စာမေးပွဲတွေ ပြီးလို့
ဒုတိယနှစ် ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီ။
ဒီနှစ်တွေ အတွင်းမှာ
ဖြူ တို့နဲ့ ရှိရတဲ့အတွက်
မငယ်ကို လွမ်းခြင်း
အနည်းငယ် သက်သာစေတယ်။
သွန်းဟာ ဖြူတို့ အဖေ ဆိုင်မှာ
အလုပ်ထွက်လိုက်ပြီး ဒီကျောင်းပိတ်ရက်မှာ
စားသောက်ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ လုပ်ရသည်။
စားသောက်ဆိုင်ဖွင့်တော့လည်း
ဖြူက အများကြီးကူညီပေးခဲ့သည်။
ဖြူကို သွန်း အမှန်တစ်ကယ်
ကျေးဇူးတင်မိပါသည် ဖြူဟာ
သွန်းအတွက် သူငယ်ချင်းကောင်းပါ။
ဖြူဘက်ကလည်း သွန်းလိုမျိုးပဲလို့
သွန်း တွေးထားလိုက်သည်။
သွန်းကို ဂရုစိုက်တဲ့ အချိန်တွေ၊
မျက်၀န်းတွေ ၊ အမူအရာတွေကို
သွန်း သိပေမဲ့ မသိသလိုသာ
နေခဲ့လေ သည်။
အခုဆိုရင် သွန်း ရဲ့
စားသောက်ဆိုင်လေး ဟာ
စဖွင့်နေပြီ ဖြစ်တာကြောင့်
သွန်းလဲ စားသောက်ဆိုင်ဘက်ကို
ပိုအားစိုက်တာကြောင့်
ဖြူတို့နဲ့ မတွေ့တာ ၃ရက်တောင်ရှိပြီ။
ဟော ပြောရင်း ဆိုရင်း
ဖြူက သွန်းဆီကို လာနေတာကို
လှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။
ဖြူဟာ ကျောပေါ် အနည်းငယ် ကျနေတဲ့
ဆံနွယ်တွေကို တစ်၀က်စုစည်းထားသည်။
ဂျင်းဘောင်းဘီအတို ရယ်
အဖြူလက်ရှည် တစ်ထည်ရယ်
တွဲ၀ယ်ဆင်ထားသည်။
ဆိုင်ကို လာစားကြတဲ့ တစ်ချို့
ယောကျာ်းသားတွေရဲ့ မျက်လုံးဟာ
ဖြူဆီမှာ ရှိနေတာကို တစ်ဆက်တည်း
မြင်လိုက်ရသည်။
အနီးနားရောက်လာမှ ဖြူ မျက်နှာဟာ
အနည်းငယ် ချောင်ကျ သွားတာကို
မြင်လိုက်ရသည်။ မျက်တွင်းဟာ
ချိုင့်၀င် နေတယ်။
"ဘာတွေ အဲ့လောက်ကြည့်နေတာလဲ သွန်းရဲ့
ဘာလဲ ဖြူ လှလာလို့လား"
ဖြူဟာ အပြုံးလေးတစ်ခုနဲ့
သွန်းကို မေးသည်။
"မဟုတ်ပါဘူး ပိန်သွားသလားလို့"
"ဟုတ်လား သွန်းမှ မလာတာကို"
"ဟားးး သွန်းနဲ့ ဆိုင်လို့လား ဖြူရဲ့"
"ဆိုင်တယ် 2ရက်ကြီးတောင်
မတွေ့ရတာကို ညတွေကျတော့လည်း
သွန်းက မအား ။ အားတဲ့အထိ
ထိုင်စောင့်ပြန်တော့ သွန်းက
အိပ်ပျော်သွားရော "
YOU ARE READING
မငယ် ကို ချစ်တယ်
Fantasy"ဘယ်လောက်ပဲ ငိုရ ငိုရ နှလုံးသားက မငယ် မှ မငယ်" *သွန်းရတီဦး* "မင်း ဘယ်လောက်ပဲ ဆိုး" အချိန်တန် တို့ ဆီကို ပြန်လာမှာမလား" *မီမီဇော်* "နင်ကို စတွေ့ကတည်းက သဘောကျခဲ့ရတာပါ ငါ အပိုင်ဖြစ်စေချင်တယ်" "နင် ချစ်တဲ့ အဲ့ဒီအမျိုးသမီးကို ငါ သိပ်မုန်းတာပဲ" *ဖြူနှင်း...
