~2013 Mart~
Gözlerini annesinin bağrışlarıyla araladı küçük kız. İkizi Bade uyanmış onu izliyordu. Yataklarından doğrulup ona baktı.
"Noldu?" demişti ellerini yumruk yapıp gözlerini kaşırken.
"Anne ile baba kavga ediyor yine." dedi kardeşine sarılıp. Bu kavgalar diğer kardeşlerden ziyade onu etkiliyordu. Çünkü bağrış sesleri onu çok korkutuyordu. Yade de bunun farkındaydı. Bunu fark ettiğinden beri daha olgun bir kardeş olmuştu.
Kapınım açılmasıyla ikisi de o tarafa baktı. Abileri gelmişti. Asır onların yanlarına gelip yatağa oturdu. O büyümüştü. 14 yaşındaydı ve olan her şeyin farkındaydı. Kardeşlerine bakıp bu sürecin daha ne kadar süreceğini düşünüyordu ki birden annesinin adını bağırmasıyla irkildi.
"Asır oğlum. Asır. Hazırlan gidiyoruz."
Annesi "Neredesin oğlum?" diye bağırmasıyla bir kapı sesi geldi. Muhtemelen annesi onun odasındaydı. Annesi onu bulamayınca ikizlerin odasına doğru ilerledi. Kapıyı sert bir şekilde açınca çocukları irkilerek o tarafa baktı.
Bade titremeye başlamıştı. Yüksek sesten gerçekten hiç hoşlanmazdı. Yade ise ağlıyordu. Kendini tutmaya çalışsa da ağlamaya başladığı andan itibaren asla ağlamasını durduramazdı. Ailesine tepkisini bu şekilde veriyordu.
Anneleri "Oğlum hazırlan. Teyzene gidiyoruz." dedi ve diğer çocuklarına bakmayıp arkasını dönerek çıktı odadan. Asır kararsızlıkla kardeşlerine baktı ve odasına gidip pijamalarını çıkarıp normal kıyafetlerinden giydi.
Yade antreye geçmiş annesini bekliyordu. Bade kendi odasının kapısından izliyordu kardeşini. Anneleri elindeki büyük kol çantasıyla dış kapıya doğru ilerliyordu. Bir yandan da "Asır hadi oğlum." diye sesleniyordu oğluna.
Abileri de geldiğinde annesi kapıyı açmak için yeltendi ama Yade'nin konuşmasıyla durmuştu. "Anne biz nolacağız?"
Kadın nefretle küçük kızına baktı. Kızlarına her baktığında aklına yaptığı hata geliyordu. Eşinin onu aldattığını öğrenmiş ama affetmişti kadın. Çünkü hamileydi ve doktor kürtajın riskli olduğunu söylemişti. Banu Hanım gururuna yediremese de affetmişti eşini ama kızlarını hiçbir zaman affedememişti. Onun için tek çocuğu oğluydu. Kızlarının diğer tatlı çocuklardan farkı yoktu.
Şimdiyse kocasının onu tekrar aldattığını öğrenmişti. Ve bunu kızı sayesinde yapmıştı. Yade'nin, babasının telefonuyla oynarken yanlışıkla annesine attığı fotoğraflar sayesinde öğrenmişti bunu.
Kötü biri değildi ama iyi bir anne olamamıştı kızları için. Onları bu adamla bırakacaktı. Daha fazla yük istemiyordu kendine. Üstelik onları çocuğu olarak bile görmezken nasıl yanında götürebilirdi ki?
Yine de son kez iyi insan olmaya karar verdi onlar için. Eğilip kızı Yade ile aynı boya geldi ve kulağına bir şey fısıldadı. Yade'nin ağlaması şiddetlenmişti. Kadın kızını öylece orda bırakıp oğluyla birlikte bir daha girmemek üzere o evden ayrıldı.
Kadın gittikten sonra babası mutfaktan çıktı. Kızına nefretle bakıyordu. Her şey kızı yüzündendi. "Senin yüzünden." diye bağırdı 6 yaşındaki kızına. Bade'nin titremesi geçmişti. O hep annesine karşı böyleydi. Titrerdi, ağlardı ama bunu babası için yapmazdı.
Hızla kardeşinin yanına gitti. Ve babasının karşısına geçip "Ona bağıramazsın." dedi. Kardeşini korumak istiyordu.
"Öyle mi?" dedi babası alayla. "Buna sen mi engel olacaksın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Balın Yade//gerçek ailem
Adventure"Abi mi?" "Abi-ler." 16 yıl sonra tüm hayatınızın yalan olduğunu en yakın hissettiğiniz insanın aslında bir yabancı olduğunu öğrenseydiniz napardınız?