Soulmate.+18 || SeyFer

1

“Okey okey, I see. I will come again I promise you.”
(Tamam tamam, anladım. Tekrardan geleceğim söz veriyorum.)

“Mr. John, This advance is so excellent for me however, My engaged is don’t want this.
Please be understanding.”
(Mr. John, bu avantaj benim için mükemmel ancak nişanlım bunu istemiyor. Lütfen anlayışlı olun.)

“Seyran, only you can do this job”
(Bu işi yalnızca sen yapabilirsin Seyran.)

“Alright, Only 1 week okey?”
(Pekala, sadece 1 hafta tamam mı?”)

“We're proud of you Seyran, I believe you.”
(Seninle gurur duyuyoruz Seyran, sana inanıyorum.)

“Thx Mr John. Your words be so happy, and I hope this job will be so wonderful for me.”
(Tekrardan görüşürüz ve umarım bu iş benim için harika olur.)

“Take good care of yourself Seyran, see you again.”
(Kendine iyi bak Seyran, sonra görüşürüz.)

“You too, see you.”
(Sende, görüşürüz.)

İnanmıyorum, inanamıyorum! Sevinçle olduğu yerde zıpladı Seyran.

Bu iş sayesinde global olabilecekti, o çok istediği ün ve şöhret’e sahip olabilecekti.

Başarıya ve hedeflerine adım adım yaklaşmıştı.
Sadece tek bir sorun vardı Nişanlısı, Berk.

Berk kesin bir dil ile Seyranın yurtdışına gitmesini reddediyordu.

“Bu iş benim için çok önemli Berk, anlamıyor musun? Bu iş sayesinde globale açılacağım”

“Ben nişanlımın elin yabancısı ile sıkı fıkı olmasını istemiyorum hele benden uzak bir yere gitmesini hiç!”

“Berk bıktım bu konulardan artık sürekli başa sarmaktan, en başından bu yana benim tasarımcı olduğumu ve gerektiğinde yurtdışına bile gitmem gerekeceğini biliyordun. Şimdi bunları en başından konuşmamışız gibi davranıyorsun.”

“O, o zamandı. Şimdi istemiyorum ve gitmeyeceksin.”

“Nişanlım olduğun için fikirlerine saygı duyup bu haberi seninle de paylaştım. Sana haber veriyorum senden izin almıyorum Berk.”

“Alacaksın Seyran, biz yakında evleneceğiz seninle. Sen benden izin alacaksın.”

“Hmm öylemiy miş? Sen benim sahibim misin? Ki ben senden izin alayım?”

***

En sonunda Berk kabul etmişti, çünkü Seyran nişanı atmak ile tehdit etmişti.

Seyran ve Berk ailelerinin zoru ile nişanlanmışlardı.

2 senedir evliliği erteleyebildiği kadar ertelemişti Seyran, 2 senede Berk’e alışmıştı fakat Berk ve kendisi çok zıt karakterlere sahip olan kişilerdi ve bu yüzden sık sık kavga ediyorlardı.

Berk çok kıskançtı ve bu kıskançlığı kısıtlama derecesine geldiği zaman Seyranda bağlar kopuyordu.

O zaman ağzına geleni söyleyip, yüzüğü çıkarıyordu.

Yalvar yakar, Berk tekrardan takıyordu yüzüğü.

Şimdi ise kararlıydı, yurtdışına gidip bu işi yapacaktı.
En başından bu yana en büyük hayali ünlü bir tasarımcı olmaktı.

Herkes onun tasarladıklarını giysin ve her yerde onun ismi geçsin istiyordu.

Şimdi ise hayallerine çok yakındı.

***

Bu büyük haberi ve mutluluğunu paylaşmak için hızlıca Özge’nin evine doğru yol aldı.

Özge, hayatında çok büyük bir rol oynuyordu Seyranın.
Ufacık bir kavgalarında bile bırakıp gitmemişti Seyranı.

Ve sadece iyi günlerinde değil en kötü günlerinde bile yanındaydı Seyran’ın.
Hayatında olan biten her şeyi Özge'ye anlatıyordu Seyran.

Özge’nin kapısının önüne geldiğinde derin bir nefes aldı, yüzündeki gülümseme ile beraber
Kapıyı tıklattı ve kapı açıldı.

“Özge, Başardım!” diyerek sarıldı.

Hızla Özge'yi gerisinde bırakıp içeriye girdi fakat karşılaştığı manzara karşısında önce Özge’ye sonrada koltukta yarı çıplak halde oturan Berk’e baktı.

En yakın arkadaşı ve nişanlısı tarafından yediği ihanet boğazında düğümler oluşturmuştu.

_______________________________
Dün oturumu kapattım ve wattpad’i sildim. Ama bakıyorum yine buradayım ve yine yeni bir kurgu yazarken buldum kendimi🤦🏻‍♀️

Ben bu gidişle 21. yüzyılın Ahmet Mithat’ı olacağım sanırım 😑

Wattpad’i bırakmak istiyorum ama aklıma her dakika başı kurgu geliyor🙄😪

Hikayelerime baktım ve fark ettim ki, ben hiç güçlü kadın karakter yazmamışım. Kendime sinirlendim ve güçlü kadın karakter yazmaya karar verdim.

Maalesef, yine kurtulamadınız benden😔

Ben sanırım bu sene de hazırlıktan kalacağım 😵

Bu kurgu bitince başka bir kurgu yazmayacağım söz✌🏻