"Öncelikle bu sene buraya gelen öğrencilere ve öğretmenlere teşekkür ederim. Hepimizin kayıpları var ama bu yaraları birlikte saracağımızdan emin olabilirsiniz."
Harry başını kürsüye çevirince asasına doğru konuşan müdireyi gördü. Mikrofon tutuyormuş gibiydi.
"Her sene başında yaptığım duyuruyu bu sene tekrarlamayacağım çünkü aramızda yeni öğrenci yok. Öğretmenlerle görüştüğümüzde verdiğimiz karara göre bu sene yeni öğrenci almayacağız. Ama gelmeyen öğrenciler dolayısıyla bu sene dersler de olmayacak."
Ders olmayacaksa neden okula gelmişlerdi?
"Savaştan sonra bazılarınızda bir ön yargı oluşmuş olabilir, bazılarınızın güven duygusu sarsılmış olabilir, bazılarınızda iyileşemeyecek manevi yaralar oluşmuş olabilir. Bu sene burada bu ön yargıları kıracak, size tekrar güven duygusu aşılayacak ve o yaraları saramayacak olsak da acılarını azaltmaya çalışacağız. Geldiğiniz için tekrar teşekkür ederim. Buradan çıkınca lütfen kapının yanındaki masadan bilgilendirme yazısı olan kağıtlardan alınız."
Ses kesilmişti ve herkes kürsüye bakıyordu. McGonagall hafifçe öne eğilerek selam verdi ve yavaşça öğretmenlerin kullandığı kapıya doğru yürümeye başladı. O çıkar çıkmaz salonda fısıltılar ve konuşmalar başlamıştı. Kimi nerede yatacaklarını, kimi nerede yemek yiyeceklerini, kimi bir yıl boyunca okula ne yapacaklarını soruyordu.
Harry bakışlarını kürsüden çekince bazı öğrencilerin yavaş yavaş salondan çıktıklarını gördü. Ve salonın dışından şaşkınlık nidaları yükseliyordu. Önüne dönünce masada kim konuşacak diye beklemeye başladı. O beklerken Ron konuştu.
"Ben en iyisi kağıtlardan alıp geleyim."
O masadan kalkınca Neville de ayaklandı.
"Ben de geleyim. Tek başına gitmen ne kadar güvenli olur bilmiyorum."
Ron başını salladı ve ikisi masadan ayrıldı. Zaten kimse kimse ile temas etmek istemediği için gereksiz bir kalabalık söz konusu değildi. Onlar yavaşça öğrencilerin arasına karışınca bu sefer Harry konuştu.
"Sizce düzen değişir mi?"
Sadece ortam sessizlikten kurtulsun diye sormuştu. Kurallar dahil çoğu şeyin değişeceğini o da biliyordu.
"Konuşurken binalardan bahsetmedi bile. Ve konuşma biraz kısa değil miydi?"
Ginny konuşunca onun solunda oturan Hermione onu onayladı.
"Evet. Sanki öğrencilerin soracağı sorularla şu an uğraşmak istemiyor gibiydi."
Masadaki herkes onaylayınca tekrar sessiz bir ortam oluştu. Herkes gergindi ve kimse yanlış bir şey söyleyip arkadaşlarını umutlandırmak istemiyordu.
Harry
Masa tekrar sessizleşince başımı tavana kaldırıp gözlerimi kapattım. Bu sene sosyal açıdan yorucu olacak gibiydi. Müdirenin bu sene herkesi buraya toplama amacının öğrencileri sosyalleştirmek (genel olarak) Slytherin öğrencilere duyulan ön yargıyı kırmak olduğunu biliyordum.
Boğazım kurumasıyla yutkundum ve gözlerimi açtım. Sadece yukarı baktığımda, burası sekiz yılımı içinde geçirdiğim evimdi. Arkadaşlarımla tanıştığım, gerçek bir büyücü olmayı öğrendiğim yerdi. Ama okulda yaz boyu tadilat olduğunu ve değişen şeyler olduğunu biliyordum. Ama bu koridorlarda gezerken, bahçede yürürken, yatakhaneden inerken veya burada rutinim haline gelecek çoğu şeyi yaparken eskisi gibi hissedecek miyim bilmiyordum.
Sıkıntıyla bir nefes vererek tekrar gözlerimi kapattığımda sandalyelerden birinin çekildiğini duydum, ardından iki sandalye daha. Gelen Ron ve Neville olsaydı üçüncü sandalye onların hemen arkasından çekilmezdi. Gözlerimi hafif kısık bir şekilde açınca çekilen sandalyenin sağımdaki sandalye olduğunu gördüm. Neşeli sesinden gözümü açmadan onu tanımama rağmen beline gelen örülü uzun sarı saçlarıyla konuşan kızı görmek için gözlerimi tamamen açtım. Yanımda oturan Luna çoğu kişinin aksine tekdüze veya binasına göre giyinmemişti. Yeşil kısa tişörtü ve kırmızı turuncu tonlarındaki yamayla yapılmış uzun eteğiyle hippilere benziyordu.
Ve evet onun neşeli sesi ile enerjisine şu an ihtiyacım vardı. İhtiyacımız
Diğer iki sandalyeye bakmak için gözlerimi Luna'dan ayırdığımda tanımadığım iki kişi daha gördüm. Muhtemelen Luna'nın arkadaşlarıydı. Binasına uygun mavi tonlarda giyinen bir kız ve Luna gibi rengarenk giyinmiş bir erkek. Luna gibi enerjik görünüyorlardı.
Onlara kısaca bakıp tekrar gözlerimi kapattım ve başımı geriye verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
By Mistake | Drarry (ASKIDA)
Fanfiction"Bana bak Potter. Bunu aramızda anlaşmazlık olmasını istediğim için veya art niyetle söylemiyorum. Sen beni bozdun ben de seni? Sadece iyileşene kadar..."
