love with the devil // taekook

16

Heyyooo oy ve yorumlarınızı bekliyorum bebişlerr
Çok fazla hatam yoktur umarım
iyi okumalar bebişler ❤️❤️❤️

Jeongguk

Sabaha kadar uyuyamamıştım düşüncelerim yüzünden. Kafam çok karışıktı. Dünyaya indim ineli asla böyle şeyler yaşamamıştım. Taehyung gelmiş ve buradaki düzenimi mahvetmişti. Korkuyordum, en belirgin duygularından birisi korkuydu. Ona güvenmek istiyordum ama güvenemiyordum. Duyguları gerçek gibiydi ama yine de içime sinmeyen bir şeyler vardı.

Yataktan yavaşça kalkıp rutinlerimi hallettim. Oflaya puflaya giydiğim okul formalarından sonra aşağı indim. Evdekilere kısaca çıktığımı söyleyip evden çıktım. Taehyung'u görecek olmak beni geriyordu. Yani onunla en son beraber uyumuştuk ama sonrasında güzel şeyler olmamıştı.

Okula kulağımda dinlemediğim şarkılar eşliğinde  gitmiştim. Normalde hep şarkı mırıldanarak gittiğim yolu zorla yürümüştüm bugün. Okulun bahçesine girdiğimde onu aradı gözlerim. Bulamadığımda sınıfta olduğunu umarak çıktım sınıfa. Oradaydı ama oturmasını beklediğim yerde değildi. Sınıftan bir kızın yanına oturmuştu. Sanırım sohbetleri güzeldi ki gülümsüyordu sürekli. Hoş, kız da tatlı tatlı konuşuyordu.

"Jeongguk hep öyle kapıda dikilirsen işimiz var!"  Sınıftan birinin söylediği ile kendime geldim ve kapıdan çekildim. Gözleri kısa bir an bana değdi ve tekrar kıza döndü. Beni görmezden mi gelecekti?

Sırama oturdum ve ders boyu çekmedim gözlerimi onlardan. Derste bile konuşmuşlardı hocaya çaktırmadan. Çok mutsuzdum, içimde daha önce tatmadığım bir duygu vardı. Neydi bu duygu? Fazla rahatsız ediciydi. Tenefüse girer girmez  yerimde duramadım ve yanına gittim.

"Taehyung, biraz konuşabilir miyiz?" dedim ve bana bakmasını bekledim. Gözlerinin gözlerime değmesini istiyordum ama sanki bana bakmamak için yemin etmişti. Kız bana bir de ona bakmıştı.

"Tae, sana diyor sanırım baksana." kızın sesini duyduğumda tüylerim diken diken oldu. Sinirden ağlamak üzereydim. Tae... Samimiyete bak. Benimse suratıma bakmıyor.

"Önemli değildir, boş ver." bana bakmadan söylemişti bunları. Eğer uygun bir tarif olacaksa bok gibi kalmıştım orada. Dolan gözlerime engel olamamış ve hiçbir şey diyemeden sınıftan çıkmıştım.

Tuvalete gidip yüzüme su çarptım defalarca. Bana böyle davranmaya hakkı yoktu! Bana hak vermesi lazımdı neden böyle yapıyordu! Çok kırılmıştım en azından yüzüme bakabilirdi. Onu bile çok görmüştü bana. Üstelik o kızın yanında kendimi çok ezik hissetmiştim.
HAH! Kendine yeni bir aşk bulmuş gibiydi!

"Niye üzülüyorum ki ben de! Bana ne hah!" kendi kendime mırıldandığımda yanımdaki çocuk bana tuhaf tuhaf bakmıştı. Onu umursamayıp yüzümü bir kere daha yıkadım ve sınıfa gittim. Hoca sınıfa çoktan gelmişti ama ders daha başlamadığı için rahatça yerime geçmiştim. Hangi ders olduğunu bilmiyordum ama hocanın konuştuğu konu dikkatimi çekmişti. Çünkü melekler ve şeytanlardan bahsediyordu.

"Bakın çocuklar bazen hayat sizi kolay yoldan sınamaz. Kafanızı karıştırır ve size güzel olarak gösterir çirkini. Şeytan da böyle yapar size günahları sevap olarak gösterir. Melekler ise sizi iyiliğe yönlendirmeye çalışırlar her zaman. Meleklere her zaman güvenebilirsiniz ama şeytanlar sizi her zaman yanıltırlar. Ne olursa olsun asla şeytanlara inanmayın. Onlar kötülükten başka hiçbir şey bilmezler. "

Hocanın bilmediği bir şey vardı. Taehyung en güçlü şeytanlardan biri olmasına rağmen benim hayatımı kurtarmıştı. O istisnaydı resmen. Beni hem kurtarmıştı hem de benden hoşlandığını söylüyordu. Şeytani olmayan şeyler yapıyordu ve bu benim kafamı karıştıran asıl şeydi.