Balın Yade//gerçek ailem

8.Bölüm

Arel'in anlatımıyla...

İçeğimden bir yudum alıp masaya bıraktım. Bunun tadı biraz farklıydı ama çok da bir farkı yoktu.

Yade'ye baktığımda kaşları çatılmıştı. Elini boğazına götürdükten sonra birden gözlerinin kapanmasıyla teleşala ayağa kalktım. Tam yanına gidecekken uzun zamandır görmediğim kişi, Alparslan abim yanımıza gelmişti. Ben şokla ona bakarken abim Yade'yi kucağına aldı. "Boğaz spazmı geçiriyor. Annenlere haber." demişti yürürken.

Öylece dikilmeyi bırakıp Yade'nin çantasını ve eşyalarını alıp peşlerinden gittim. Ama çoktan gitmişlerdi. İyi de hangi hastaneye?

Oturacak bir yer bulup telefonumu çıkarıp annemi aradım. Meşguldeydi. O açmayınca Barlas abimi aradım. Birkaç kere çaldıktan sonra açmıştı.

"Abi." dedim ama sesim garip çıkmıştı.

"Bir şey mi oldu Arel? O kız sana ne yaptı?" dedi sona doğru öfkelenen sesiyle.

"Ben iyiyim abi ama..."

"Ne ama Arel?"

"Yade boğaz spazmı geçirdi. Sanırım barista içecekleri karıştırdı."

Barış abim konuştuğunda onun da orda olduğunu fark ettim. "Ya da dikkat çekmek için kendi karıştırdı."

E yok artık.

Barlas abim "Salak salak konuşma Barış. O kadar da değil. Kız ilgi çekecek diye kendini öldürmeye çalışmaz herhalde." demişti.

"Şimdi nerdesiniz?" dedi Barlas abim tekrardan.

"Abi şey..."

"Ney Arel?"

"Biz terasta otururken Yade birden bayıldı boğazını tutarak. Sonra da yanımıza..." duraksayıp devam ettim. "Yanımıza Alparslan abim geldi. Hastaneye götürdü onu."

Bir süre ses gelmemişti karşı taraftan.

"Nereye gittiler? Hangi hastane?"

"Bilmiyorum abi. Söylemedi."

"Tamam Arel sen eve geç ben bulurum hastaneyi."

"Abi ben de ablamı görmek istiyorum."

Yine bir süre ses gelmemiş ardından Barlas abim "Abla mı?" demişti.

"Evet abla. Ben de geleceğim hastaneye."

"Tamam Arel sen eve geç annemlere haber ver. Ama sakin sakin söyle sonra da hastaneye gideriz beraber."

___

Eve geldiğimde annem her şeyden habersiz tebessümle kapıyı açtı. "Hoşgeldin oğlum ablan nerde?"

"İçeri geçelim anlatacağım. Abi siz de gelin." diye bağırdım yukarıya doğru ama hepsi salondaydı. Meriç abim yoktu. İşteydi muhtemelen.

Ilgaz abim kafasını telefonunfan kaldırıp bize baktığında konuşmaya başladım. "Anne sen bir otursana."

Annem dediğimi yapıp oturduğunda Aral abim "Hadi Arel. Canım sıkkın anlat ne anlatacaksan. Uyumaya gideceğim." demişti.

"Her şey çok güzel gidiyordu. Ablamla terasa gittik. Bir şeyler içecektik." dedim ilk olarak.

Hepsi abla dediğim için şaşkınlıkla bakıyordu. Devam ettim. "İkimizde ayni içeceği almıştık. Onunki badem sütünden benimki normal süttendi ama sanırım barista bardakları karıştırıp ablamınkine inek sütü koymuş. Ablam boğaz spazmı geçirdi."