ve aleyküm selam umut.

Hayırdır, bir şey mi oldu?

Umut: şey diyecektim benn abim sizde mii??

Ömerciğimm: hee parkta, oturuyoruz.

Umut: tamam sağoll 😚

Ayy yanlışıkla attım kusura bakma

Ömerciğimm: tamamdır sıkıntı yok, gel sende parka.

Umut: hmm, bilmem kii rahatsız olmaz mı arkadaşların??

Ve tabii sen??;(

Hele bir rahatsız ol bak ben nasıl bilinmeyen numaradan seni rahatsız ediyorum/

Ömerciğimm: bizimkiler sana bayılıyor, tatlı buluyorlar seni.

Güldürüyorsun onları.Beni de.

Hem bir şey diyecek olurlarsa ben hallederim.

Gel sen

Umut:

AGAGAGAGGAFAGA/

Kesin asik yaaa/

tamamm o zamann😄🌺

Ömerciğimm: bekliyorum.

Görüldü✅✅

Umut büyük bir mutlulukla hazırlanmaya başladı.

Dolaptan gri eşofman ve üstüne üzerinde ayıcık deseni olan tişörtü giydi.Ardından kumral saçlarına şekil vermeye çalıştı.Olmayınca boşverip beyaz spor ayakkabılarını giydi.

Ömer'e 2 buçuk senedir aşıktı ve Ömer aptal bir odun olduğu için bunun farkında değildi.

Telefonunu yanına aldı.Normalde cüzdanını da alırdı ancak Ömer ona hiç bir zaman hesap ödeten biri olmamıştı.Hatta bir ara kola için 40 dakika boyunca kimin vereceğini tartışmışlardı.Ve tabii ki Ömer galip gelmişti.

Odasından çıkıp babasının yanına gitti ve ona sıkıca sarıldı.

"Oyy oğluşum." dedi Aras.

Umut biraz daha sarılıp ayrıldı ve annesine üzgün gözlerle baktı.Annesi onu hiç bir zaman sevmemişti.

Elif gözleri dolan çocuğa bakıp göz devirdi.Ardından odadan çıkmak için bir adım attı.O sırada arkasından duyduğu sert sesle adımını durdurdu.

"ELİF!" demişti Aras.Elif arkasına dönüp 'ne var?' anlamında baktı.

"Karşında öz oğlun var.Ona nasıl böyle davranırsın?" dedi.

Elif kaşlarını çattı ve Umut'un yüzüne bile bakmadan Aras'a doğru bağırdı.

"Bu aptal çocuk doğmasaydı belki de hâlâ birlikte seyahat ediyor olabilir ve eğleniyor olabilirdik!" dedi.

Umut'un inci gibi olan gözyaşları yavaşça yanağından süzülüp çenesine doğru gitti.

"Doğru düzgün konuş, o senin oğlun.Oğlun olmasına bile gerek yok, o bir çocuk." diye bağırdı Aras.

Sakin bir kişiliği vardır Aras'ın.Ancak Elif, onun damarına o kadar basıyordu ki o sakin kişiliğinden eser kalmıyordu.

"Anne-" dedi Umut ancak Elif'in nefret dolu bakışlarını üzerinde hissedince yerine sindi.

Mahalle/GayHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin