Balın Yade//gerçek ailem

9.Bölüm

*Şimdi sizi önceden uyarmak istiyorum. Öyle düşünen çıkmaz bence ama okuduğum bir kitapta kızla öz abisini shiplemişlerdi. Evet bunu yapmışlardı. Alparslanla olan diyalogları tamamen abi kardeş ilişkisi. Yanlış anlaşılmaya çok müsait o yüzden belirteyim dedim.

Hep beraber eve gelmiştik. Meriç'in anlattığına göre Alparslan Beyciğim ailesiyle görüşmüyordu. Demek ki benim için dönmüştü.

Diğer kız gitti ya. Ailesini falan özlemiştir hani belki?

Olabilirdi.

İçeri geçtiğimizde tam salona yönelecektim ki Mine Hanım ve Alparslan Beyciğim konuşmaya başladı. "Salona girme. Dinlenmen gerek."

Kafamda kısaca düşündüm ve odamda uyumanın Barış'ın tiksinen bakışlarını görmekten daha iyi olduğuna karar verip asansöre doğru ilerledim. Mine Hanımla Arslan Beyciğim de peşimden geliyordu.

Geleceğini söyleseydin düşünmezdim ki...

Üçümüz asansöre geçtiğimizde asansörün kapıları kapanmadan önce gördüğüm kadarıyla diğerleri de salona geçiyordu. Birinci kata geldiğimizde Alparslan Beyciğim tuşa bastı. "Anne sen git bir duş al, uyu. Bayılmışsın yolda. Ben ilgilenirim Balınla."

Ay benimle ilgilenecekmiş duydunuz mu?

Bir dakika Mine Hanım mı bayılmış?

"Mine Hanım iyi misiniz? Neden söylemediniz hastanede?" dedim ilgiyle. Bu insanlar benimle o kadar ilglenmişti.

"İyiyim ben kızım. Sen çık yukarı, dinlen. Abin ilgilenir seninle. Meriç abin de saat başı kontrole gelecek."

Başımı sallamamla Mine Hanım inmiş biz de yukarı doğru hareket etmeye başlamışktık. Artık Alparslan Beyciğimle yalnızdım.

Direkt odama açılan kapıyla indiğimizde Alparslan Beyciğimin keyifli sesi kulağıma ilişti. "Burayı kapmak için az mücadele etmemiştim gençken. Barlasla baya baya kavga etmiştik burası için."

"İşte." dedim "Balın Yade farkı."

Nasıl da sonradan gelip herkesin talip olduğu odayı almıştım ama? İşte Shawn Mendes'i de böyle alacaktım nüfusuma birden. Barış'ı da şahidim yapacaktım.

Tebessümle baktı bana.

Şey fark ettiniz mi, bana gülümsedi?

Gamzeleri de vardı. Eğer bu ailede büyüseydim kesin ilk aşkım Alparslan Beyciğim olurdu. Ama büyümemiştim ve benim ilk aşkım Asır abimdi. Kız çocuklarının ilk aşkı ya babası ya abisi olurdu sonuçta. Umarım Aşkın cadalozu Alparslan Bayciğime aşık olmamıştır.

Ben onun gamzelerine hayran hayran bakarken "Noldu aşık mı oldun?" dedi.

"Kız çocukların ilk aşkı ya babası olur ya abisi olur. Benim suçum yok. Bu işin raconu böyle." dedim ellerimi havaya kaldırıp teslim olmuş gibi yaparak.

O güzel kahkahalarından birini atmıştı. Ben bu adamın sevgilisi varsa çok kıskanırdım ama. O benim abimdi. Hem önce Barış evlensindi. Düğününde en ortada göbek atardım. Tabi muhtemelen o beni düğününe çağırmazdı. Olsundu.

Alparslan Beyciğimin bana seslenmesiyle düşüncelerimden arındım. "Hadi Balın. Yatağa."

Başımla onaylayıp yatağa gidip kendimi bıraktım. Üstümü örtmeye yeltenirken "Hayır." diye bağırdım birden. Şaşırmıştı. Ben de şaşırmıştım. Niye bağırmıştım bilmiyordum. Sesimi alçatarak konuştum. "Yani şey çok sıcak da. Örtüye gerek yok."