Bu bölümde de Alp ve Defne'nin aşkını işleyeceğiz. Umarım bölümü beğenirsiniz.
Hikayeyi oylayıp yorum yaparsanız sevinirim.🤍
♣️
Gece'nin karanlığında sokaklarda el ele tutuşmuş yürüyorduk Defne ile.
"Alp ne kadar kaldı?" dedi
"Çok az kaldı sevgilim. Şu sokaktan döner dönmez karşımızda." dedim
Biraz daha yürüdükten sonra bar karşımızdaydı biraz daha ilerledikten sonra bar'a girdik ve çalan şarkıyla hemen uyum sağladık.
"Bir tutam sevdanı ver dem
Yaşamak sensin madem" şarkı sözlerini söyleyerek Defne'nin gözlerine baktım.
"Al beni çek götür uzaklara
Aşk neymiş görsün alem" Defne de şarkı sözlerine eşlik ederek söylemeye başladı. Şarkının bir sonraki kısmında birlikte bağırarak söylemeye başladık.
"Dem hadi gel yanıma
Al beni kollarına" Defne'yi kendime doğru çekmiştim
"Şimdilik ayrıyız ama
Düştüm yine yollarına" diye bağırarak baktı gözlerime.
"Dem bir dokun tenime
Deysin elin ellerime" diyerek söyledim şarkıyı.
"Şimdilik ayrıyız ama
Yeter benim hasretime" dedikten sonra ellerini saçlarıma geçirerek dudaklarımdan öpmüştü. Ama şarkıyı devam ettiriyordu. Bende ona eşlik ederek şarkıyı devam ettirdim.
Bir süre sonra Defne ile barmen'in yanına giderek 2 viski istedik. Beklerken Defne'ye bakmalara doyamıyordum.
Viskileri önümüze koyduğun da direkt bardakdaki viskiden bir yudum alarak tekrardan Defne'ye bakmaya devam ettim.
Ben Defne'yi izlerken Defne de etrafı izliyordu. Defne bana döndü.
"Kalksak mı Alp?" diye sordu. Ama bir şeylerden hoşnut olmadığını farketmiştim.
"Ne oldu sevgilim? Neyin var? Sanki rahatsız gibisin." dedim.
"Buradan ayrılsak iyi olur. Şu köşede ki adamlar bana bakıyorlar." diyerek adamları işaret etti. Beynim döndü ve ayağa kalkarak onların yanına gidecektim ama Defne kolumdan tutarak,
"Birtanem boşver onları gecemiz mahvolmadan eve gidelim." dedi ellerini boynuma sararak. Defne için yapmayacaktım ve onun sözünü dinleyerek bardan dışarı çıktık. Elimden tuttu ve yürümeye başladık. Uzun bir süre yürüdükten sonra arkamızdan gelen ayak seslerini ikimizde farketmiştik. Aynı anda arkamızı döndük ve o adamların bizi takip ettiğini anladık.
"Siz hayırdır birader?" diye sordum adamlara. Defne kolumdan tutmuş yanımda endişelenmiş bir şekilde bana bakıyordu.
"Yanınızda ki bayan'a bakmıştık. Bir sıkıntı mı var?" diye bağırdı iki adamdan uzun olan.
"Öncelikle bayan değil kadın! Ve siz Defne de dahil hiç bir kadına hemde yanında sevgilisi olmasına rağmen rahatsızlık veremezsiniz. Şimdi ikinizde buradan ikileyin. Yoksa başınıza geleceklerden ben sorumlu değilim." dedim adamlara ciddiyetle.
"İkilemiyoruz ne yapacaksın?" dediler ve ceplerinden çıkarttıkları bıçakları bana doğru tuttular.
"Bunu siz istediniz" dedim ve adamların hamle yapmasını beklerken giydiğim gömleğin kol kısımlarını kıvırdım. Defne de yanımdaydı. Ona geride durmasını işaret ettim ve adamlara doğru ilerledim. Adamlardan biri ban doğru gelirken diğeri Defne'ye doğru bakarak ona doğru ilerliyordu. Defne'ye baktım ve bana sakın olmamı söyledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mâzi'nin Zulmü
General Fictionİntikam en güçlü duyguydu ve buna şahsen yıllar sonra farkına varmıştım. Ben ki yalnızlığın içindeki karanlıktım. Karanlığı aydınlatana ihanet etmiştim. ♣️ Hayatını güzel bir şekilde sürdüren Kerem Alp Adal'ın geçmişte yaptığı hatalar yıllar sonra k...
