27.Bölüm.

149 6 78
                                    

27.Bölüm.

Kumsal.

İçim içimi yiyip bitiriyordu resmen. Duyduklarım beni kırmıştı. Bebeğim annesini terk etmişti resmen.

Düşüncelerimi bölen doktor hanımın sesi oldu. Konuşmasına devam etti.

"Maalesef Kumsal hanım. Yaşıyor bebeğiniz ama çok riskli şu an. Düşük ihtimalimiz var. Bebeğin resmen bir tarafl ölüm ve kalım arasında gidip gelmekte. Çok dikkatli olmalısınız bundan sonra. Her hafta bir kez kontrole gelmelisiniz. Strese girdiğinin için ve çok kan kaybedip korkup endişelendiğiniz için birde panik yaptığınız için olmuş. Hem daha ikinci haftasındasınız. Bu yüzden daha dikkatli olmalısınız. Geçmiş olsun tekrar. Bir kaç tane vitamin yazdım onları içerse daha olacaktır."dedi doktor hanım ve gitti.

Yaşıyordu. Bebeğim yaşıyordu. Şükürler olsun Allah'ım. Beni bırakıp gitmedi. Sımsıkı tutundu annesine.

"İyi misin?"diye bir ses duydum. Bu Korkut'un sesiydi.

"İyiyim. Duydun değil mi bebeğimiz yaşıyor. Bırakmadı beni, bizi."dedim sevinçten gözlerim dolarak.

"Evet hayatım duydum. Güçlü bir bebek bizim bebeğimiz. Annesine çekmiş aynı."dedi elini uzatıp elimi tutarak. Yanağını yaklaştırıp avuç içime yasladı ve tüy gibi hafif bir öpücük bıraktı.

"O adamın derdi neydi? Neden sana, bana, bize zarar vermeye kalktı ki?"

"Boş ver sen bunu. Yorma o güzel aklını. Başka zaman anlatırım. Uyu hadi biraz. Dinlen. Ben burada yanında olacağım. Seni izleyeceğim."dedi gülümseyerek. Acıyla gülümsedim ve başımı yastığa koyup Korkut'un elini tutarak uykuya daldım.

Korkut.

Doktor bir an maalesef dediğinde o kadar çok üzülmüştüm ki sanki ölecekmişim gibi hissettim.

Şu an anlamıştım ben her şeyi. Daha 2 hafta'cık olan o sevimli bebeğe o kadar çok alışmıştık ki ikimizde doktordan gelen o kelimeye dayanacak güç bile yoktu. Şu an anladım ki eğer o bebek yaşamasaydı kendime gelemezdim.

Yatakta uyuyan Kumsal'a bakıyordum ve içimden İyiki bir şey olmadı ona, onlara.

........

Korkut.

Aradan bir aydan fazla zaman geçmişti. Her kes çok iyiydi. Kumsal ve bebeğimiz de öyle.

Evet iki aylıktı. Ben cinsiyeti öğrenmeyi çok istiyor ama Kumsal ben doğumda öğreneceğim diyor. Ben dayanamam ki o zamana kadar. Ondan önce öğrenecektim elbette.

Zaten daha bir ay falan vardı öğrenmemize. Kız ve erkek olması benim için hiç fark etmez ama esasen sağlıklı olsunda ne olursa olsun.

...

Şirkette bir kaç aylık biriken dosyalara bakıyordum. Kafamı o kadar çok karıştırmıştı ki hangi dosya nereye koyulması gerekiyor unuttum resmen.

Telefonuma durmadan mesajlar geliyordu.

Karıcığım🦋: ne yapıyorsun sevgilim? Yoğun musun?

Kocacığım🖤: bir kaç ayın dosyaları fena şekilde üst üste toplanmış onlara bakıyorum. Allak bullak oldu aklım. Eh işte yoğunum yani. Sen ne yapıyorsun, pardon yapıyorsunuz?😁☺️

Karıcığım🦋:kızlarla sizlerin dedikodunuzu yapıyoruz.😁😉

Kocacığım🖤:bizim mi? Biz ne alaka?

Mafya Ve Karısı | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin